Wanda Boniszewska

Wanda Boniszewska CSA
zakonnica, mistyczka
Służebnica Boża
Data i miejsce urodzenia

2 czerwca 1907
Nowa Kamionka

Data i miejsce śmierci

2 marca 2003
Konstancin-Jeziorna

Miejsce pochówku

cmentarz w Skolimowie

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Siostry od Aniołów

Śluby zakonne

2 sierpnia 1933

Strona internetowa

Wanda Boniszewska (ur. 20 maja?/ 2 czerwca 1907 w Nowej Kamionce koło Nowogródka, zm. 2 marca 2003 w Konstancinie-Jeziornie) − zakonnica, stygmatyczka, mistyczka chrześcijańska oraz Służebnica Boża Kościoła katolickiego[1].

Życiorys

Posługa w zgromadzeniu

6 stycznia 1925 wstąpiła do bezhabitowego Zgromadzenia Sióstr od Aniołów w Wilnie[2]. Śluby wieczyste złożyła 2 sierpnia 1933 w Kalwarii[2]. Od wiosny 1933 przebywała w domu zakonnym w Pryciunach pod Wilnem[2]. Spowiednikami mistyczki byli ks. Tadeusz Makarewicz i ks. Czesław Barwicki[2].

Mistyczne doświadczenia

W 1934, w Wielki Czwartek została obdarzona stygmatami[3]. Miała niegojące się rany na rękach, stopach, głowie, prawym boku i tułowiu oraz rany po biczowaniu[3]. Rany te pojawiały się nieregularnie. Ukazywały się głównie w czwartki po południu, w piątki, a przede wszystkim w wielkim poście i w Wielkim Tygodniu[3]. Według relacji świadków, miała dar proroctwa, inedii oraz uzdrawiania. Doznawała ataków sił nadprzyrodzonych[3]. Jej duchowym kierownikiem był arcybiskup Romuald Jałbrzykowski[3].

Prześladowania

W 1944 trafiła do przytułku dla nieuleczalnie chorych. Została oskarżona, wraz z księdzem Antonim Ząbkiem oraz innymi siostrami, o przynależność do nielegalnego tajnego zakonu i ukrywanie agenta Watykanu. Aresztowano ją 11 kwietnia 1950. Została osadzona w gmachu przy ulicy Ofiarnej w Wilnie. W czasie śledztwa przebywała najczęściej w szpitalu więziennym na Łukiszkach. 19 września 1950, wyrokiem sądu sowieckiego, została skazana na 10 lat więzienia[4]. Wyrok odbywała w Wierchnie Uralsku. 26 sierpnia 1956 została uwolniona i trafiła do punktu repatriacyjnego w Bykowie pod Moskwą. W 1958, po repatriacji, skierowano ją do szpitala psychiatrycznego[3]. W Polsce mieszkała w następujących domach swojego zgromadzenia: Chylice, Białystok, Lutkówka koło Warszawy, Częstochowa, Konstancin. Zmarła 2 marca 2003 w Chylicach, dzielnicy Konstancina-Jeziorny.

O życiu mistyczki opowiada spektakl telewizyjny Sceny Faktu Stygmatyczka z 2008 w reż. Wojciecha Nowaka[5].

Proces beatyfikacyjny

Z inicjatywy Zgromadzenia Sióstr od Aniołów, przekonanego o świątobliwości jej życia podjęto starania, celem wyniesienia jej na ołtarze[6]. Stolica Apostolska, 4 sierpnia 2020 wydała zgodę tzw. nihil obstat na rozpoczęcie procesu jej beatyfikacji[1]. 9 listopada tegoż roku w archidiecezji warszawskiej, w Domu Arcybiskupów w Warszawie rozpoczął się proces jej beatyfikacji[6]. Postulatorem procesu na szczeblu diecezjalnym został mianowany ks. dr Michał Siennicki SAC[6]. Metropolita warszawski kard. Kazimierz Nycz powołał trybunał beatyfikacyjny w następującym składzie[6]:

  • ks. dr Jacek Wiliński – delegat metropolity warszawskiego
  • ks. Michał Turkowski – promotor sprawiedliwości
  • ks. dr Bartłomiej Pergoł – notariusz
  • s. Aleksandra Więcek CSA – notariusz pomocniczy

Przypisy

  1. ↑ a b ~2003~ WANDA BONISZEWSKA. newsaints.faithweb.com. [dostęp 2020-10-05]. (ang.).
  2. ↑ a b c d Agnieszka Stelmach (oprac.): "Siostra Wanda Boniszewska i nawróceni oprawcy". www.piotrskarga.pl. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)].
  3. ↑ a b c d e f Michał Gryczyński: "Stygmatycy – żywe ikony Męki Pańskiej". www.opoka.org.pl. [dostęp 2013-03-06].
  4. ↑ S. Wanda Boniszewska (1907-2003). www.siostryodaniolow.pl. [dostęp 2013-03-06].
  5. ↑ Stygmatyczka. www.filmpolski.pl. [dostęp 2013-03-06].
  6. ↑ a b c d Proces beatyfikacyjny s. Wandy Boniszewskiej – rozpoczęty. [w:] Archidiecezja Warszawska [on-line]. archwwa.pl, 2020-11-09. [dostęp 2020-11-10].

Linki zewnętrzne