Walter Krüger (generał Wehrmachtu)

Walter Krüger
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-301-1955-11 / Kurth / CC-BY-SA 3.0

gen. W. Krüger (w środku)
generał wojsk pancernych
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1892
Zeitz

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1973
Baden-Baden

Przebieg służby
Lata służby

19101945

Siły zbrojne

Kaiserstandarte.svg Armia Cesarstwa Niemieckiego (1910–1921)
War Ensign of Germany (1921–1933).svg Reichswehra (1921–1934)
Balkenkreuz.svg Wehrmacht (1934–1945)

Stanowiska

dowódca 1 Dywizji Pancernej, LVIII Korpusu Pancernego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia) Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Order Zasługi Cywilnej (Saksonia) Order Alberta (Saksonia) Krzyż Honorowy dla Walczących na Froncie (III Rzesza) Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny)

Walter Krüger (ur. 23 marca 1892 w Zeitz, zm. 11 lipca 1973 w Baden-Baden) – niemiecki wojskowy, generał wojsk pancernych.

Życiorys

17 marca 1910 roku wstąpił do armii niemieckiej, do 181 pułku piechoty, jako kandydat na oficera, ukończył szkołę wojskową w Metz. Następnie pełnił służbę w 19 pułku huzarów, gdzie służył do wybuchu I wojny światowej.

Po wybuchu I wojny światowej kolejno pełnił funkcję dowódcy plutonu w pułku ułanów, oficera ordynansowego w sztabie 24 Dywizji Rezerwowej, dowódcy kompanii 107 rezerwowego pułku piechoty, oficera sztabowego i dowódcy bataliony w 108 pułku piechoty.

Po zakończeniu I wojny światowej wrócił do służby w 19 pułku huzarów[1], w 1923 roku przeniesiony został na stanowisku dowódcy szwadronu 12 pułku strzeleckiego i funkcję tę pełnił do 1929 roku. Następnie w latach 1929–1931 był oficerem w sztabie 2 Dywizji Kawalerii we Wrocławiu. W latach 1931–1936 był oficerem w departamencie kawalerii Reichswehry. Po utworzeniu Wehrmachtu, w latach 1936–1937 był szefem sztabu Inspektoratu Kawalerii Wehrmachtu. W 1937 roku przeszedł do służby liniowej i został dowódcą 10 pułku kawalerii.

Latem 1939 roku został dowódcą 171 pułku piechoty i dowodził tym pułkiem w czasie ataku na Polskę. Po zakończeniu walk w Polsce w listopadzie 1939 roku został dowódcą 1 Brygady Strzelców wchodzącej w skład 1 Dywizji Pancernej, którą dowodził w czasie kampanii francuskiej w 1940 roku.

Po zakończeniu walk we Francji w czerwcu 1940 roku został dowódcą 1 Dywizji Pancernej i dowodził tą dywizją do końca grudnia 1943 roku[2]. W styczniu 1944 roku został mianowany dowódcą LVIII Korpusu Pancernego, który stacjonował we Francji, korpusem tym dowodził do marca 1945 roku[3]. Po odwołaniu ze stanowiska dowódcy korpusu, pozostawał w dyspozycji dowództwa Wehrmachtu, a w kwietniu 1945 roku został dowódcą IV Okręgu Wojskowego w Dreźnie i pełnił tę funkcję do końca II wojny światowej.

10 maja 1945 roku dostał się do niewoli brytyjskiej. Początkowo przebywał w brytyjskim, a następnie amerykańskim obozie jenieckim. Zwolniony z obozu jenieckiego w 1947 roku.

Awanse

  • podporucznik (Leutnant) (18 sierpnia 1911)
  • porucznik (Oberleutnant) (21 października 1915)
  • rotmistrz (Rittmeister) (1 sierpnia 1928)
  • major (Major) (1 października 1931)
  • podpułkownik (Oberstleutnant) (1 października 1934)
  • pułkownik (Oberst) (1 kwietnia 1937)
  • generał major (Generalmajor) (1 kwietnia 1941)
  • generał porucznik (Generalleutnant) (1 października 1942)
  • generał wojsk pancernych (General der Panzertruppe) (1 lutego 1944)

Odznaczenia

Przypisy

  1. W 1919 roku pułk przekształcono w 19 pułk strzelecki.
  2. W tym czasie dywizja brała udział w walkach na froncie wschodnim, a w 1943 roku przebywała na terenie Francji i Grecji, gdzie była odbudowywana po stratach jakich doznała w czasie walk. W listopadzie 1943 roku wróciła na front wschodni.
  3. W tym czasie korpus ten brał m.in. udział w walkach na terenie Ardenów.
  4. W ten sposób było oznaczane drugie nadanie Krzyża Żelaznego tej samej klasy, ale za działania w II wojnie światowej.

Bibliografia

  • Константин Залесский: Железный крест. Самая известная военная награда Второй мировой войны. Moskwa: Яуза-Пресс, 2007. ISBN 978-5-903339-37-2. (ros.).
  • Krüger, Walter. Lexikon der Wehrmacht. [dostęp 2013-09-30]. (niem.).

Media użyte na tej stronie

Kaiserstandarte.svg

Standarte seiner Majestät des Deutschen Kaisers
„Die Standarte, 4 m im Quadrat, besteht aus goldgelber Seide und zeigt das eiserne Kreuz, belegt mit dem kleineren Wappen Sr. Majestät. In den Winkeln des Kreuzes erscheinen je eine Kaiserkrone und drei rotbewehrte, schwarze Adler. Auf dem Kreuz steht "GO TT MIT UNS 18 70". Sobald Se. Majestät sich an Bord eines Schiffes begibt, wird die Kaiserstandarte am Topp des Grossmastes gehisst und alle anderen Kommando- und Unterscheidungszeichen gestrichen“.(Ströhl: Deutsche Wappenrolle, S. 80)
Balkenkreuz.svg
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
D-SAX Militaer St-Heinrich Orden BAR.svg
Baretka: Order Wojskowy św. Henryka (Saksonia).
(Militär-Sankt-Heinrichs-Orden)
DEU DK Gold BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
SAX Order of Merit ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Order of Merit (before 1849 - Civil Merit Order) ribbon bar. Kingdom of Saxony.
SAX Albert Order ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
Albert Order ribbon bar. Kingdom of Saxony.
DEU Ostmedaille BAR.svg
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
D-PRU Royal Hohenzollern Order swords war-ribbon BAR.svg
Baretka pruskiego Królewskiego Orderu Rodu Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze.
(Königlicher Hausorden von Hohenzollern mit Schwertern am Kriegsband)
WMacht OF8- GenWaffengattung 1945h.svg
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY 3.0
Rank insignia of the German Wehrmacht, here “General of the branch” – Army, shoulder strap until 1945.
DEU EK 2Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Flag of Weimar Republic (war).svg
War flag of Weimar Republic with iron cross (1921–1933).
DEU EK 1Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Bundesarchiv Bild 101I-301-1955-11, Oberst von Schellendorff, General Walter Krüger.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 101I-301-1955-11 / Kurth / CC-BY-SA 3.0
AUT KuK Kriegsbande BAR.svg
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
DEU EK Ritter oak BAR.svg
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu (III Rzesza).
DEU Ehrenkreuz des Weltkrieges Frontkaempfer BAR.svg
Baretka: "Krzyż Honoru za Wojnę 1914/1918" (Niemcy, III Rzesza) – dla Frontowców (z mieczami).