Warszów

Warszów
Część miasta Świnoujścia
Ilustracja
Dom kultury w Warszowie
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miasto

Świnoujście

W granicach Świnoujścia

1939-54 i od 1959

SIMC

0979946

Kod pocztowy

72-602

Tablice rejestracyjne

ZSW

Położenie na mapie Świnoujścia
Mapa konturowa Świnoujścia, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Warszów”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Warszów”
Ziemia53°54′20″N 14°16′00″E/53,905556 14,266667
Strona internetowa
Portal Polska

Warszów – część miasta[1] Świnoujścia o charakterze przemysłowym, położona na wyspie Wolin, przy wschodnim brzegu cieśniny Świny.

Historia

Od 1939 r. w granicach Świnoujścia[2]. 5 października 1954 r. wyłączony ze Świnoujścia stał się siedzibą gromady Warszów (obejmującej również Klicz i Chorzelin). 13 listopada 1954 r. Warszów uzyskał status samodzielnego osiedla (jednostki administracyjnej)[3]. Warszów został włączony ponownie do Świnoujścia 31 grudnia 1959 roku[4].

Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Ostswine. W 1947 r. ustalono urzędowo polską nazwę Warszów[5]. Stanisław Rospond wskazał także dawne historyczne nazwy: Warsowe, Warsouu[6].

Zabudowa

Na północy falochron o długości 1400 m, szeroka plaża, na granicy lasu wieża dyspozycyjna kapitanatu portu (wysokość ponad 40 m), latarnia morska, z 1854–57 (najwyższa na polskim wybrzeżu, o wysokości 68 m)[7], XIX-wieczna pruska twierdza Fort Gerharda (Fort Wschodni) oraz ruiny schronów z okresu II wojny światowej[8].

Przy ul. Sosnowej znajduje się kościół parafialny pw. św. Wojciecha, współczesny z 1980, żelbetowy, na rzucie ośmioboku. Wewnątrz dwie gotyckie rzeźby z XV w.: Madonna z Dzieciątkiem na półksiężycu i św. Jan Ewangelista z kielichem[9].

Gospodarka

Port morski Świnoujście na Warszowie (widok z latarni)

Największymi zakładami przemysłowymi są OT Port Świnoujście oraz Morska Stocznia Remontowa.

Na północ od Warszowa znajduje się Terminal gazu płynnego LNG.

Przyroda

Komunikacja

Warszów jest głównym ośrodkiem komunikacyjnym Świnoujścia: terminal promów morskich, przystań miejskiej przeprawy promowej do centrum miasta, dworzec i dwa przystanki kolejowe (Świnoujście Warszów i Świnoujście Port), dworzec PKS, pętla autobusów miejskich linii nr 1, 5, 7, 10.

Samorząd pomocniczy

Świnoujście utworzyło jednostkę pomocniczą miasta – „Osiedle Warszów”. Organem stanowiącym jest Ogólne Zebranie Mieszkańców Osiedla Warszów, a organem wykonawczym jest Zarząd Osiedla Warszów, który składa się z 7 członków[11].

Oświata i kultura

Szkolnictwo prawobrzeżnego Świnoujścia to Zespół Szkół Morskich im. Eugeniusza Kwiatkowskiego, Technikum Elektryczne, Szkoła Podstawowa nr 2 im. Henryka Sucharskiego oraz Gimnazjum Publiczne nr 3 im. Orła Białego.

Dom Kultury Warszów (Filia nr 2 MDK w Świnoujściu), ul. Sosnowa 18. W ramach zajęć zespoły muzyczno-wokalne: „Sztorm”, „Smyki”, mały szantowy, Szkoła Tańca „Jantar”, kółka zainteresowań plastyczne i modelarskie[12].

Przy dworcu kolejowym węzeł znakowanych szlaków turystycznych.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  2. ↑ dr Józef Pluciński: Osiedle wymazane z mapy (pol.). iswinoujscie.pl, 2008-11-30. [dostęp 2010-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-06)].Sprawdź autora:1.
  3. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1954 r. w sprawie utworzenia osiedli (Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253)
  4. ↑ Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 grudnia 1959 r. (Dz.U. z 1959 r. nr 66, poz. 406)
  5. ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297, s. 10)
  6. ↑ Stanisław Rospond: Słownik etymologiczny miast i gmin PRL. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 392. ISBN 83-04-01090-9.
  7. ↑ Czesław Piskorski: Świnoujście i okolice. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1985, s. 46-51, seria: Biblioteczka przewodników po uzdrowiskach i miejscowościach wczasowych. ISBN 83-217-2480-9.
  8. ↑ Piotr Laskowski, Andrzej Wroński: Świnoujskie fortyfikacje. Świnoujście: AWR Artol, 1997, s. 13-21, 73-81. ISBN 83-907878-0-6.
  9. ↑ Roman Kostynowicz: Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, Tom II. Szczecin: Ottonianum, 2000, s. 412. ISBN 83-7041-202-5.
  10. ↑ Jerzy M. Kosacki. Zbiór drzew pomnikowych i pomników przyrody z własnymi nazwami rosnących na terenie województwa zachodniopomorskiego. „Wędrowiec Zachodniopomorski”. 22/2007, s. 59, 2007. Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK w Szczecinie. ISSN 1642-8455 (pol.). 
  11. ↑ Uchwała Nr XI/94/2003 Rady Miasta Świnoujścia z dnia 3 lipca 2003 r. ws. utworzenia jednostki pomocniczej Osiedla Warszów (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2003 r. Nr 103, poz. 1738)
  12. ↑ Filia MDK Świnoujście-Warszów. Miejski Dom Kultury w Świnoujściu. [dostęp 2009-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)].
Części i osiedla Świnoujścia
Części miasta
Jednostki planistyczne

Herb Świnoujścia

Powiat woliński (1946–1972)
Przynależność wojewódzka
Miasta
Osiedla (1954-72)
Gminy wiejskie (1945-54)
Gromady (1954-72)
  • Dargobądz (1954-72)
  • Karsibór (1954-59)
  • Kołczewo (1954-72)
  • Ładzin (1954-72)
  • Przytór (1954-71)
  • Sierosław (1954-57)
  • Warszów (1954)

Media użyte na tej stronie

West Pomeranian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of West Pomeranian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 54.65 N
  • S: 52.58 N
  • W: 13.95 E
  • E: 17.10 E
Swinoujscie location map.png
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
OpenStreetMap location map of Świnoujście, Poland
  • top = 53.9363
  • bottom = 53.8037
  • left = 14.1806
  • right = 14.4233