Wanda Ossoria-Dobiecka
.jpg) | |
| Data urodzenia | prawd. 1864 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | śpiewaczka |
Wanda z Dobieckich herbu Ossoria Lenczewska, ps. Lenczeschy (ur. prawd. 1864, zm. 31 lipca 1918 w Petersburgu) – polska śpiewaczka[1][2].
Życiorys
Była córką Napoleona Dobieckiego herbu Ossoria z Dobiecina i Pauliny z Bełdowskich herbu Jastrzębiec[2].
Śpiewu uczyła się we Włoszech. Była aktywna zawodowo w latach 1884–1896. Debiutowała jako Ossoria-Dobiecka. Śpiewała m.in. partię Amelii w Balu maskowym, Małgorzaty w Fauście, tytułową w Normie i w Halce. We wrześniu 1884 została zaangażowana do zespołu opery Warszawskiego Teatru Rządowego. Działała w nim do czerwca 1890. Śpiewała zazwyczaj partie sopranowe (Wenus w Tannhäuserze, Elza w Lohengrinie, Alicja w Robercie Diable, Rachela w Żydówce, Micaela w Carmen)[2].
W dniu 11 października 1888 w Warszawie wyszła za mąż za inżyniera Władysława Lenczewskiego. Nadal posługiwała się nazwiskiem Ossoria-Dobiecka, ewentualnie Dobiecka. Urodziła jedną córkę, Adę (Adriannę Lenczewską), która również była śpiewaczką[2][3].
W 1890 wyjechała do Włoch. Tam występowała m.in. we Florencji i używała nazwiska Lenczeschy. W 1892 gościnnie występowała we Lwowie, śpiewając m.in. partię Amelii w Balu maskowym i partię tytułową w Normie. Po wyjeździe za granicę występowała m.in. w Mediolanie i Madrycie. W 1896 śpiewała w Łodzi, koncertując pod nazwiskiem Dobiecka-Lenczewska[2].
Przypisy
- ↑ Marek Jerzy Minakowski, Wanda Dobiecka z Dobiecina h. Ossoria.
- ↑ a b c d e Wanda Ossoria-Dobiecka, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-03-31].
- ↑ Adrianna Lenczewska, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-03-31].
Media użyte na tej stronie
Wanda Dobiecka-Lenczewska