Wariancja fenotypowa
Wariancja fenotypowa lub inaczej zmienność fenotypowa składa się z dwóch podstawowych składników:
- genetycznego
- środowiskowego
Bardziej złożony model może uwzględniać dodatkowo kombinacje tych elementów, tzn. interakcje genotyp–środowisko i korelacje genotyp–środowisko[1]:
Składnik genetyczny
Składnik genetyczny (inaczej wartość fenotypowa) wynika z interakcji pomiędzy allelami tych samych loci- dominacji, z oddziaływania między allelami różnych loci- epistaza, z sumowania się efektów poszczególnych loci- braku dominacji i braku epistazy:
gdzie:
- – wariancja genotypowa addytywna – źródło zmienności genetycznej wynikające z sumowania się efektów poszczególnych alleli,
- – wariancja genotypowa dominacji – źródło zmienności genetycznej wynikające z dodatkowych informacji z interakcji pomiędzy allelami tych samych genów,
- – wariancja genotypowa epistazy (interakcji) – źródło zmienności genetycznej wynikające z interakcji pomiędzy allelami różnych genotypów.
Wariancje: dominacji i epistazy ujawniają się pod wpływem modyfikującej roli środowiska zewnętrznego.
Składnik środowiskowy
Składnik środowiskowy składa się z wariancji ogólnej i specyficznej i zależy od stopnia modyfikacji przez czynniki środowiskowe wartości genotypowej:
gdzie:
- – wariancja środowiskowa ogólna – mają na nią wpływ czynniki wspólne dla jakiejś grupy osobników, działające przez całe życie osobnika, z jednakowym natężeniem i kierunkiem,
- – wariancja środowiskowa specyficzna – krótkotrwałe i podlegające częstym zmianom uwarunkowania specyficzne dla pojedynczego osobnika, działające z różnym natężeniem i w różnych kierunkach.
Przypisy
- ↑ Robert Plomin , J.C. DeFries , John C. Loehlin , Genotype-environment interaction and correlation in the analysis of human behavior., „Psychological Bulletin”, 84 (2), 1977, s. 309–322, DOI: 10.1037//0033-2909.84.2.309, ISSN 0033-2909 [dostęp 2019-04-06] (ang.).
Bibliografia
- Fletcher H.L., Hickey G.I., Winter P.C.: Genetyka, PWN, 2008.