Warzęcha różowa
| Platalea ajaja[1] | |||
| Linnaeus, 1758 | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | warzęcha różowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 występuje przez cały rok poza sezonem lęgowym | |||
Warzęcha różowa[3] (Platalea ajaja) – gatunek dużego ptaka z rodziny ibisów (Threskiornithidae). Zamieszkuje wybrzeża, jeziora i mokradła południowych Stanów Zjednoczonych, jak również Karaiby, Meksyk, Amerykę Centralną i Amerykę Południową – na zachodzie kontynentu po zachodni Ekwador i północno-zachodnie Peru, a na wschód od Andów na południe aż po północno-środkową Argentynę[4]. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
Morfologia
Mierzy 68,5–86,5 cm długości[4], waży 1,24–1,75 kg, a rozpiętość skrzydeł dochodzi do 130 cm. Długość dzioba 15–17 cm[6].
Jest to duży różowy ptak z ciemniej zabarwionymi skrzydłami. Ma długie czerwone nogi, spłaszczony zielono-żółty dziób, który na końcu rozszerza się na kształt łyżki.
Ekologia
Gniazduje w mieszanych koloniach z czaplami i ibisami, zwykle na wyspach lub nad stojącą wodą, np. w namorzynach. Gniazdo, budowane zwykle na krzewie lub drzewie[7] (niekiedy wśród trzcin lub na ziemi[6]), jest masywną platformą z patyków wyścieloną drobniejszym materiałem roślinnym takim jak mech czy kawałki kory. W zniesieniu 1–5 jaj[7]. Ich inkubacja trwa około 22–23 dni, a zajmują się nią oboje rodzice[6]. Młode są w pełni opierzone po około 35–42 dniach od wyklucia[7].
W skład pożywienia ptaka wchodzą głównie małe ryby, ślimaki, skorupiaki i inne drobne stworzenia.
Status
IUCN uznaje warzęchę różową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[2]. W 2017 roku organizacja Partners in Flight szacowała liczebność światowej populacji lęgowej na około 120 tysięcy osobników[7]. W 2006 roku Wetlands International uznawała trend liczebności populacji za stabilny, choć u niektórych populacji był on nieznany[2]; trend liczebności w USA oceniany jest jako wzrostowy[2][7].
Ptaki te były znacznie przetrzebione na początku XX wieku w wyniku odławiania ich dla poszukiwanych wówczas piór.
Przypisy
- ↑ Platalea ajaja, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c d Platalea ajaja, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Threskiornithidae Poche, 1904 - ibisy - Ibises (Wersja: 2019-10-12). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-09-25].
- ↑ a b c Matheu, E., del Hoyo, J., Kirwan, G.M., Garcia, E.F.J. & Boesman, P.: Roseate Spoonbill (Platalea ajaja). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [dostęp 2020-02-23].
- ↑ F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Ibis, spoonbills, herons, hamerkop, shoebill, pelicans (ang.). IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-02-23].
- ↑ a b c N. Bouglouan: Roseate Spoonbill (ang.). W: oiseaux-birds.com [on-line]. [dostęp 2021-09-25].
- ↑ a b c d e Roseate Spoonbill Life History (ang.). W: All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-09-25].
Bibliografia
- J. Bailey: Minikompedium - ptaki. Warszawa: RTW, 2004. ISBN 83-89200-86-4.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Autor: User:Mwanner, Licencja: GFDL
Roseate Spoonbill Platalea ajaja - Myakka River State Park, Sarasota County, Florida.
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Range map of Roseate spoonbill.