Wasilij Rieszetnikow

Ten artykuł od 2021-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wasilij Rieszetnikow

Василий Васильевич Решетников

(c) Mil.ru, CC BY 4.0 Wasilij Rieszetnikow w latach 80.
generał pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	23 grudnia 1919 Jekaterynosław
Przebieg służby
Lata służby	1936–1986
Siły zbrojne	Armia Czerwona Wojskowe Siły Powietrzne
Główne wojny i bitwy	front wschodni (II wojna światowa)
Odznaczenia

Wasilij Rieszetnikow w 2016

Wasilij Wasiljewicz Rieszetnikow (ros. Василий Васильевич Решетников; ur. 23 grudnia 1919 w Jekaterynosławiu) – radziecki lotnik i dowódca wojskowy, generał pułkownik lotnictwa, zastępca głównodowodzącego Siłami Powietrznymi ZSRR (1980-1986), Bohater Związku Radzieckiego (1943).

Życiorys

Urodził się w rodzinie rosyjskiej. Do 1935 skończył 8 klas szkoły, potem uczył się na rabfaku (fakultecie robotniczym), jednocześnie pracował w redakcji młodzieżowej gazety w Dniepropetrowsku.

Od maja 1936 służył w Armii Czerwonej. W grudniu 1938 ukończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Woroszyłowgradzie (obecnie Ługańsk), był lotnikiem pułku bombowców w Orle i lotnikiem-instruktorem pułku rezerwowego w Woroneżu, a od sierpnia do grudnia 1941 dowódcą klucza 7 zapasowego pułku lotniczego w Woroneżu.

Uczestniczył w wojnie z Niemcami, od grudnia 1941 do maja 1943 jako dowódca klucza 751 pułku/8 gwardyjskiego pułku dalekiego zasięgu, od maja 1943 do grudnia 1944 jako dowódca eskadry i zastępca dowódcy 19 gwardyjskiego pułku lotniczego dalekiego zasięgu, a od grudnia 1944 zastępca dowódcy 19 gwardyjskiego pułku lotniczego dalekiego zasięgu. Brał udział w bitwie pod Moskwą, bitwie pod Stalingradem, operacji wielkołuckiej, bitwie pod Kurskiem, operacji orłowskiej, czernihowsko-prypeckiej, smoleńsko-rosławskiej, leningradzko-nowogrodzkiej, krymskiej, mińskiej, budapesztańskiej i królewieckiej. W czasie wojny wykonał 307 lotów bojowych na bombowcu Ił-4 – nalotów na ważne cele na głębokich tyłach wroga. W 1942 został zestrzelony.

Po wojnie do października 1945 był zastępcą dowódcy pułku bombowego, w 1946 skończył kursy przy Akademii Wojskowo-Powietrznej w Monino, od maja do października 1946 był zastępcą dowódcy, a od października 1946 do grudnia 1948 dowódcą 183 gwardyjskiego bombowego pułku lotniczego w Uzynie, 1949-1951 zastępcą dowódcy, a od stycznia 1951 do grudnia 1954 dowódcą 185 gwardyjskiego pułku bombowego w Połtawie.

W 1956 ukończył Wyższą Akademię Wojskową i został zastępcą dowódcy, a od grudnia 1957 do grudnia 1960 był dowódcą 106 Ciężkiej Lotniczej Dywizji Bombowej w Uzyniu, w latach 1960-1961 zastępcą dowódcy, zaś od czerwca 1961 do września 1968 dowódcą 2 Samodzielnego Ciężkiego Bombowego Pułku Lotniczego w Winnicy. Od września 1968 do stycznia 1969 był zastępcą dowódcy, a od stycznia 1969 do listopada 1980 dowódcą Lotnictwa Dalekiego Zasięgu ZSRR, następnie 1980-1986 zastępcą głównodowodzącego Siłami Powietrznymi ZSRR, w październiku 1986 zakończył służbę wojskową.

W latach 1966-1971 był członkiem Komisji Rewizyjnej KPU, a 1963-1971 deputowanym do Rady Najwyższej Ukraińskiej SRR 6 i 7 kadencji.

Awanse

• młodszy porucznik (12 grudnia 1938)
• porucznik (13 kwietnia 1942)
• kapitan (10 marca 1943)
• major (28 lutego 1944)
• podpułkownik (6 kwietnia 1945)
• pułkownik (3 października 1953)
• generał major lotnictwa (25 maja 1959)
• generał porucznik lotnictwa (13 kwietnia 1964)
• generał pułkownik lotnictwa (29 kwietnia 1970)

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (27 lipca 1943)
• Order Za Zasługi dla Ojczyzny IV klasy (22 grudnia 1999)
• Order Lenina (trzykrotnie - 31 grudnia 1942, 27 lipca 1943 i 22 lutego 1955)
• Order Rewolucji Październikowej (8 stycznia 1980)
• Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie - 28 kwietnia 1944, 30 grudnia 1956 i 22 lutego 1968)
• Order Aleksandra Newskiego (6 kwietnia 1945)
• Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
• Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie - 29 marca 1942 i 19 listopada 1951)
• Order Za Służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR III klasy (30 kwietnia 1975)
• Order Honoru (12 kwietnia 2010)
• Medal Za Zasługi Bojowe (5 listopada 1946)
• Order 9 września 1944 III klasy z Mieczami (Bułgaria, 14 września 1974)
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (Polska, 6 października 1973)
• Order Za Zasługi Bojowe (Mongolia)

I inne.

Bibliografia

• http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=6434 (ros.)