Warłaam (Pietrow-Ławrowski)

Warłaam

Wasilij Pietrow-Ławrowski
Arcybiskup tobolski i syberyjski
Kraj działania	Rosja
Data i miejsce urodzenia	ok. 1729 Moskwa
Data i miejsce śmierci	27 grudnia 1802 Tobolsk
Arcybiskup tobolski i syberyjski
Okres sprawowania	1792–1802
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Inkardynacja	Eparchia tobolska i syberyjska
Śluby zakonne	przed 1764
Prezbiterat	przed 1764
Chirotonia biskupia	5 października 1768

Warłaam, imię świeckie Wasilij Pietrowicz Pietrow-Ławrowski, wł. Wasilij Pietrowicz Szaposznikow (ur. ok. 1729 w Moskwie, zm. 27 grudnia 1802 w Tobolsku) – rosyjski biskup prawosławny, święty prawosławny.

Życiorys

Był synem hipodiakona, a następnie kapłana cerkwi Świętych Kosmy i Damiana w Moskwie. W młodości z powodu choroby nóg przerwał edukację i zajął się pisaniem ikon. Następnie wstąpił do Ławry św. Aleksandra Newskiego w Petersburgu i złożył w niej wieczyste śluby mnisze, po czym został wyświęcony kolejno na hierodiakona i hieromnicha. W 1764 na zaproszenie biskupa pskowskiego Innocentego został przełożonym monasteru św. Eleazara Pskowskiego w Pskowie. Cztery lata później uzyskał godność archimandryty, przełożonego monasteru Świętych Borysa i Gleba w Torżoku^[1].

5 października 1768 został wyświęcony na biskupa tobolskiego i syberyjskiego. Był pierwszym od stu lat biskupem tobolskim, który nie otrzymał automatycznie godności metropolity, zachował jedynie prawo noszenia mitry z krzyżem i jasnoniebieskiej mantii. Biskup Warłaam kontynuował zainicjowaną przez jego poprzedników działalność edukacyjną, tworząc szkoły duchowne i opiekując się seminarium duchownym w Tobolsku, które w 1770 nakazał przenieść do monasteru Ikony Matki Bożej „Znak” w Tobolsku, poszerzając także jego program nauczania. W 1780 wspólnie z biskupem irkuckim Michałem założył kolejne seminarium duchowne w Irkucku^[1]. Innym obszarem jego aktywności były działania misyjne. Biskup Warłaam działał na rzecz nawracania na prawosławie staroobrzędowców, wspierał działania misyjne w Chinach i w Kraju Turuchańskim. W 1794 wsparł kierowaną przez hieromnicha Joazafa misję udającą się na Aleuty i Alaskę^[1]. Biskup wspierał także wznoszenie nowych świątyń i w szczególny sposób nadzorował napływające do eparchii ikony; sam zajmował się ich tworzeniem^[1]. W 1792 otrzymał godność arcybiskupa^[1].

Zgodnie ze swoją wolą został pochowany w soborze katedralnym w Tobolsku, przy ołtarzu św. Jana Chryzostoma, obok metropolity tobolskiego Jana^[1].

Został kanonizowany w 1984 razem z całym Soborem Świętych Syberyjskich^[1].

Jego brat Gabriel był prawosławnym metropolitą petersburskim^[1].

Przypisy