Wasil Bykau
![]() Wasil Bykau w Rumunii, 1944 | |
Imię i nazwisko | Wasil Uładzimierawicz Bykau |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Język | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Ważne dzieła | |
| |
![]() Podpis Wasila Bykawa wykonany pięć dni przed śmiercią, 17 czerwca 2003 r. | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
Nagrody | |
Strona internetowa |
Wasil Uładzimirawicz Bykau (biał. Васіль Уладзіміравіч Быкаў, ros. Василь Владимирович Быков, Wasil Władimirowicz Bykow; ur. 19 czerwca 1924 w Byczkach, zm. 22 czerwca 2003 w Mińsku) – białoruski pisarz, uważany za jednego z najwybitniejszych pisarzy współczesnej literatury białoruskiej, choć wiele jego utworów ukazywało się równolegle także w wersji rosyjskiej. Bykau był kandydatem do literackiej Nagrody Nobla. Przekładał na język białoruski twórczość m.in. Adama Mickiewicza oraz Karola Wojtyły.
Życiorys
Wasil Bykau urodził się w 1924 we wsi Byczki, niedaleko Witebska. Po ataku Niemiec na ZSRR w 1941, mając siedemnaście lat zaciągnął się jako ochotnik do Armii Czerwonej. Po wojnie pracował jako dziennikarz w czasopiśmie Grodzieńska Prawda. Zadebiutował w 1960 tomem opowiadań Krzyk żurawi. Następnie wydał szereg powieści, które szybko zdobyły rozgłos i popularność, także dzięki filmom, kręconym na ich podstawie. Jest autorem m.in. powieści Trzecia rakieta (1961), Ballada alpejska (1964), Sotnikow (1970), Obelisk (1971), Pójść i nie wrócić (1978), większość z nich ukazała się w przekładzie na język polski. W latach 1972–1978 pełnił funkcję sekretarza grodzieńskiego oddziału Związku Pisarzy Białoruskich.
Bykau aktywnie angażował się w politykę, czasem silnie sprzeciwiając się oficjalnej linii władz. W 1968 protestował np. wobec okupacji Czechosłowacji, a w 1980 – przeciwko wojnie w Afganistanie. Po upadku komunizmu brał udział w życiu politycznym niepodległej Białorusi, zakładając m.in. Białoruski Komitet Helsiński. W 1996 roku został redaktorem naczelnym miesięcznika „Mastackaja Literatura”. W latach 1990–1999 sprawował funkcję prezesa białoruskiego PEN Clubu. Po objęciu władzy przez Alaksandra Łukaszenkę ze względu na swą twórczość stał się na Białorusi persona non grata, wobec czego w 1997 udał się na emigrację, najpierw do Finlandii, a potem do Niemiec. Na Białoruś wrócił krótko przed swoją śmiercią w 2003.
Główną tematyką jego dzieł jest okres wojny niemiecko-radzieckiej (na obszarze byłego ZSRR nazywanej wielką wojną ojczyźnianą), którą opisywał, posługując się metodą realistyczną, czasem nawet bliską naturalizmowi. Postacie jego powieści, zwykle żołnierze bądź partyzanci, przedstawiani są bez patosu i monumentalizmu, typowego dla utworów pisanych zaraz po zakończeniu wojny. W 1997 ukazał się tom bardzo krytycznych wobec nowej władzy opowiadań pt. Ściana (pol. przekład ukazał się w 1999). Negatywne stanowisko Łukaszenki wobec Bykawa, który został oskarżony o „rusofobię i nacjonalizm”, było bezpośrednią przyczyną emigracji pisarza na Zachód.
Twórczość
Powieści
- Żurawi krzyk (Жураўліны крык) – 1960
- Trzecia rakieta (Трэцяя ракета) – 1962
- Pułapka (Западня) – 1962
- Alpejska ballada (Альпійская балада) – 1964
- Jedna noc (Адна ноч) – 1965
- Zmarłych nie boli (Мёртвым не больно) – 1965
- Obelisk (Абеліск) – 1971
- Przeżyć do świtu (Дажыць да світання) – 1973
- Wilcza zgraja (Воўчая зграя) – 1974
- Jego batalion (Яго батальён) – 1975
- Pójść i nie wrócić (Пайсці і не вярнуцца) – 1978
- Zły znak (Знак бяды) – 1983
- Sotnikow (Сотников) – 1987
- We mgle (У тумане) – 1989
- Mróz (Стужа) – 1991
- Ściana (Сьцяна) – 1997
- Wilcza jama (Ваўчыная яма) – 1999
- Bagno (Балота) – 2001
- Długa droga do domu (Доўгая дарога да дому) – 2003
Opowiadania
- Blindaż (Бліндаж) – 1987/2006 – zbiór opowiadań
Odznaczenia i nagrody
- Złoty Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (18 czerwca 1984)
- Order Lenina (18 czerwca 1984)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (28 czerwca 1974)
- Order Czerwonej Gwiazdy (24 maja 1945)
- Nagroda Leninowska (1986)
- Nagroda Państwowa ZSRR (1974)
- Order Przyjaźni (Rosja, 26 lipca 1994)
I medale.
Bibliografia
- Cezary Goliński: „Ściana” – książka na indeksie. Gazeta Wyborcza, 2000-12-13. [dostęp 2009-12-21]. (pol.).
- http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=10947 (ros.)
Linki zewnętrzne
- Jedna noc (Адна ноч) książka (pdf)
- Blindaż (Бліндаж) – książka (pdf)
- Sotnikow (Сотников) – książka (Biblioteka Maksima Moszkowa)
- We mgle (У тумане) – książka (Biblioteka Maksima Moszkowa)
- ISNI: 0000 0001 2032 8124
- VIAF: 111167055
- LCCN: n50043491
- GND: 118978667
- NDL: 00435013
- LIBRIS: nl02ws363jfjgsk
- BnF: 11894683p
- SUDOC: 026760703
- SBN: CFIV102407
- NLA: 36246609
- NKC: jn20000400326
- RSL: 000082990
- BNE: XX870368
- NTA: 072013028
- BIBSYS: 90373656
- CiNii: DA04563468
- Open Library: OL269348A, OL6141204A, OL6281824A
- PLWABN: 9810656201605606
- NUKAT: n96005329
- J9U: 987007304229705171
- PTBNP: 240497
- CANTIC: a12156486
- LNB: 000127139
- ΕΒΕ: 89758
- KRNLK: KAC2018O6292
- WorldCat: lccn-n50043491
Media użyte na tej stronie
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Star. The Soviet Union (USSR).
Ribbon bar of the Medal "For the Victory over Germany in the Great Patriotic War 1941–1945". The Soviet Union (USSR).
Medal State Prize Soviet Union
Ribbon bar for the Soviet Award "30 Years of Victory"
Source: Drawn by User:Zscout370Ribbon bar for the Soviet medal "20 Years of Victory"
Ribbon bar for the Soviet medal "40 Years of Victory"
Source: Drawn by User:Zscout370Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soсialist Labor of the Soviet Union”
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
A photograph of the future Belarusian writer Vasil Bykov taken in Rumania in 1944.
Autor: Bladyniec, Licencja: CC BY-SA 4.0
Podpis Wasila Bykaua wykonany w książce "Douhaja daroha dadomu" 17 czerwca 2003 roku