Warkocz kometarny
Warkocz kometarny – strumień gazów i pyłu wydobywający się z komety pod wpływem oddziaływania wiatru słonecznego. Z uwagi na różnorodność wydobywających się z komety substancji, posiada ona dwa odrębne warkocze – gazowy oraz pyłowy, z których każdy skierowany jest w innym kierunku.
Warkocz gazowy komety, wyróżniający się niebieskim odcieniem, skierowany jest w stronę przeciwną do Słońca zgodnie z kierunkiem rozchodzenia się wiatru słonecznego i pokrywa się z liniami pola magnetycznego. Warkocz pyłowy, z uwagi na zbyt dużą masę wchodzących w jego skład drobin, nie ulega ciśnieniu promieniowania korpuskularnego Słońca i jego kierunek zasadniczo zgodny jest trajektorią poruszania się komety. Często obserwowane zakrzywienie warkocza pyłowego odzwierciedla jej ruch orbitalny.
Warkocz komety, jak również jej koma, oświetlane są przez Słońce – pył staje się widoczny dzięki zwykłemu odbiciu światła, podczas gdy poświata gazów spowodowana jest ich jonizacją pod wpływem wiatru słonecznego. Długość warkocza może przekraczać jednostkę astronomiczną, mierzącą w przybliżeniu 150 milionów kilometrów.