Wapnica (powiat kamieński)

Wapnica

wieś
Jezioro Turkusowe i Wapnica
Państwo	Polska
Województwo	zachodniopomorskie
Powiat	kamieński
Gmina	Międzyzdroje
Liczba ludności	350
Strefa numeracyjna	91
Kod pocztowy	72-500[1]
Tablice rejestracyjne	ZKA
SIMC	0779443
Położenie na mapie gminy Międzyzdroje Wapnica
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Wapnica
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego Wapnica
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego Wapnica
53°52′45″N 14°26′37″E/53,879167 14,443611

Mapa wyspy Wolin z zaznaczoną Wapnicą

Wapnica (niem. Kalkofen) – wieś w województwie zachodniopomorskim, w powiecie kamieńskim, w gminie Międzyzdroje, 5,5 km na południe od Międzyzdrojów.

Położenie i charakterystyka

Wieś położona na wyspie Wolin, wzdłuż południowego skraju Doliny Trzciągowskiej, pomiędzy leśnymi Pagórkami Lubińsko-Wapnickimi Wolińskiego Parku Narodowego. Na południu Jezioro Turkusowe i obszar ochrony ścisłej im. prof. Władysława Szafera. 1 km na wschód-północny wschód obszar ochrony ścisłej im. dr. Bogdana Dyakowskiego. Na zachodzie, nad jeziorem Wicko Wielkie (zatoka Zalewu Szczecińskiego) – port Wapnica.

Wieś letniskowa, założona w połowie XVII w., dawniej znana z rozległych pokładów kredy (porwak lodowcowy), która była tu wydobywana na potrzeby dużej cementowni w pobliskim Lubinie (0,5 km na południe od portu w Wapnicy).

Jezioro Turkusowe – jedna z atrakcji Wolińskiego Parku Narodowego, na południu Wapnicy. Jezioro powstało na skutek zalania wyrobisk dawnej kopalni kredy wodami podskórnymi. Na południowym wysokim brzegu (Piaskowa Góra) punkt widokowy. W pobliżu znakowany niebieski turystyczny Szlak Nad Bałtykiem i Zalewem Szczecińskim (Międzyzdroje→ Wolin)^[2].

Znajduje się tu również Szkoła Podstawowa nr 2 przy ul. Jodłowej 3^[3].

Kaplica adaptowana z budynku mieszkalnego (ul. Turkusowa 7). W pobliżu (ul. Turkusowa 9) plebania parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Lubinie^[4].

W 1925 r. Wapnica, jeszcze jako wieś niemiecka, liczyła 535 mieszkańców. 1 kwietnia 1937 r. miejscowość została włączona do Lubina wraz z sąsiednim Wickiem i Zalesiem (do czasu przekazania ziem Polakom)^[5][6][7].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.

Pomniki przyrody i drzewa pomnikowe

• cisy na ul. Turkusowej:
  • „Turkus 1” – o obwodzie 270 cm
  • „Turkus 2” – o obwodach 105+55+90 cm
  • „Turkus 3” – o obwodach: 45+60+50+50 cm
  • „Turkus 4” – o obwodzie 70 cm
  • „Turkus 5” – o obwodzie 170 cm
  • „Turkus 6” – o obwodach 125+90 cm
• dąb „Prastary” (ul. Turkusowa) o obwodzie 705 cm, podpalony w 2015 roku^[8]
• dęby „Bliźniaki”
• dęby „Pamięci” (ul. Turkusowa i ul. Jodłowa) o obwodzie średnim 250 cm, dęby zasadzone na rzucie trójkąta równobocznego o boku 2 m
• dąb „Perun” – dąb szypułkowy (ul. Turkusowa 16)
• dęby szypułkowe na ul. Turkusowej:
  • dąb „Orlik 1”,
  • dąb „Orlik 2”,
  • dąb „Orlik 3”^[9]

Przypisy

Zobacz też

• Lubin, Świnoujście, Wicko, Zalesie