Wasil Kazłou
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| sekretarz Podziemnego Komitetu Obwodowego partii komunistycznej w Mińsku | |
| Okres | od 7 lipca 1941 |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
      | |
Wasil Iwanawicz Kazłou (biał. Васіль Іванавіч Казлоў; ros. Василий Иванович Козлов, Wasilij Iwanowicz Kozłow; ur. 18 lutego 1903 we wsi Zahraddzie w guberni mohylewskiej, zm. 2 grudnia 1967 w Mińsku) – radziecki działacz partyjny i dowódca partyzancki, generał-major, przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Białoruskiej SRR (1948–1967), Bohater Związku Radzieckiego (1942)[1].
Życiorys
W latach 1919–25 był ślusarzem, 1925–28 służył w Armii Czerwonej w Witebsku, od 1927 w partii komunistycznej, 1928–29 instruktor komitetu wykonawczego rady rejonowej w Białoruskiej SRR, w latach 1929–33 studiował w Mińskim Uniwersytecie Komunistycznym im. Lenina.
W 1933–1934 organizator partyjny kołchozu w Żłobinie, 1934–37 dyrektor stanicy maszynowo-traktorowej, 1937–38 I sekretarz starobińskiego komitetu rejonowego Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi, 1938–1940 I sekretarz czerwieńskiego komitetu rejonowego KP(b)B w obwodzie mińskim, 1940-1941 zastępca przewodniczącego Rady Komisarzy Ludowych Białoruskiej SRR.
Od stycznia 1941 do 16 listopada 1942 II sekretarz Komitetu Obwodowego KP(b)B w Mińsku, od 7 lipca 1941 do 3 lipca 1944 sekretarz Podziemnego Komitetu Obwodowego KP(b)B w Mińsku, 1941–1944 dowódca mińskiego zgrupowania partyzanckiego, jeden z głównych organizatorów ruchu partyzanckiego na okupowanym terytorium Białorusi. Uczestnik wielu akcji przeciw Niemcom, m.in. ataku na Lubań i rozbicia niemieckiego garnizonu, oraz partyzanckiego rajdu po obwodach mińskim, poleskim i pińskim w marcu-kwietniu 1942. 1 września 1942 otrzymał tytuł Bohatera ZSRR, 16 września 1943 mianowany generałem-majorem.
Od 16 listopada 1942 do stycznia 1948 I sekretarz Komitetu Obwodowego KP(b)B w Mińsku. Od 12 marca 1947 do 17 marca 1948 przewodniczący Rady Najwyższej Białoruskiej SRR, a od 17 marca 1948 do śmierci przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej Białoruskiej SRR i zastępca przewodniczącego Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Od 19 lutego 1949 do śmierci członek Prezydium/Biura Politycznego KC KP(b)B/KPB. Od 25 lutego 1956 do 29 marca 1966 zastępca członka, a od 8 kwietnia 1966 do śmierci członek KC KPZR. Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR od 2 do 7 kadencji.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (1 września 1942)
- Order Lenina (pięciokrotnie, m.in. 1 września 1942 i 16 lutego 1963)
- Order Czerwonego Sztandaru
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie - 1 stycznia 1944 i 14 lutego 1953)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie, m.in. 15 sierpnia 1944)
- Medal Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej I klasy
Przypisy
- ↑ Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза партизанам, особо отличившимся в партизанской борьбе в тылу против немецких захватчиков» от 1 сентября 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 10 сентября (№ 37 (196)). — С. 1.
Bibliografia
- Козлов Василий Иванович, Справочник по истории Коммунистической партии и Советского Союза 1898 - 1991 (ros.)
- Козлов Василий Иванович (ros.)
- Василий Иванович Козлов (ros.)
- Библиотека - "Люди и книги" (ros.)
Media użyte na tej stronie
Medal “Gold Star” of a “Hero of the Soviet Union”
Ribbon bar for the Soviet decoration Order of Lenin. Drawn by Zscout370.
Ribbon bar of the Order of the Red Banner. The Soviet Union (USSR).
Baretka: Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Ribbon bar of the Medal "To a Partisan of the Patriotic War" 1st class. 2nd variant (after 19 jun 1943). The Soviet Union (USSR).