Wasilij Miszyn

Wasilij Pawłowicz Miszyn (ros. Василий Павлович Мишин, ur. 18 stycznia 1917 we wsi Bywalino w guberni moskiewskiej, zm. 10 października 2001 w Moskwie) – rosyjski konstruktor techniki rakietowej i lotniczej, dyrektor Specjalnego Biura Konstrukcyjnego-1 (OKB-1; obecnie RKK Energia) (1966-1974).

Życiorys

Wcześnie stracił ojca, pracował w kołchozie, jednocześnie uczył się w szkole, którą ukończył w 1932, następnie w 1935 ukończył szkołę fabryczną przy Centralnym Instytucie Aerohydrodynamicznym, pracował jako ślusarz, później jako konstruktor fabryki nr 84 w Chimkach. W 1941 ukończył Moskiewski Instytut Lotniczy, podczas wojny z Niemcami był inżynierem konstruktorem i szefem brygady konstruktorskiej w Doświadczalnym Biurze Konstruktorskim nr 293, a po wojnie pracował we wschodnich Niemczech w składzie grupy inżynierów techniki rakietowej; poznał wówczas Siergieja Korolowa, którego w 1946 został I zastępcą i najbliższym współpracownikiem. W 1950 został I zastępcą głównego konstruktora Specjalnego Biura Konstruktorskiego-1 (OKB-1), brał udział m.in. w opracowaniu rakiet R-1, R-2A, R-3, R-5, R-9A, R-11 i R-5M (z ładunkiem atomowym), później odegrał kluczową rolę w projektach „Wostok”, „Sojuz” i „Mołnija”. Odegrał ogromną rolę w opracowaniu sondy księżycowej Łuna 1 wystrzelonej w 1959, i sondy Wenera 1 wystrzelonej w 1961. W 1957 otrzymał tytuł doktora nauk technicznych, później profesora. Po śmierci Korolowa w styczniu 1966 został głównym konstruktorem i dyrektorem OKB-1, którym był do 1974. Był członkiem korespondentem (od 1958), następnie akademikiem Akademii Nauk ZSRR (od 1966), był też członkiem rzeczywistym Międzynarodowej Akademii Astronautyki. W latach 1967-1975 był deputowanym do Rady Najwyższej RFSRR 6 i 7 kadencji. Został pochowany na Cmentarzu Trojekurowskim.

Odznaczenia i nagrody

I inne.

Bibliografia