Warszawska Fabryka Motocykli

Warszawska Fabryka Motocykli

Państwo	Polska
Adres	ul. Mińska 25 Warszawa
Data założenia	1951
Data likwidacji	1965
Położenie na mapie Warszawy (c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5 Warszawska Fabryka Motocykli
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Warszawska Fabryka Motocykli
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Warszawska Fabryka Motocykli
52°14′58,9″N 21°03′39,9″E/52,249694 21,061083

Produkcja w Warszawskiej Fabryce Motocykli w latach 50.

Warszawska Fabryka Motocykli (WFM) – nieistniejąca fabryka motocykli w Warszawie przy ul. Mińskiej 25, produkująca motocykle, skutery i dwusuwowe silniki motocyklowe pod marką WFM.

Opis

Logotyp fabryki na zbiorniku paliwa (1964)

Logotyp na osłonie iskrownika silnika (1964)

Logotyp na błotniku skutera WFM Osa

Motocykl WFM M06-S34 z roku 1964

Skuter WFM M52 Osa

WFM, zwyczajowo nazywana wuefemką, powstała w 1951 r. z przekształcenia Warszawskich Zakładów Naprawy Samochodów, które utworzono na bazie Zakładów Sprzętu Transportowego nr 2 i Państwowych Zakładów Samochodowych nr 2. WFM przejęła z wrocławskiej Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego Psie Pole produkcję silników motocyklowych o pojemności 125 cm³, a także produkcję motocykla SHL 125 cm³ z Kieleckich Zakładów Wyrobów Metalowych (KZWM). WFM opracowała własne konstrukcje motocykli: M06 w kilku odmianach, prototypowy M16 oraz skuterów: prototypy Żuk, Bąk i Osa produkowana w odmianach M50 i M52.

Wieloletnim dyrektorem fabryki był Wacław Laskowski^[1][2][3].

W dniu 1 stycznia 1965 r.^[4] nastąpiło połączenie zakładów WFM z sąsiednimi Polskimi Zakładami Optycznymi, po czym zaczęto stopniowo wygaszać produkcje. Nieruchomości i maszyny przejęły PZO, nadal produkując silniki i części zamienne^[5].

Motocykle skonstruowane w WFM: M06, M06R, M06-S34, M06-S01-Z1, M16 TARPAN^[6]

Skutery skonstruowane w WFM: M08 Osa^[7], M50 Osa, M52 Osa, M55 Osa, M57 Osa

Silniki produkowane w WFM: S01, S06^[5], S06A, S32^[5], S32U^[5][a], S33

Produkcja 1951–1965

• motocykle (4 typy) – 600 000 sztuk
• skutery (2 typy) – 28 000 sztuk
• silniki (6 typów) – 250 000 sztuk – dostarczane zakładom w Świdniku i Kielcach

W kulturze masowej

• Obecnie na ośmiohektarowym zrewitalizowanym terenie dawnej fabryki WFM przy ul. Mińskiej 25 zlokalizowana jest przestrzeń kulturalno-mieszkaniowa Soho Factory Warszawa^[8]. Znajduje się tu Muzeum Neonów.
• Pod koniec lat 50. nad sklepem firmowym WFM na ul. Kruczej 16/18 umieszczono neon autorstwa Tadeusza Rogowskiego przedstawiającego motocyklistę na motocyklu wraz z napisem "-W-F-M-"^[9][10]. W Muzeum Neonów znajduje się częściowa rekonstrukcja neonu^[11].
• W Polskiej Kronice Filmowej przedstawiono historię posiadacza nowego motocykla SHL M05 wyprodukowanego w WFM, który po bardzo krótkim czasie od zakupu ulega awarii. Komentator skarży się na nieskuteczny proces kontroli technicznej w Warszawskiej Fabryce Motocykli^[12].
• Motocykle z WFM można zobaczyć m.in. w filmach Dzięcioł^[13], Małżeństwo z rozsądku^[14] i Jestem mordercą^[15].

Nowa WFM

Na początku XXI wieku powstał projekt reaktywacji marki WFM przy współpracy z Mińską Fabryką Motocykli i Rowerów Motovelo z Białorusi^[16][17] Pomysłodawcą projektu był Włodzimierz Gąsiorek posiadający prawa do znaku towarowego WFM poprzez klub Motor Klub Wawer^[18]. Motocykl był modyfikacją motocykla Mińsk Lider^[16]. W sprzedaży dostępne były wersję z silnikiem 125 cm³ i 50 cm^3[17].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Zieliński, Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1947–1960, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1985, ISBN 83-206-1541-0
• Andrzej Zieliński, Polskie konstrukcje motoryzacyjne 1961–1965, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 2008, ISBN 978-83-206-1671-2
• Andrzej Zieliński, Polskie motocykle 1946–1985, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, Warszawa 1999, ISBN 978-83-206-1518-0