Wanda Paklikowska-Winnicka

Wanda Paklikowska-Winnicka
Data i miejsce urodzenia20 czerwca 1911
Lwów
Data i miejsce śmierci20 sierpnia 2001
Pruszków
Narodowośćpolska
Alma MaterPaństwowa Szkoła Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Dziedzina sztukimalarstwo

Wanda Paklikowska-Winnicka (ur. 20 czerwca 1911 we Lwowie, zm. 20 sierpnia 2001 w Pruszkowie) – polska malarka abstrakcyjna.

Życiorys

Urodziła się 20 czerwca 1911 we Lwowie jako druga córka Bronisława Paklikowskiego, lwowskiego lekarza i mecenasa sztuki oraz Joanny Żołobajluk, polskiej Ormianki z Pokucia. Jej starszą siostrą była Bronisława Maria, żona gen. Bolesława Nieczuja-Ostrowskiego.

Wanda Paklikowska ukończyła Państwową Szkołę Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Wanda w okresie przedwojennym pracowała jako nauczycielka rysunku i kostiumologii w prywatnej szkole żeńskiej w Bydgoszczy, a następnie w Przemyślu. W 1944 r. przenieśli się do Lublina, gdzie Aleksander współorganizował Związek Polskich Artystów Plastyków; jego członkiem została też Wanda Paklikowska-Winnicka.

W 1945 osiedlili się Warszawie na Saskiej Kępie. W 1946 podjęła się studiów na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, które ukończyła w 1947 r. dyplomem w pracowni prof. Kazimierza Tomorowicza. Jeszcze jako studentka została jego asystentką i rozpoczęła pracę dydaktyczną na uczelni.

W 1957 otrzymała tytuł docenta. W latach 1968–1974 była kierownikiem Katedry Malarstwa, Rysunku i Projektowania Brył i Płaszczyzn na Wydziale Rzeźby, w latach 1982–1983 kierownikiem Katedry Rysunku na Wydziale Malarstwa. W 1983 r. otrzymała tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1984 r. przeszła na emeryturę. W ASP w Warszawie przepracowała ponad 40 lat.

Wanda Paklikowska-Winnicka swoje prace wystawiała od 1944 r. Duży wpływ na jej styl i rozwój twórczości wywarł jej mąż Aleksander, następnie tacy twórcy, jak Jan Cybis, Jan Lebenstein, fascynowali ją Camille Pissarro i Maurice Utrillo.

W latach 50. zaczęła malować abstrakcje, fascynowało ją malarstwo materii. Charakterystyczne dla jej malarstwa stały się skomplikowane i dynamiczne kompozycje, niekiedy biologiczne, odznaczające się silną fakturą, przypominające niekiedy dekoracyjnie tkane materie. Malowała generalnie cykle, takie jak: Biologiczny, Figuralny, W Kosmosie, Jeźdźcy, Zbroje, Maszyny.

Życie prywatne

W 1934 wyszła za mąż za Aleksandra Winnickiego de Radziewicz (1911–2002), absolwenta malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.

Bibliografia

  • A. Wojciechowski, Polskie malarstwo współczesne, Warszawa 1977, s. 98.
  • M. Sitkowska, Wanda Paklikowska-Winnicka, [w:] Słownik malarzy polskich, t. 2., Warszawa 2001, s. 264–265.