Walther Poppelreuter

Walther Poppelreuter, także nieprawidłowo: Walther Poppelreuther, Walter Poppelreuter (ur. 8 października 1886 w Saarbrücken, zm. 11 czerwca 1939 w Bonn) – niemiecki lekarz psychiatra i neurolog.

Podczas I wojny światowej prowadził badania nad urazami mózgu u rannych żołnierzy. Na Uniwersytecie w Bonn kierował Instytutem Psychologii Klinicznej (Instituts für klinische Psychologie). Od 1922 roku jako profesor nadzwyczajny nauczał psychologii klinicznej. Od 1925 pracował w Institut für Arbeits-Psychologie w Bonn.

W 1928 zastąpił Adolfa Wallicha na stanowisku dyrektora Laboratorium Psychotechniki Przemysłowej (Laboratorium für industrielle Psychotechnik) w RWTH Aachen. Pracując tam, opierając się na doświadczeniu zdobytym podczas wojny, zajmował się interdyscyplinarnym usprawnianiem procesu pracy i wyznaczył nowe standardy pracy naukowej w tej dziedzinie. W 1931 roku wstąpił do NSDAP i pełnił funkcję nauczyciela w NS-Lehrerbund. W semestrze zimowym 1932 roku wygłosił pierwszy wykład zatytułowany Politische Psychologie als angewandte Psychologie, oparty na Mein Kampf. Hitler w lipcu 1932 roku pisemnie wyraził radość z tego powodu, że jego książce poświęcono pierwszy wykład na uczelni.

W 1934 roku opublikował artykuł Hitler, der wissenschaftliche Psycholog, w którym przypisał Hitlerowi wrodzone umiejętności psychologa[1]. W okresie III rzeszy Poppelreuter pracował jako konsultant w Deutsches Institut für Nationalsozialistische Technische Arbeitsforschung und -schulung (DINTA) w Düsseldorfie.

W 2003 roku niemieckie czasopismo „Nervenarzt” opublikowało artykuł biograficzny na temat Poppelreutera, bez odniesienia się do nazistowskich wątków w jego biografii[2]. W następnych numerach pisma opublikowano listy od protestujących przeciwko temu czytelników[3][4].

Prace

  • Über die scheinbare Gestalt und ihre Beeinflussung durch Nebenreize, Berlin 1909.
  • Erfahrungen und Anregungen zu einer Kopfschuß-Invalidenfürsorge, Neuwied 1915.
  • Über den Versuch einer Revision der psychophysiologischen Lehre von der elementaren Assoziation und Reproduktion, Berlin 1915.
  • Die psychischen Schädigungen durch Kopfschuß im Kriege 1914/17 : mit besonderer Berücksichtigung der pathopsychologischen, pädagogischen, gewerblichen und sozialen Beziehungen, Band 1: Die Störungen der niederen und höheren Sehleistungen durch Verletzungen des Okzipitalhirns, Lipsk 1917.
  • 'Die psychischen Schädigungen durch Kopfschuß im Kriege 1914/17 : mit besonderer Berücksichtigung der pathopsychologischen, pädagogischen, gewerblichen und sozialen Beziehungen, Band 2: Die Herabsetzung der körperlichen Leistungsfähigkeit und des Arbeitswillens durch Hirnverletzung im Vergleich zu Normalen und Psychogenen, Lipsk 1918.
  • Die Arbeitsschauuhr: ein Beitrag zur praktischen Psychologie, Langensalza 1918.
  • Allgemeine methodische Richtlinien der praktisch-psychologischen Begutachtung, Lipsk 1923.
  • Wissenschaftliche Begutachtung von Arbeitern und Angestellten in Großbetrieben, [w:] „Die menschliche Arbeitskraft im Produktionsvorgang: drei Vorträge, gehalten auf der Gemeinschaftssitzung der Fachausschüsse des Vereins Deutscher Eisenhüttenleute in Bonn am 24. Mai 1925”, Düsseldorf 1925.
  • Psychologische Begutachtung der Erwerbsbeschränkten, Berlin 1928.
  • Zeitstudie und Betriebsüberwachung im Arbeitschaubild, Monachium 1929.
  • Arbeitspsychologische Leitsätze für den Zeitnehmer, [w:] Institut für Arbeitspsychologie in Bonn, Monachium 1929.
  • Psychokritische Pädagogik: zur Überwindung von Scheinwissen, Scheinkönnen, Scheindenken usw., Monachium 1933.
  • Hitler, der politische Psychologe, [w:] Friedrich Mann’s pädagogisches Magazin, Langensalza 1934.
  • 'Robinson erzieht!': DINTA-Robinson-Kurse zur Einfachstschulung der handwerklichen Fähigkeit (razem z Josephem Mathieu), Gesellschaft für Arbeitspädagogik, [w:] Schriftenreihe des Deutschen Instituts für Nationalsozialistische Technische Arbeitsforschung und -schulung (DINTA), Düsseldorf 1935.
  • Disturbances of lower and higher visual capacities caused by occipital damage: with special reference to the psychopathological, pedagogical, industrial, and social implications, Oksford 1990.

Przypisy

  1. ↑ W. Poppelreuter, Hitler der politische psychologe, „Friedrich Mann pädagogisches Magazin”, Langesalza: Beyer and Sohne Vlg, 1934.
  2. ↑ G.R. Fink, Walter Poppelreuter (1886–1939), „Nervenarzt” 2003;74: s. 540–541.
  3. ↑ P. Frommelt, Walter Poppelreuter, „Nervenarzt” 2003;74:1137.
  4. ↑ L. Orth, Walter Poppelreuter, „Nervenarzt” 2004;75: s. 609–610.