Wasilij Grabin

Wasilij Grabin (ros. Василий Гаврилович Грабин, (ur. 28 grudnia 1899^?/ 9 stycznia 1900 w Krasnodarze^[1], zm. 18 kwietnia 1980) – radziecki konstruktor broni artyleryjskiej^[1].

Wstąpił jako ochotnik do Armii Czerwonej w 1920 i rozpoczął służbę w artylerii^[1]. Ukończył w 1923 Piotrogrodzką Szkołę Artylerii Ciężkiej i Nadbrzeżnej, a przez następne dwa lata dowodził plutonem^[1]. Rozpoczął w 1925 studia w Leningradzkiej Akademii Wojskowo–Technicznej, która została przemianowana na Akademię Artyleryjską im. Feliksa Dzierżyńskiego^[1]. Studia ukończył w 1930 i jako konstruktor broni artyleryjskiej rozpoczął pracę w fabryce „Krasnyj Putiłowiec”^[1]. Był również wykładowcą na Politechnice Leningradzkiej^[1]. Przeszedł w 1932 do pracy w Głównym Biurze Konstrukcyjnym Ludowego Komisariatu Przemysłu Ciężkiego w Moskwie^[1].

W latach 1934–1943 kierowany przez niego zespół opracował armatę przeciwpancerną ZiS-2, armatę dywizyjną F-22, 76 mm armaty czołgowe F-32 do czołgu ciężkiego KW i F-34 do czołgu T-34 oraz armatę F-35 dla okrętów podwodnych klasy „SZCZ”, armatę dywizyjną ZiS-3 oraz jej warianty: armatę ZiS-15 dla czołgów KW i armatę ZiS-15 (dla niewielkich jednostek pływających flotylli rzecznej)^[1]. Grabin otrzymał w 1941 stopień naukowy doktora nauk technicznych, a w 1934 został kierownikiem nowego Biura Konstrukcyjnego Fabryki Artyleryjskiej w Gorki (dziś Niżny Nowogród), przy fabryce numer 92, gdzie opracowano 85 mm armatę do czołgu T-34 i 100 mm armatę BS-3^[1].

Awansowany 30 marca 1945 do stopnia generała pułkownika służby technicznej, a w 1946 został dyrektorem i głównym konstruktorem Artyleryjskiego Instytutu Naukowo–Badawczego^[1]. Otrzymał w 1951 tytuł profesora, a w 1960 przeszedł na emeryturę^[1]. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 2 i 3 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym^[2].

W 1972–1973 opublikował wspomnienia pod tytułem Оружие победы („Oręże zwycięstwa”).

Nagrody i odznaczenia

• Medal „Sierp i Młot” Bohatera Pracy Socjalistycznej (28 października 1940)
• Order Lenina (czterokrotnie, 16 maja 1936, 28 października 1940, 5 sierpnia 1944 i 5 listopada 1945)
• Order Rewolucji Październikowej (8 stycznia 1980)
• Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie, 3 listopada 1944 i 15 listopada 1950)
• Order Suworowa I klasy (16 września 1945)
• Order Suworowa II klasy (18 listopada 1944)
• Order Czerwonego Sztandaru Pracy (18 stycznia 1942)
• Order Czerwonej Gwiazdy (5 lutego 1939)
• Nagroda Stalinowska I stopnia (czterokrotnie, 1941, 1943, 1946 i 1950)

I medale.

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 79. ISBN 83-86028-01-7.
• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=9024 (ros.)

Linki zewnętrzne

• Wspomnienia Grabina na stronie militera.lib.ru (ros.)