Walter Noddack

Walter Noddack
ilustracja
Państwo działania

 Niemcy

Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1893
Berlin

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1960
Berlin

Chemik

Walter Noddack (ur. 17 sierpnia 1893 w Berlinie, zm. 7 grudnia 1960 tamże) – chemik niemiecki, wraz z Idą Tacke i Otto Bergiem w 1925 roku ogłosili wykrycie nowego pierwiastka o liczbie atomowej 75[1], odkrycie potwierdzili w 1928 roku dzięki wyizolowali 1 grama nowego pierwiastka z 660 kg molibdenitu. Uczeni nazwali odkryty pierwiastek rhenium, czyli „Ren” (rzeka w Niemczech)[2].

Odrestaurowany niemiecki układ okresowy z lat 1904–1945 w audytorium Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej. Jest na nim umieszczony pierwiastek 43, masurium (Ma), opisany w 1925 roku przez naukowców niemieckich[3]

Obecnie Noddacka, Tacke i Berga powszechnie uznaje się za odkrywców pierwiastka o licznie atomowej 75 (renu), choć w 1908 roku pierwiastek ten opisał japoński chemik Masataka Ogawa, przypisał mu jednak błędną liczbę atomową 43. Ogawa nazwał odkryty pierwiastek „nipponium (Np)”[4].

W roku 1925 bombardując minerał kolumbit ([(Fe, Mn)(Nb, Ta)2O6]) elektronami zespół Noddacka wykrył, dzięki dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego, obecność pierwiastka o liczbie atomowej 43, który uczeni nazwali masurium (od nazwy regionu Mazury, wówczas w Prusach Wschodnich). Eksperyment budził wątpliwości ponieważ wyraźny sygnał wystąpił jedynie na 28 widmach z 1000 zarejestrowanych (dodatkowo na 70 otrzymano niejednoznaczny sygnał). Eksperymentu nie udało się go powtórzyć, a nowego pierwiastka nie udało się wyizolować[5][6]. Ostatecznie pierwiastek o liczbie atomowej 43 został otrzymany w 1937 roku przez Emilio Gino Segrè i Carlo Perriera. Został on nazwany technetium (początkowo uznano, że można go otrzymać jedynie sztucznie, technet wykryto w przyrodzie w 1961 roku[7]).

Przypisy

  1. ↑ Die Ekamangane, „Die Naturwissenschaften”, 13 (26), 1925, s. 567–574, DOI: 10.1007/BF01558746, ISSN 0028-1042 [dostęp 2019-07-14] (niem.).
  2. ↑ J. Noddack, W. Noddack, Die Herstellung von einem Gram Rhenium, „Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie”, 183 (1), 1929, s. 353–375, DOI: 10.1002/zaac.19291830126, ISSN 0863-1786 [dostęp 2019-07-14] (niem.).
  3. ↑ Ignacy Eichstaedt: Księga pierwiastków. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1970, s. 282–286.
  4. ↑ H.K. Yoshihara, Discovery of a new element ‘nipponium’: re-evaluation of pioneering works of Masataka Ogawa and his son Eijiro Ogawa, „Spectrochimica Acta Part B: Atomic Spectroscopy”, 59 (8), 2004, s. 1305–1310, DOI: 10.1016/j.sab.2003.12.027 [dostęp 2019-07-14] (ang.).
  5. ↑ Per Enghag, Encyclopedia of the elements. Technical data, history, processing, applications, Weinheim: Wiley-VCH, 2004, ISBN 978-3-527-61233-8, OCLC 212131349 [dostęp 2019-07-14].
  6. ↑ Gutachten vom Februar 1998 bis Juli 2000, 31 stycznia 2000, DOI: 10.1515/9783110506020 [dostęp 2019-07-15].
  7. ↑ B.T. Kenna, P.K. Kuroda, Isolation of naturally occurring technetium, „Journal of Inorganic and Nuclear Chemistry”, 23 (1–2), 1961, s. 142–144, DOI: 10.1016/0022-1902(61)80098-5 [dostęp 2019-07-14] (ang.).

Media użyte na tej stronie

,والتر ناداك.jpg
والتر ناداك عالم فيزيائي ألماني
Periodisches System der Elemente (1904-1945, now Gdansk University of Technology).jpg
Autor: LukaszKatlewa, Licencja: CC BY-SA 4.0
Periodisches System der Elemente (1904-1945, obecnie Politechnika Gdańska, Audytorium Chemiczne). Zwraca uwagę brak pierwiastków: 84 polonu Po (choć odkrytego wiele lat wcześniej przez polską badaczkę Marię Skłodowska-Curie w 1898), 85 astatu At (1940, w Berkeley), 87 fransu Fr (1939, we Francji), 93 neptunu Np (1940, w Berkeley) i dalszych aktynowców i lantanowców. Stare symbole: 18 argon Ar (tu: A), 43 technet Tc (Ma, masurium, Niemcy 1925, odkrycie to odrzucono, i finalnie potwierdzono istnienie pierwiastka po eksperymentach zespołu włoskiego w 1937, Palermo), 54 ksenon Xe (X), 86 radon, Rn (Em, emanation).