Wandalin Strzałecki

Wandalin Strzałecki

Autoportret
Data i miejsce urodzenia	28 października 1855 Warszawa
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1917 Warszawa
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	malarstwo

Wandalin Strzałecki (ur. 28 października 1855 w Warszawie, zm. 14 lutego 1917 tamże) – polski malarz, brat Antoniego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie o artystycznych zdolnościach, malarzem był ojciec Wandalina Strzałeckiego oraz bracia Antoni i Jan Michał. Kształcił się w Warszawskiej Szkole Rysunkowej, w pracowni Wojciecha Gersona (1871–1877), później w Petersburgu i Monachium do 1882. Po zakończeniu nauki powrócił do Warszawy, tworzył i wystawiał w Galerii Zachęta.

Tworzył też sceny rodzajowe i portrety. W 1885 u Strzałeckiego stwierdzono objawy choroby psychicznej i został umieszczony w warszawskim Zakładzie pw. Jana Bożego, gdzie przebywał do śmierci. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim (kw. 221-IV-30).

Malował obrazy historyczne i batalistyczne pod wpływem Jana Matejki i Józefa Brandta. Wspólnie z bratem Antonim tworzył polichromie w Kaplicy Matki Bożej na Jasnej Górze, w kościele pw. Krzyża Świętego w Krasnem i Przesmykach.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera C-6-14/15/16/17)^[1].

Grób Antoniego i Wandalina Strzałeckiego na cmentarzu Powązkowskim

Obrazy

Dziewczynka z lalką – rekonwalescentka, 1882, olej na płótnie, 35,5x57,5 cm, Warszawa, Muzeum Narodowe

Przypisy

Bibliografia

• Maria Poprzęcka: Polskie malarstwo salonowe. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1991.
• Wielka Encyklopedia Powszechna PWN (1962-1969)
• AgraArt, Wandalin Strzałecki. agraart.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].