Wanda Puget-Paździor

Wanda Puget-Paździor
Data i miejsce urodzenia29 lipca 1925
Warszawa
Data i miejsce śmierci17 listopada 2004
Warszawa
Miejsce spoczynkucmentarz Powązkowski
Zawód, zajęciehistoryk sztuki
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Warszawski Krzyż Powstańczy
Grób Wandy Puget na cmentarzu Powązkowskim

Wanda Marta Puget-Paździor (primo voto Tomicka) (ur. 29 lipca 1925 w Warszawie, zm. 17 listopada 2004 tamże) – polska historyk sztuki, działaczka społeczna.

Życiorys

Urodziła się w rodzinie pułkownika Wojska Polskiego, podczas II wojny światowej uczestniczyła w konspiracji, w 1943 została kurierem w szeregach Armii Krajowej. Po wybuchu powstania warszawskiego została sanitariuszką, a po jego upadku jako pielęgniarka znalazła się w Dulagu 121, ale uniknęła wywiezienia do obozu pracy przymusowej. Po zakończeniu działań wojennych ukończyła rozpoczętą w konspiracji szkołę średnią i rozpoczęła studia na Wydziale Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego. Po studiach początkowo pracowała w Naukowej Pracowni Konserwacji Zabytków, a następnie w Instytucie Urbanistyki i Architektury. Prowadziła aktywną działalność naukową, od 1958 publikowała na łamach kwartalnika Architektura i Urbanistyka, jedenaście lat później objęła tam stanowisko zastępcy redaktora naczelnego. Równocześnie wiele jej prac było publikowanych na łamach Ochrony Zabytków, gdzie poznała swojego drugiego męża, historyka i artystę plastyka Mariana Paździora (1924-1998). Wspólnie z nim Wanda Puget-Paździor zaczęła publikować swoje rozprawy dotyczące architektury i urbanistyki. Szczególną uwagę poświęciła Ziemi Łęczyckiej i Płockiej, na temat której ukazało się wiele publikacji jej autorstwa. Była członkiem Towarzystwa Naukowego Płockiego, a od 1989 Towarzystwa Miłośników Ziemi Łęczyckiej. Ponadto była niezwykle aktywną działaczką Stowarzyszenia Historyków Sztuki, gdzie przez wiele lat pełniła funkcję wiceprezesa zarządu. Brała czynny udział w Społecznym Komitecie Opieki nad Starymi Powązkami. Zmarła nagle 17 listopada 2004, spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kw. 62, rząd 4, grób 6/7)[1].

Wybrane publikacje

  • Pałace i dwory w dawnym województwie rawsko-mazowieckim;
  • Dwór Polski. Zjawisko historyczne i kulturowe;
  • Z dziejów zamku w Szydłowcu, Rocznik Muzeum Świętokrzyskiego tom IV;
  • Łęczyca. Przemiany urbanistyczne centrum miasta i rozwój infrastruktury od końca XVIII w;
  • Architektura na tle rozwoju przestrzennego miasta od XVIII w. do lat 30. XX w – rozdział XIV, tom II;
  • Włocławek i okolice, [w:] „Katalog zabytków sztuki w Polsce”, tom XI Dawne województwo bydgoskie (współautorzy Marian Paździor, Tadeusz Chrzanowski, Marian Kornecki);
  • Architektura dawna a współczesność;
  • Architektura i urbanistyka w Polsce w latach 1918-1978;
  • Województwo sieradzkie;
  • Zamek w Łowiczu w okresie swej świetności działalność budowlana arcybiskupów w świetle dokumentów;
  • Ogrody pałacu arcybiskupiego w Skierniewicach w świetle zachowanych inwentarzy;
  • Zespół jezuicki w Łęczycy;
  • Dwór czy pałac. Nieznana siedziba Sanguszków w Szymanowie koło Warszawy;
  • Cmentarz Powązkowski w Warszawie.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: PUGET, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-02-24].

Bibliografia

Cmentarz Stare Powązki: PUGET, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2020-05-15].

Media użyte na tej stronie

POL Warszawski Krzyż Powstańczy BAR.svg
Baretka: Warszawski Krzyż Powstańczy
Wanda Puget grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Wandy Puget na Cmentarzu Powązkowskim