Wartość opałowa

Wartość opałowa – ilość energii wydzielanej na sposób ciepła przy spalaniu jednostki masy lub jednostki objętości paliwa; przyjmuje się, że spalanie jest całkowite i zupełne, a para wodna zawarta w spalinach nie ulega skropleniu, pomimo że spaliny osiągają temperaturę początkową paliwa.

Metody obliczeń

Wartość opałową oblicza się korzystając z różnych zależności empirycznych.

Paliwa stałe

gdzie:

– wartość opałowa,
C, H, O, S – udziały masowe poszczególnych pierwiastków w paliwie w procentach (100 – czysty pierwiastek, np. wartość opałowa czystego węgla według tego wzoru to 33910 kJ/kg),
– „skład roboczy” (odróżnienie od stanu analitycznego),
– udział masowy wilgoci w paliwie
  • według Gumza-Michela:
  • według Boie:

Paliwa gazowe

Wartość opałową dla paliw gazowych podaje się w odniesieniu do umownego metra sześciennego (um3), tj. ilości paliwa zajmującego objętość 1 m³ w warunkach normalnych (101 325 Pa, 0 °C)[1].

Gaz ziemny

gdzie:

– udział objętościowy składnika gazu.

Paliwa ciekłe

  • według Mendelejewa:
  • według Knorra:
  • według Boie:

Przykłady

Elektrownie, elektrociepłownie, ciepłownie
Wartości opałowe (WO) i wskaźniki emisji CO2 (WE) w roku 2006 (wartości odniesione do jednostki uzyskiwanej energii)[2]
Rodzaj paliwaWartość opałowaWartość opałowaWskaźnik emisji
MJ / kgMJ / m³kg CO2/ GJ
Węgiel kamienny (elektrownie zawodowe)21,394,13
Węgiel brunatny (elektrownie zawodowe)8,65110,47
Węgiel kamienny (elektrownie przemysłowe)21,7294,8
Brykiety z węgla kamiennego i brunatnego20,792,71
Gaz ziemny wysokometanowy36,1355,82
Gaz ziemny zaazotowany25,2655,82
Drewno opałowe15,6109,76
Odpady komunalne – niebiogeniczne10140,14

Przypisy

  1. Tomasz Klinke, Krystyna Krygier, Jerzy Sewerynik: Ogrzewnictwo. Wentylacja. Klimatyzacja. Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2012, s. 15. ISBN 978-83-02-07898-9. [dostęp 2015-09-30].
  2. Wartości opałowe (WO) i wskaźniki emisji CO2 (WE) w roku 2006 do raportowania w ramach Wspólnotowego Systemu Handlu Uprawnieniami do Emisji za rok 2009.

Bibliografia

  • Henryk Rokicki, Urządzenia kotłowe. Przykłady obliczeniowe, Wydawnictwo Politechniki Gdańskiej, Gdańsk 1996.