Wanda Łążyńska

Wanda Helena Łążyńska ps. "Boża Wola" (ur. 5 kwietnia 1908 w Kijowie, zm. 29 sierpnia 1944 w Warszawie) – kapitan Wojska Polskiego, lekarz, uczestniczka powstania warszawskiego.

Przed wybuchem wojny była asystentką prof. Jana Kossakowskiego w Szpitalu Dziecięcym w Warszawie na oddziale chirurgicznym[1]. W powstaniu warszawskim służyła jako lekarz Szpitala Sióstr Elżbietanek przy ul. Goszczyńskiego (Obwód Mokotów Okręgu Warszawa AK). Zginęła 29. dnia powstania warszawskiego podczas przenoszenia rannych – pacjentów szpitala do schronu, w czasie bombardowania Warszawy przez lotnictwo niemieckie. Za udział w powstaniu została odznaczona Orderem Virtuti Militari rozkazem Dowódcy AK nr 512 z 2 X 1944. Nr krzyża 12802[2].

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Służba Polek na frontach II wojny światowej. Sylwetki kobiet-żołnierzy pod redakcją Krystyny Kabzińskiej. Fundacja "Archiwum i Muzeum Pomorskie Armii Krajowej oraz Wojskowej Służby Polek. Toruń 2006. s. 457-461. ​ISBN 978-83-88693-12-0​.
  2. ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 4. Kawalerowie Orderu Wojennego Virtuti Militari - Powstanie Warszawskie. Opracował Andrzej Krzysztof Kunert, Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 1997. ​ISBN 83-87224-00-6​.