Wasilij Korż

Wasilij (Wasyl) Zacharowicz Korż

Васіль Захаравіч Корж
Василий Захарович Корж

Komarow

generał major
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1899 Chorostów
Data i miejsce śmierci	5 maja 1967 Mińsk
Przebieg służby
Lata służby	1921–1925 1931–1939 1941–1946
Formacja	NKWD Brygady Międzynarodowe Partyzantka radziecka
Jednostki	Pińskie Zgrupowanie Partyzanckie
Stanowiska	Funkcjonariusz organów bezpieczeństwa Dowódca oddziału partyzanckiego Dowódca zgrupowania partyzanckiego
Główne wojny i bitwy	wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka hiszpańska wojna domowa II wojna światowa
Późniejsza praca	Polityk Zastępca Ministra Leśnictwa BSRR Przewodniczący kołchozu
Odznaczenia

Wasilij (Wasyl) Zacharowicz Korż (biał. Васіль Захаравіч Корж; ros. Василий Захарович Корж) ps. „Komarow”, (ur. 13 stycznia 1899^[1] w Chorostowie, zm. 5 maja 1967 w Mińsku) – radziecki partyzant, funkcjonariusz NKWD, Bohater Związku Radzieckiego, generał major, Białorusin. Uważany za pierwszego radzieckiego partyzanta tzw. Wielkiej Wojny Ojczyźnianej.

Życiorys

Urodził się we wsi Chorostow w obwodzie mińskim, rejonie soligorskim w rodzinie chłopskiej.

W latach 1921–1924 walczył w oddziale partyzanckim K. Orłowskiego na terenie zachodniej Białorusi przyznanych Polsce na podstawie traktatu ryskiego. W 1925 roku przekroczył granicę polsko-radziecką. Został wtedy przewodniczącym kołchozu w obwodzie mińskim.

W latach 1931–1936 pracował w GPU, a później w NKWD Białoruskiej SRR. W 1936 roku z ramienia NKWD wyjeżdża jako doradca wojsk republikańskich do Hiszpanii, w związku z trwającą wojną domową. Dowodzi tam międzynarodowym oddziałem partyzanckim działającym na tyłach wojsk frankistowskich. Po klęsce republikanów wraca do ZSRR.

W latach 1939–1940 pracuje jako dyrektor sowchozu w kraju krasnodarskim, a następnie w sowchozie w rejonie dobruskim obwodu homelskiego. W 1940 roku został sekretarzem ds. finansowych Pińskiego Obwodu KP (b).

Po agresji Niemiec na ZSRR w dniu 26 czerwca 1941 roku, jeszcze przed zajęciem Pińska przez wojska niemieckie utworzył 60-osobowy Piński Oddział Partyzancki. Już 28 czerwca doszło do pierwszej walki z oddziałami niemieckimi, gdy w zasadzkę zorganizowaną przez partyzantów wjechał zwiad 293 Dywizji Piechoty. Z czasem oddział ten został przekształcony Pińskie Zgrupowanie Partyzanckie składające się z 7 brygad i kilku samodzielnych oddziałów partyzanckich.

Niemcy kilkakrotnie próbowali zniszczyć zgrupowanie partyzanckie, do największej próby doszło w lutym 1943 roku, gdzie w walce użyto regularnych jednostek wojskowych z artylerią, czołgami i samolotami. Zgrupowanie okrążone w dniu 15 lutego rozerwało pierścień okrążenia a samym atakiem osobiście dowodził Korż. Po wyjściu z okrążenia zgrupowanie dokonało ataku na silny niemiecki garnizon we wsi Święta Wola.

W dniu 16 września 1943 roku za zasługi w formowaniu i dowodzeniu oddziałami partyzanckimi został mianowany na stopień generała majora.

W 1944 roku dowodzone przez niego oddziały wzięły udział w niszczeniu transportu kolejowego i drogowego, w walkach z wycofującymi się oddziałami niemieckimi. W dniu 15 sierpnia 1944 roku został nagrodzony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego za wzorowe wykonywanie działań i bohaterstwo na tyłach wroga.

W 1946 roku ukończył Akademię Sztabu Generalnego, a następnie został przeniesiony do rezerwy z powodu choroby.

Po przeniesieniu do rezerwy w latach 1949 – 1953 był zastępcą Ministra Leśnictwa Białoruskiej SRR. W latach 1953 – 1963 był przewodniczącym kołchozu Partyzancki Kraj w rejonie soligorskim.

Ostatnie lata życia spędził w Mińsku, gdzie zmarł. Został pochowany na cmentarzu wschodnim (Moskiewskim) w Mińsku.

Awanse

• generał major (16 września 1943)

Odznaczenia

• Medal "Złota Gwiazda" Bohatera Związku Radzieckiego - 15 sierpnia 1944
• Order Lenina dwukrotnie - pierwszy raz 15 sierpnia 1944
• Order Czerwonego Sztandaru dwukrotnie - 1937 i 1942
• Order Wojny Ojczyźnianej I stopnia
• Order Czerwonej Gwiazdy - 1937
• Medal „Za zasługi bojowe”
• Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” I stopnia
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Przypisy

Bibliografia

• (ros.) Praca zbiorowa: Велкая Отечественная война 1941-1945. Moskwa: Политиэдат, 1985.
• Mieczysław Juchniewicz: Polacy w radzieckim ruchu podziemnym i partyzanckim 1941-1944. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1973.
• Na tyłach frontu wschodniego. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987.
• Корж Василий Захарович – Герои страны (ros.)