Walter Piston
Imię i nazwisko | Walter Hamor Piston Jr. |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
Walter Hamor Piston Jr. (ur. 20 stycznia 1894 w Rockland w stanie Maine, zm. 12 listopada 1976 w Belmont w stanie Massachusetts[1][2]) – amerykański kompozytor.
Życiorys
Jego dziadek przybył do Stanów Zjednoczonych z Włoch, nazwisko rodziny brzmiało pierwotnie Pistone[1]. Uczęszczał do Mechanic Arts High School w Bostonie, następnie studiował malarstwo w Normal Art School[2]. Podczas I wojny światowej grał na saksofonie w orkiestrze marynarki wojennej, później zarabiał grywając w restauracjach i na dancingach[2]. W latach 1920–1924 odbył studia muzyczne na Uniwersytecie Harvarda[2], następnie wyjechał do Paryża, gdzie był uczniem Nadii Boulanger i Paula Dukasa[1][2]. Po powrocie do USA był w latach 1926–1960 wykładowcą Uniwersytetu Harvarda, od 1944 roku z tytułem profesora[1][2]. Do jego uczniów należeli m.in. Elliott Carter, Leonard Bernstein, Arthur Berger, Irving Fine, Harold Shapero, Robert Moevs, Daniel Pinkham, David Behrman i Frederic Rzewski[2][3].
Członek Amerykańskiej Akademii Sztuk i Nauk (1940) i Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury (1955)[1]. Dwukrotny zdobywca Nagrody Pulitzera: 1948 za III Symfonię i 1961 za VII Symfonię[2]. Trzykrotnie otrzymał nagrodę New York Music Critics’ Circle[2]. Oficer francuskiego Orderu Sztuki i Literatury (1969)[2].
Twórczość
Był czołowym przedstawicielem neoklasycyzmu w muzyce amerykańskiej[2]. W latach 60. zaadaptował elementy systemu dodekafonicznego[1], osadzając je jednak w kontekście tonalnym[2]. Wykorzystywał też elementy jazzu[1][2]. Komponował w dużej mierze na zamówienie[2]. Pracował metodycznie; rękopisy jego partytur, pisane kaligraficznym pismem, rzadko noszą ślady poprawek[1].
Był autorem podręczników do harmonii, kontrapunktu i orkiestracji: Principles of Harmonic Analysis (Boston 1938), Harmony (Nowy Jork 1941), Counterpoint (Nowy Jork 1947), Orchestration (Nowy Jork 1955)[2][3].
Wybrane kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- 8 symfonii (I 1937, II 1942, III 1947, IV 1950, V 1954, VI 1955, VII 1960, VIII 1964–1965)
- 2 suity orkiestrowe (I 1929, II 1947–1948)
- Symphonic Piece (1927)
- Concerto (1933)
- Prelude and Fugue (1934)
- Sinfonietta na 25 instrumentów (1941)
- Prelude and Allegro na smyczki i organy (1943)
- Fanfare for the Fighting French (1943)
- Fugue on Victory Tune (1944)
- Variations on a Theme by Eugene Goossens (1944)
- Toccata (1948)
- intermezzo Tunbridge Fair (1950)
- Serenata (1956)
- 3 New England Sketches (1959)
- Symphonic Prelude (1961)
- Lincoln Center Festival Overture (1962)
- Variations on a Theme by E.B. Hill (1963)
- Pine Tree Fantasy (1965)
- Cello Variations (1966)
- Ricercare (1967)
- Bicentennial Fanfare (1975)
Utwory na instrumenty solowe i orkiestrę
- Concertino na fortepian i orkiestrę kameralną (1937)
- 2 koncerty skrzypcowe (I 1939, II 1960)
- Fantasy na rożek angielski, harfę i smyczki (1952)
- Koncert altówkowy (1957)
- Koncert na 2 fortepiany i orkiestrę (1959)
- Koncert klarnetowy (1967)
- Fantasia na skrzypce i orkiestrę (1970)
- Koncert fletowy (1971)
- Koncert na kwartet smyczkowy, instrumenty dęte drewniane i perkusję (1976)
Utwory kameralne
- 5 kwartetów smyczkowych (I 1933, II 1935, III 1947, IV 1951, V 1962)
- 3 Pieces na trio instrumentów dętych (1926)
- Kwintet na flet i kwartet smyczkowy (1942)
- Partita na skrzypce, altówkę i organy (1944)
- Divertimento na nonet (1946)
- Kwintet fortepianowy (1949)
- Kwintet na instrumenty dęte (1956)
- Capriccio na harfę i smyczki (1963)
- Sekstet smyczkowy (1964)
- Kwartet fortepianowy (1964)
- Souvenirs na flet, altówkę i harfę (1967)
- Sonata na flet i fortepian (1930)
- Suita na obój i fortepian (1931)
- 2 tria fortepianowe (I 1935, II 1966)
- Sonata na skrzypce i fortepian (1939)
- Interlude na altówkę i fortepian (1942)
- Sonatina na skrzypce i klawesyn (1945)
- Duo na wiolonczelę i altówkę (1949)
- Duo na wiolonczelę i fortepian (1973)
Utwory fortepianowe
- Passacaglia (1943)
- Improvisation (1945)
- Chromatic Study on the Name of Bach na organy (1940)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Carnival Song na głosy męskie i instrumenty dęte do słów Wawrzyńca Wspaniałego (1938)
- Psalm and Prayer of David na chór mieszany, flet, klarnet, fagot, skrzypce, altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1958)
Utwory sceniczne
- balet The Incredible Flutist (1938)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2810–2811. ISBN 0-02-865530-3.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 121–122. ISBN 978-83-224-0837-7.
- ↑ a b Nicole V. Gagné: Historical Dictionary of Modern and Contemporary Classical Music. Lanham: Scarecrow Press, 2019, s. 270. ISBN 978-1-5381-2297-6.
- ISNI: 0000 0001 0906 2126
- VIAF: 59274464
- LCCN: n81047594
- GND: 122386701
- NDL: 00525185
- LIBRIS: hftwz1p13vsls50
- BnF: 13944140f
- SUDOC: 088521419
- SBN: CFIV116877
- NKC: mzk2009512446
- BNE: XX891083
- NTA: 069580340
- Open Library: OL1193133A
- PLWABN: 9810663374105606
- NUKAT: n94200300
- J9U: 987007275076305171
- CONOR: 156619619
- KRNLK: KAC199621787
- WorldCat: lccn-n81047594
Media użyte na tej stronie
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape .