Walter Piston

Walter Piston
Imię i nazwisko

Walter Hamor Piston Jr.

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1894
Rockland

Pochodzenie

amerykańskie

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1976
Belmont

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Oficer Orderu Sztuki i Literatury (Francja)

Walter Hamor Piston Jr. (ur. 20 stycznia 1894 w Rockland w stanie Maine, zm. 12 listopada 1976 w Belmont w stanie Massachusetts[1][2]) – amerykański kompozytor.

Życiorys

Jego dziadek przybył do Stanów Zjednoczonych z Włoch, nazwisko rodziny brzmiało pierwotnie Pistone[1]. Uczęszczał do Mechanic Arts High School w Bostonie, następnie studiował malarstwo w Normal Art School[2]. Podczas I wojny światowej grał na saksofonie w orkiestrze marynarki wojennej, później zarabiał grywając w restauracjach i na dancingach[2]. W latach 1920–1924 odbył studia muzyczne na Uniwersytecie Harvarda[2], następnie wyjechał do Paryża, gdzie był uczniem Nadii Boulanger i Paula Dukasa[1][2]. Po powrocie do USA był w latach 1926–1960 wykładowcą Uniwersytetu Harvarda, od 1944 roku z tytułem profesora[1][2]. Do jego uczniów należeli m.in. Elliott Carter, Leonard Bernstein, Arthur Berger, Irving Fine, Harold Shapero, Robert Moevs, Daniel Pinkham, David Behrman i Frederic Rzewski[2][3].

Członek Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk (1940) i Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury (1955)[1]. Dwukrotny zdobywca Nagrody Pulitzera: 1948 za III Symfonię i 1961 za VII Symfonię[2]. Trzykrotnie otrzymał nagrodę New York Music Critics’ Circle[2]. Oficer francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1969)[2].

Twórczość

Był czołowym przedstawicielem neoklasycyzmu w muzyce amerykańskiej[2]. W latach 60. zaadaptował elementy systemu dodekafonicznego[1], osadzając je jednak w kontekście tonalnym[2]. Wykorzystywał też elementy jazzu[1][2]. Komponował w dużej mierze na zamówienie[2]. Pracował metodycznie; rękopisy jego partytur, pisane kaligraficznym pismem, rzadko noszą ślady poprawek[1].

Był autorem podręczników do harmonii, kontrapunktu i orkiestracji: Principles of Harmonic Analysis (Boston 1938), Harmony (Nowy Jork 1941), Counterpoint (Nowy Jork 1947), Orchestration (Nowy Jork 1955)[2][3].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • 8 symfonii (I 1937, II 1942, III 1947, IV 1950, V 1954, VI 1955, VII 1960, VIII 1964–1965)
  • 2 suity orkiestrowe (I 1929, II 1947–1948)
  • Symphonic Piece (1927)
  • Concerto (1933)
  • Prelude and Fugue (1934)
  • Sinfonietta na 25 instrumentów (1941)
  • Prelude and Allegro na smyczki i organy (1943)
  • Fanfare for the Fighting French (1943)
  • Fugue on Victory Tune (1944)
  • Variations on a Theme by Eugene Goossens (1944)
  • Toccata (1948)
  • intermezzo Tunbridge Fair (1950)
  • Serenata (1956)
  • 3 New England Sketches (1959)
  • Symphonic Prelude (1961)
  • Lincoln Center Festival Overture (1962)
  • Variations on a Theme by E.B. Hill (1963)
  • Pine Tree Fantasy (1965)
  • Cello Variations (1966)
  • Ricercare (1967)
  • Bicentennial Fanfare (1975)

Utwory na instrumenty solowe i orkiestrę

  • Concertino na fortepian i orkiestrę kameralną (1937)
  • 2 koncerty skrzypcowe (I 1939, II 1960)
  • Fantasy na rożek angielski, harfę i smyczki (1952)
  • Koncert altówkowy (1957)
  • Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę (1959)
  • Koncert klarnetowy (1967)
  • Fantasia na skrzypce i orkiestrę (1970)
  • Koncert fletowy (1971)
  • Koncert na kwartet smyczkowy, instrumenty dęte drewniane i perkusję (1976)

Utwory kameralne

  • 5 kwartetów smyczkowych (I 1933, II 1935, III 1947, IV 1951, V 1962)
  • 3 Pieces na trio instrumentów dętych (1926)
  • Kwintet na flet i kwartet smyczkowy (1942)
  • Partita na skrzypce, altówkę i organy (1944)
  • Divertimento na nonet (1946)
  • Kwintet fortepianowy (1949)
  • Kwintet na instrumenty dęte (1956)
  • Capriccio na harfę i smyczki (1963)
  • Sekstet smyczkowy (1964)
  • Kwartet fortepianowy (1964)
  • Souvenirs na flet, altówkę i harfę (1967)
  • Sonata na flet i fortepian (1930)
  • Suita na obój i fortepian (1931)
  • 2 tria fortepianowe (I 1935, II 1966)
  • Sonata na skrzypce i fortepian (1939)
  • Interlude na altówkę i fortepian (1942)
  • Sonatina na skrzypce i klawesyn (1945)
  • Duo na wiolonczelę i altówkę (1949)
  • Duo na wiolonczelę i fortepian (1973)

Utwory fortepianowe

  • Passacaglia (1943)
  • Improvisation (1945)
  • Chromatic Study on the Name of Bach na organy (1940)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Carnival Song na głosy męskie i instrumenty dęte do słów Wawrzyńca Wspaniałego (1938)
  • Psalm and Prayer of David na chór mieszany, flet, klarnet, fagot, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1958)

Utwory sceniczne

  • balet The Incredible Flutist (1938)

Przypisy

  1. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2810–2811. ISBN 0-02-865530-3.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 121–122. ISBN 978-83-224-0837-7.
  3. a b Nicole V. Gagné: Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Lanham: Scarecrow Press, 2019, s. 270. ISBN 978-1-5381-2297-6.

Media użyte na tej stronie

Ordre des Arts et des Lettres Officier ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .