Wanda Czarnecka-Minkiewicz
Data i miejsce urodzenia | 1921 |
---|---|
Data śmierci | grudzień 2001 |
Odznaczenia | |
Wanda Czarnecka-Minkiewicz, pseud. Danka (ur. 1921 w Białymstoku[1], zm. 2001) – sanitariuszka, członek Armii Krajowej i powojennej konspiracji antykomunistycznej.
Życiorys
W konspiracji przeszła szkolenie z zakresu pomocy sanitarnej[1]. Żona Lucjana, dowódcy 6 Wileńskiej Brygady WiN. W 1948 skazana na 12 lat więzienia, które opuściła w 1956. W czasie wojny została odznaczona Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami, a pośmiertnie w 2007 – Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
Życie prywatne
Była żoną Lucjana Minkiewicza.
Przypisy
- ↑ a b Fakt.pl, Zobacz Polki, których bało się NKWD, 19 marca 2016 [dostęp 2018-09-30] (pol.).
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 57, poz. 642.
Bibliografia
- Wyklęci-niezłomni 1944-1963. pamiec.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-04)].. 2017, IPN, pamiec.pl, s. 9
- Panny wyklęte. Polki, których bało się NKWD. fakt.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-19)].
Media użyte na tej stronie
Baretka: Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami – II RP (1942).
Wanda Czarnecka-Minkiewicz