Watolina

Watolina – gruba, puszysta dzianina wytwarzana z przędzy zgrzebnej wełnianej i bawełnianej, stosowana w krawiectwie jako materiał termoizolacyjny do ocieplania odzieży[1]; występuje w kolorach białym, szarym i czarnym[1].

W procesie wytwarzania watoliny nitka wełniana stanowi osnowę, którą wiąże tworząca splot dzianinowy (najczęściej trykotowy) nitka bawełniana[1][2]. Przy alternatywnym sposobie produkcji luźno skręconą przędzę wełnianą łączą splotem trykotowym dwie bawełniane osnowy[1]. Miękkości i puszystości nadaje następnie watolinie obustronne (również jednostronne[1]) drapanie[2]. Surowcem do wytwarzania watoliny mogą być oprócz wełny również mieszanki włókien wtórnych i sztucznych[1].

Ze względu na bardzo dobre własności termoizolacyjne, watolinę stosuje się do ocieplania odzieży wierzchniej – najczęściej damskich i męskich zimowych płaszczy[2]i kurtek[3] oraz zimowej odzieży roboczej, np. tzw. „kufajek”[3]. Będąc bardzo ciepła, watolina jest jednak dość ciężka[2]. Coraz częściej zastępuje się ją lżejszymi włókninami[1][2], sztucznym futrem[2] lub materiałami polarowymi[2].

Mianem watoliny określa się niekiedy również niektóre włókniny, np. owatę poliestrową wykorzystywaną m.in. w tapicerstwie[4].

Watolina znajduje również zastosowanie jako izolacja dźwiękochłonna w elektroakustyce[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g Hasło WATOLINA. W: Marta Michałowska: Leksykon włókiennictwa. Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2006, s. 436. ISBN 83-922906-5-8.
  2. ↑ a b c d e f g Jadwiga Rudecka: Charakteryzowanie płaskich wyrobów włókienniczych, skór i dodatków krawieckich 743[01].O1.04 Poradnik dla ucznia. Radom: Instytut Technologii Eksploatacji - Państwowy Instytut Badawczy, 2007, s. 33.
  3. ↑ a b c Andrzej Żółtowski: Kolumna głośnikowa MV3 (pol.). www.trioda.com. [dostęp 2021-10-24].
  4. ↑ Owata (pol.). hurtowniatapicerska.pl. [dostęp 2021-10-24].