Wasyl Łomaczenko
 | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Pseudonim | Hi-Tech, No Mas Chenko, Loma | ||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała | 60 kg | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Styl walki | leworęczny | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Kategoria wagowa | piórkowa, super piórkowa, lekka | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Bilans walk zawodowych[a] | |||||||||||||||||||||||||||||||
| Liczba walk | 19 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Zwycięstwa | 17 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Przez nokauty | 11 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Porażki | 2 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Remisy | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Nieodbyte | 0 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Wasyl Łomaczenko (ukr. Василь Анатолійович Ломаченко; ur. 17 lutego 1988[1] w Białogrodzie nad Dniestrem) – ukraiński bokser. Jako amator występował w kategoriach lekkiej oraz piórkowej, był dwukrotnym mistrzem olimpijskim, dwukrotnym mistrzem świata, a także mistrzem Europy. Od 2013 walczy zawodowo, były mistrz świata w kategorii piórkowej, były mistrz świata federacji WBO kategorii super piórkowej i były mistrz świata WBC, WBA oraz WBO kategorii lekkiej. Pokonał 12 zawodników o tytuł mistrza świata[2].
Kariera amatorska
W 2007, podczas mistrzostw świata w Chicago, 19-letni Łomaczenko zdobył srebrny medal w kategorii piórkowej (do 57 kg). Jedynym zawodnikiem, z którym przegrał na punkty (11:16) był Albiert Sielimow. Wkrótce całkowicie ją zdominował, zostając mistrzem Europy oraz mistrzem świata, a także zdobywając złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Pekinie (otrzymał też Puchar Vala Barkera). Po zlikwidowaniu w 2010 kategorii piórkowej przeszedł do wagi lekkiej (60 kg), w której w 2011 również został mistrzem globu. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie zdobył złoty medal w kategorii do 60 kg.
Jest powszechnie uznawany za najlepszego amatorskiego boksera świata przełomu pierwszej i drugiej dekady XXI wieku[3][4][5][6].
Karierę amatorską zakończył rekordem 396-1.
Kariera zawodowa
12 października 2013 roku Łomaczenko zadebiutował na zawodowym ringu, nokautując w czwartej rundzie Jose Ramireza i zdobywając pas WBO International w wadze piórkowej.
1 marca 2014 w San Antonio w Teksasie broniący tytułu Łomaczenko przegrał niejednogłośnie na punkty (112:116, 113:115 i 115:113) z Meksykaninem Orlando Salido. Salido stracił pas mistrza świata WBO poprzez przekroczenie limitu na wadze. Pas został zwakowany i jedynie Łomaczenko miał prawo do walki o niego.
21 czerwca 2014 w Carson w Kalifornii Ukrainiec pokonał decyzją większości sędziów (116:112, 114:114 i 116:112) Amerykanina Gary’ego Russella i zdobył pas mistrza świata WBO w kategorii piórkowej.
23 listopada 2014 w Makau w Chinach wygrał jednogłośnie na punkty (120:107, 120:107, 120:107) z Tajem Chonlatarnem Piriyapinyo.
2 maja 2015 w MGM Grand w Las Vegas pokonał przez nokaut w dziewiątej rundzie Portorykańczyka Gamaliera Rodrigueza (25-3-3, 17 KO), po raz drugi broniąc tytuł mistrza świata wagi piórkowej według federacji WBO[7].
11 czerwca 2016 w Madison Square Garden, wygrał przez nokaut w piątej rundzie mistrza świata federacji WBO kategorii super piórkowej Portorykańczyka Romana Martineza (29-3-3, 17 KO), przechodząc do historii, zdobywając tytuł mistrza świata drugiej kategorii po zaledwie siedmiu startach.
5 sierpnia 2017 w Kalifornii w trzeciej obronie tytułu mistrza świata federacji WBO kategorii super piórkowej pokonał w siódmej rundzie Kolumbijczyka Miguela Marriagę (25-3, 21 KO).
9 grudnia 2017 roku w Madison Square Garden Theatre w Nowym Jorku spotkał się z innym dwukrotnym złotym medalistą olimpijskim, Guillermo Rigondeaux (17-1, 11 KO). Zdominował swojego rywala, który ostatecznie nie wyszedł do siódmej rundy. Dzięki temu po raz czwarty obronił pas mistrza świata WBO w wadze super piórkowej[8].
12 maja 2018 w Madison Square Garden zmierzył się z Wenezuelczykiem Jorge Linaresem (44-3, 27 KO) mistrzem WBA dywizji lekkiej. Wygrał przez techniczny nokaut w dziesiątej rundzie, zostając jako pierwszy w historii czempionem w trzecim limicie (135 funtów) w zaledwie dwunastym pojedynku.
8 grudnia w Madison Square Garden Theatre w Nowym Jorku stanął do unifikacyjnego pojedynku z reprezentantem Portoryko Jose Pedrazą (25-2, 12 KO). Miał swojego rywala dwukrotnie na deskach, jednak ostatecznie wygrał jednogłośnie na punkty (117-109, 119-107, 117-109), dorzucając do tytułu WBA mistrzowski pas federacji WBO.
12 kwietnia 2019 roku w Staples Centre w Los Angeles znokautował w czwartej rundzie Anthony'ego Crollę (34-7-3, 13 KO), broniąc tytułów WBA i WBO w wadze lekkiej.
31 sierpnia 2019 roku w O2 Arenie w Londynie pokonał jednogłośnie na punkty (118-109, 119-108, 119-108) reprezentanta Wielkiej Brytanii Luke'a Campbella (20-3, 16 KO) i zunifikował tytuły WBC, WBA, oraz WBO w wadze lekkiej.
17 października 2020 roku w MGM Grand w Las Vegas nieoczekiwanie uległ jednomyślną decyzją sędziów (112-116, 109-119, 111-117) Amerykaninowi Teofimo Lopezowi (16-0, 12 KO), który dzięki temu zagarnął mistrzowskie pasy federacji WBC, WBA, IBF oraz WBO w wadze lekkiej[9].
Lista walk zawodowych
| Statystyka stoczonych walk zawodowych | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| zwycięstw: 16 (KO – nokautów: 11, walk zakończonych na punkty: 5) przegranych: 2 (KO – nokautów: 0, walk zakończonych na punkty: 2) remisów: 0 | |||||||
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 17-2 |  Jamaine Ortiz | UD | 12/12 | 29.10.2022 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork | |
| Wygrana | 16-2 |  Richard Commey | UD | 12/12 | 11.12.2021 | Madison Square Garden, Nowy Jork | Zdobył tytuł WBO Continental w wadze lekkiej |
| Wygrana | 15-2 |  Masayoshi Nakatani | TKO | 9/12 | 26.06.2021 | Virgin Hotels Las Vegas, Las Vegas | |
| Porażka | 14-2 | Teófimo López | UD | 12/12 | 17.10.2020 | MGM Grand Las Vegas, Las Vegas | Stracił pasy mistrzowskie WBC, WBA oraz WBO w wadze lekkiej, Pojedynek o pas mistrzowski IBF w wadze lekkiej |
| Wygrana | 14-1 |  Luke Campbell | UD | 12/12 | 31.08.2019 | O2 Arena, Londyn | Zunifikował mistrzowskie pasy WBC, WBA oraz WBO w wadze lekkiej |
| Wygrana | 13-1 | Anthony Crolla | KO | 4/12 | 12.04.2019 | Staples Centre, Los Angeles | Obronił pasy mistrza świata WBA i WBO wagi lekkiej |
| Wygrana | 12-1 |  José Pedraza | UD | 12/12 | 8.12.2018 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork | Obronił pas mistrza świata WBA wagi lekkiej, wywalczył pas mistrza świata WBO |
| Wygrana | 11-1 |  Jorge Linares | TKO | 10/12 | 12.05.2018 | Madison Square Garden, New York City, New York, US | Zdobył pas mistrza świata WBA wagi lekkiej. |
| Wygrana | 10-1 |  Guillermo Rigondeaux | RTD | 6/12 | 9.12.2017 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork | Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 9-1 |  Miguel Marriaga | RTD | 7/12 | 5.08.2017 | Microsoft Theater, Los Angeles, California, US | Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 8-1 | Jason Sosa | RTD | 9/12 | 8.04.2017 | MGM National Harbor, Oxon Hill, Maryland, US | Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 7-1 |  Nicholas Walters | RTD | 7/12 | 26.11.2016 | Cosmopolitan of Las Vegas, Las Vegas | Obronił pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 6-1 | Roman Martinez | KO | 5/12 | 11.05.2016 | Madison Square Garden Theatre, Nowy Jork | Zdobył pas mistrza świata WBO wagi super piórkowej. |
| Wygrana | 5-1 |  Romulo Koasicha | KO | 10/12 | 7.11.2015 | Thomas & Mack Center, Las Vegas, Nevada, USA | Obronił pas mistrza świata WBO. |
| Wygrana | 4-1 | Gamalier Rodriguez | KO | 9/12 | 2.05.2015 | MGM Grand, Las Vegas, Nevada, USA | Obronił pas mistrza świata WBO. |
| Wygrana | 3-1 |  Chonlatarn Piriyapinyo | UD | 12/12 | 23.11.2014 |  Cotai Arena, Venetian Resort, Makau, Chiny | Obronił pas mistrza świata WBO. |
| Wygrana | 2-1 | Gary Russell Jr. | MD | 12/12 | 21.06.2014 | StubHub Center, Carson, Kalifornia, USA | Zdobył pas mistrza świata WBO. |
| Porażka | 1-1 | Orlando Salido | SD | 12/12 | 25.01.2014 | Alamodome, San Antonio, Teksas,USA | Orlando Salido stracił pas mistrza świata WBO poprzez przekroczenie limitu na wadze. Tytuł został zwakowany. |
| Wygrana | 1-0 | José Ramírez | TKO | 4/10 | 12.10.2013 | Thomas & Mack Center, Las Vegas, Nevada, USA | Zdobył pas WBO International w wadze piórkowej. |
TKO – techniczny nokaut, KO – nokaut, UD – jednogłośna decyzja, SD- niejednogłośna decyzja(dwa do jednego), MD – decyzja większości(dwa do remisu), PTS – walka zakończona na punkty
Przypisy
- ↑ Vasyl Lomachenko Bio, Stats, and Results | Olympics at Sports-Reference.com, www.sports-reference.com [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-17] (ang.).
- ↑ Vasyl Lomachenko. [dostęp 2021-02-14]. (ang.).
- ↑ Lomachenko wins Val Barker trophy, reuters.com, 24 sierpnia 2008 [dostęp 2011-10-11] (ang.).
- ↑ Василий Ломаченко признан лучшим боксером мира, focus.ua, 16 grudnia 2009 [dostęp 2011-10-11] (ros.).
- ↑ 2011 AIBA World Championships: Lomachenko Losses, boxingscene.com, 4 października 2011 [dostęp 2011-10-11] (ang.).
- ↑ Łomaczenko okradziony ze zwycięstwa, bokser.org, 5 października 2011 [dostęp 2011-10-11] (pol.).
- ↑ Koncertowy Łomaczenko wciąż na tronie WBO. bokser.org, 3 maja 2015. [dostęp 2015-05-02]. (pol.).
- ↑ Marcin Olkiewicz, Świetny Łomaczenko stłamsił i zastopował Rigondeaux!, www.bokser.org [dostęp 2017-12-10].
- ↑ Niespodzianka – Lopez wypunktował późno finiszującego Łomaczenkę!, Bokser.org [dostęp 2020-10-18].
Linki zewnętrzne
Nagroda przyznawana pięściarzowi, który zaprezentował podczas danych letnich igrzysk olimpijskich najlepszy styl i technikę.
| Mężczyźni |
|
|---|---|
| Kobiety |
|
1904: 52,2–56,7 kg, 1908: 52,6–57,2 kg, 1920–1928: 53,5–57,2 kg, 1932–1936: 54–57,2 kg, 1948: 54–58 kg, 1952–2008: 54–57 kg
|
1904: 56,7–61,2 kg, 1908: 57,2–63,5 kg, 1920–1936: 57,2–61,2 kg, 1948: 58–62 kg, 1952–2008: 57–60 kg, 2012: 56–60 kg
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Jamaica. “The sunshine, the land is green, and the people are strong and bold” is the symbolism of the colours of the flag. GOLD represents the natural wealth and beauty of sunlight; GREEN represents hope and agricultural resources; BLACK represents the strength and creativity of the people. The original symbolism, however, was "Hardships there are, but the land is green, and the sun shineth", where BLACK represented the hardships being faced.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
.svg)
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
.svg)
.svg)
Autor: F l a n k e r, Licencja: CC BY-SA 2.5
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
Flag of Hungary from 6 November 1915 to 29 November 1918 and from August 1919 until mid/late 1946.
Autor:
- Українські_боксери_олімпійці_-_Шелестюк,_Усик,_Берінчик_(позаду),_Ломаченко,_Гвоздик.JPG: KuRaG
- derivative work: Ahonc
,_%D0%9B%D0%BE%D0%BC%D0%B0%D1%87%D0%B5%D0%BD%D0%BA%D0%BE,_%D0%93%D0%B2%D0%BE%D0%B7%D0%B4%D0%B8%D0%BA.JPG){kind=link}
Дворазовий олімпійський чемпіон Василь Ломаченко