Walter Larysz

Walter Larysz (ur. 31 marca 1898 w Ozimku w powiecie opolskim, zm. 3 maja 1921 w Rybniku) – powstaniec śląski i działacz narodowy na Górnym Śląsku[1].

Na początku 1919 r. wstąpił w szeregi Polskiej Organizacji Wojskowej Górnego Śląska. Brał udział w I powstaniu śląskim, dowodząc natarciem na Tarnowskie Góry. Oddział pod jego dowództwem zostaje wyparty na teren Zagłębia Dąbrowskiego, a dalsze próby przedostania się ponownie na teren objęty walkami zakończyły się niepowodzeniem[2].

Po zakończeniu I powstania śląskiego Walter Larysz wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i zostaje skierowany na studia w Poznaniu. Założył tam akademickie Koło Górnoślązaków, zostając jego przewodniczącym[2]. W latach 1920-1921 członek Policji Plebiscytowej na obszar Górnego Śląska, kapitan i dowódca sotni w Rybniku. W tym czasie odkrył w mieście tajne niemieckie składy broni[3].

Jako uczestnik III powstania śląskiego zmarł 3 maja 1921 r. w Rybniku w trakcie walk o przejęcie kontroli nad Zakładem dla Umysłowo Chorych przy ulicy Gliwickiej, gdzie w towarzystwie setek pacjentów szpitala schroniło się ponad 600 dobrze uzbrojonych osób z proniemieckich oddziałów. Został pochowany w Radzionkowie[4].

Jest patronem jednej z ulic Rybnika. Przy rondzie Gliwickim w Rybniku znajduje się kamień z tablicą upamiętniającą kpt. Jana Kotucza i kpt. Waltera Larysza[3].

Przypisy

  1. ↑ Walter Larysz (1898-1921), www.chronologia.pl [dostęp 2020-02-16].
  2. ↑ a b 07. OZIMEK – Opolski Szlak Powstań [dostęp 2020-02-16] (pol.).
  3. ↑ a b Urząd Miasta Rybnika, Listopadowy spacer z historią w tle (Ulotka), 2015.
  4. ↑ Zwycięstwo powstańców, dramat części mieszkańców, nowiny.rybnik.pl [dostęp 2020-02-16].