Warcisław II Świętoborzyc

Warcisław II Świętoborzyc
Rodzina

Świętoborzyce
(boczna linia Gryfitów)

Data urodzenia

przed 1135

Data śmierci

1196

Ojciec

Świętobor Starszy,

Matka

NN

Żona

NN, p. księżniczka saska

Dzieci

Bartłomiej (I) Starszy, Kazimierz (I) Starszy, Konrad (?)

Warcisław II Świętoborzyc (ur. przed 1135, zm. 1196[1]) – kasztelan szczeciński, syn Świętobora Starszego z rodu Świętoborzyców.

Życiorys

Po raz pierwszy wzmiankowany jako kasztelan szczeciński w 1168. Pięć lat później dowodził obroną miasta podczas najazdu króla duńskiego Waldemara I, od którego otrzymał w lenno Szczecin w zamian za okup, zakładników oraz za sprowadzenie z opactwa w Esrum w Danii cystersów, którym ufundował i uposażył klasztor w Kołbaczu[2][3]. Saxo Grammaticus opisuje Warcisława jako gorliwego chrześcijanina.

Warcisław jako lennik duński zarządzał prawdopodobnie dosyć sporym obszarem i jego pozycja zapewne była równa lub niemal równa książęcej. W dokumentach z tego okresu występuje zwykle na czele listy świadków świeckich[1].

Po śmierci Bogusława I w 1187 został regentem księstwa pomorskiego w imieniu jego małoletnich synów. Prawdopodobnie szukał próby sojuszu z Księstwem Polskim, co spowodowało interwencję króla duńskiego Kanuta VI w 1189. Warcisław został obalony, a nowym regentem mianowano księcia rugijskiego Jaromara I[4][5].

Warcisław zmarł w 1196, według tradycji, podczas pielgrzymki do Palestyny[4][6].

Przypisy

  1. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, ss. 177-178.
  2. E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 177.
  3. J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 384.
  4. a b E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, s. 178.
  5. J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, ss. 384-385.
  6. J.W. Szymański, Książęcy ród Gryfitów, s. 385.

Bibliografia

Opracowania

Literatura dodatkowa (online)