Warszawski Okręg Wojskowy (rosyjski)

Warszawski Okręg Wojskowy Imperium Rosyjskiego

Warszawski Okręg Wojskowy (ros. Варшавский военный округ, dokładnie Warszawski Okręg Wojenny) – jeden z 14 okręgów wojskowych Imperium Rosyjskiego.

Stworzony w 1874, gdy formalnie zniesiono urząd namiestnika Królestwa Polskiego i w jego miejsce wprowadzono urząd generał-gubernatora warszawskiego.

Generał-gubernator warszawski był dowódcą rosyjskich wojsk Warszawskiego Okręgu Wojskowego, który obejmował wszystkie gubernie Królestwa Polskiego, z wyjątkiem guberni suwalskiej, a także sąsiadujące z Królestwem powiaty guberni wołyńskiej i grodzieńskiej (bez Grodna). Był bezpośrednio odpowiedzialny przed carem. Miał wyjątkowo rozległe kompetencje – mógł karać śmiercią mieszkańców Kongresówki bez procesu sądowego. Mógł wydawać tzw. postanowienia obowiązujące z mocą ustaw, które mogły zawieszać obowiązywanie niektórych praw. Wydawał pismo Варшавский военный вестник.

Na początku XX wieku w skład Warszawskiego Okręgu Wojskowego wchodziło pięć korpusów armijnych, dwa korpusy kawaleryjskie, oddziały gwardii oraz załogi twierdz, w sile 250 000 żołnierzy i 7000 oficerów.

W 1914 po wycofaniu się z Warszawy utworzono Miński Okręg Wojskowy.

Korpusy armijne Warszawskiego Okręgu Wojskowego /pocz. XX wieku/

Zobacz też

Bibliografia

  • Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 – 1914, Petersburg 1914.
  • Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831–1873, Warszawa 2001, ​ISBN 83-7181-209-4​.
  • A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
  • Stanisław Łagowski: Szlakiem twierdz i ufortyfikowanych przedmości. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2005. ISBN 83-88773-96-8.

Media użyte na tej stronie

Coat of Arms of Russian Empire.svg
Central element of the Russian imperial coat of arms.
Рисунок к статье «Варшава». Карта Варшавского военного округа. Военная энциклопедия Сытина (Санкт-Петербург, 1911-1915).jpg
Варшавский военный округ. Данное изображение было использовано в статье «Варшава» опубликованной в пятом томе «Военной энциклопедии», который был издан книгоиздательским товариществом Ивана Дмитриевича Сытина в 1911 году в столице Российской империи городе Санкт-Петербурге.