Wayne Black
| Państwo |  Zimbabwe |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 listopada 1973 Salisbury |
| Wzrost | 170 cm |
| Masa ciała | 70 kg |
| Gra | praworęczna, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny | 1994 |
| Zakończenie kariery | 2006 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 69 (30 marca 1998) |
| Australian Open | 4R (1999) |
| Roland Garros | 1R (1997–1999) |
| Wimbledon | 3R (2001) |
| US Open | 2R (1998) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 18 |
| Najwyżej w rankingu | 4 (31 stycznia 2005) |
| Australian Open | W (2005) |
| Roland Garros | QF (2004) |
| Wimbledon | SF (1997, 1998, 2005) |
| US Open | W (2001) |
Wayne Hamilton Black (ur. 14 listopada 1973 w Salisbury) – zimbabwejski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, olimpijczyk.
Pochodzi z rodziny o tradycjach tenisowych, nauczył się grać na korcie trawiastym przy domu, podobnie jak rodzeństwo – starszy brat Byron i młodsza siostra Cara.
W 2003 roku poślubił tenisistkę Irinę Sielutinę, z którą ma dwoje urodzonych w Londynie dzieci: Josepha i Brooke.
Kariera tenisowa
W roku 1994 rozpoczął karierę zawodową, którą kontynuował do 2006 roku.
Największe sukcesy Black odnosił w grze podwójnej, wygrywając łącznie 18 turniejów rangi ATP World Tour, w dalszych 15 dochodząc do finałów. Został mistrzem m.in. wielkoszlemowego US Open w 2001 roku[1], a także w sezonie 2005 Australian Open[2]. W obu tych turniejach partnerem deblowym Blacka był Kevin Ullyett.
W grze mieszanej dwukrotnie został zwycięzcą rozgrywek wielkoszlemowych. W 2002 roku wywalczył tytuł we French Open, a w 2004 roku w Wimbledonie, grając za każdym razem w parze ze swoją siostrą Carą.
Osiągnął m.in. półfinały w turniejach cyklu ATP World Tour w Moskwie (1997) i Ostrawie (1998) oraz 4 rundę w Australian Open 1999 (przegrał z Toddem Martinem, w 2 rundzie pokonał Andrija Medwediewa).
W latach 1992–2005 reprezentował Zimbabwe w Pucharze Davisa zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej. Przyczynił się do awansu Zimbabwe do grupy światowej w sezonie 1997, a także historycznego, pierwszego zwycięstwa Zimbabwe w grupie światowej nad Australią rok później, kiedy pokonał w singlu Marka Woodforde’a. W 1999 roku pokonując Chilijczyka Marcelo Ríosa wniósł znaczący wkład w rywalizację z Chile, który zadecydował o pozostaniu Zimbabwe w czołówce światowej rozgrywek. W 2000 roku porażki z USA i Rumunią zepchnęły jednak reprezentację z Afryki z grupy światowej.
Black 3 razy reprezentował kraj na igrzyskach olimpijskich – w Atlancie (1996), Sydney (2000) i Atenach (2004). W singlu najlepszy wynik osiągnął w Atlancie dochodząc do 2 rundy, a w deblu najdalej awansował do ćwierćfinału w Atenach wspólnie z Kevinem Ullyettem.
W rankingu gry pojedynczej Black najwyżej był na 69. miejscu (30 marca 1998), a w klasyfikacji gry podwójnej na 4. pozycji (31 stycznia 2005).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 7 czerwca 2002 | French Open, Paryż | Ceglana | Cara Black |  Jelena Bowina Mark Knowles | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 3 lipca 2004 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Cara Black |  Alicia Molik Todd Woodbridge | 3:6, 7:6(8), 6:4 |
Gra podwójna (18–15)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 24 maja 1998 | Sankt Pölten | Ceglana |  David Adams |  Jim Grabb David Macpherson | 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 14 lutego 1999 | Dubaj | Twarda | Sandon Stolle | David Adams John-Laffnie de Jager | 4:6, 6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 2. | 14 marca 1999 | Indian Wells | Twarda | Sandon Stolle | Ellis Ferreira Rick Leach | 7:6(4), 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 28 marca 1999 | Miami | Twarda | Sandon Stolle |  Boris Becker Jan-Michael Gambill | 6:1, 6:1 |
| Finalista | 2. | 11 kwietnia 1999 | Ćennaj | Twarda | Neville Godwin |  Mahesh Bhupathi Leander Paes | 6:4, 5:7, 4:6 |
| Finalista | 3. | 18 kwietnia 1999 | Tokio | Twarda | Brian MacPhie | Jeff Tarango Daniel Vacek | 3:4 krecz |
| Finalista | 4. | 29 stycznia 2000 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Andrew Kratzmann | Ellis Ferreira Rick Leach | 4:6, 6:3, 3:6, 6:3, 16:18 |
| Zwycięzca | 4. | 8 października 2000 | Hongkong | Twarda | Kevin Ullyett |  Dominik Hrbatý David Prinosil | 6:1, 6:2 |
| Zwycięzca | 5. | 7 stycznia 2001 | Ćennaj | Twarda | Byron Black |  Barry Cowan Mosé Navarra | 6:4, 6:3 |
| Zwycięzca | 6. | 18 lutego 2001 | Kopenhaga | Twarda (hala) | Kevin Ullyett | Jiří Novák David Rikl | 6:3, 6:3 |
| Zwycięzca | 7. | 8 września 2001 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Kevin Ullyett | Donald Johnson Jared Palmer | 7:6(9), 2:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 8. | 6 stycznia 2002 | Adelaide | Twarda | Kevin Ullyett | Bob Bryan Mike Bryan | 7:5, 6:2 |
| Zwycięzca | 9. | 3 marca 2002 | San José | Twarda (hala) | Kevin Ullyett | John-Laffnie de Jager Robbie Koenig | 6:3, 4:6, 10–5 |
| Finalista | 5. | 12 maja 2002 | Rzym | Ceglana | Kevin Ullyett | Martin Damm Cyril Suk | 5:7, 5:7 |
| Zwycięzca | 10. | 16 czerwca 2002 | Londyn | Trawiasta | Kevin Ullyett | Mahesh Bhupathi Maks Mirny | 7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 11. | 18 sierpnia 2002 | Waszyngton | Twarda | Kevin Ullyett | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 6:3, 7:5 |
| Zwycięzca | 12. | 13 października 2002 | Lyon | Dywanowa (hala) | Kevin Ullyett | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:4, 3:6, 7:6(3) |
| Zwycięzca | 13. | 27 października 2002 | Sztokholm | Twarda (hala) | Kevin Ullyett | Wayne Arthurs Paul Hanley | 6:4, 2:6, 7:6(4) |
| Finalista | 6. | 2 marca 2003 | Dubaj | Twarda | Kevin Ullyett | Leander Paes David Rikl | 3:6, 0:6 |
| Zwycięzca | 14. | 4 maja 2003 | Monachium | Ceglana | Kevin Ullyett | Joshua Eagle Jared Palmer | 6:3, 7:5 |
| Finalista | 7. | 5 października 2003 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Kevin Ullyett | Mahesh Bhupathi Maks Mirny | 3:6, 5:7 |
| Finalista | 8. | 19 października 2003 | Madryt | Twarda (hala) | Kevin Ullyett | Mahesh Bhupathi Maks Mirny | 2:6, 6:2, 3:6 |
| Finalista | 9. | 21 marca 2004 | Indian Wells | Twarda | Kevin Ullyett |  Arnaud Clément Sébastien Grosjean | 3:6, 6:4, 5:7 |
| Zwycięzca | 15. | 4 kwietnia 2004 | Miami | Twarda | Kevin Ullyett |  Jonas Björkman Todd Woodbridge | 6:2, 7:6(12) |
| Zwycięzca | 16. | 16 maja 2004 | Hamburg | Ceglana | Kevin Ullyett | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:2 |
| Finalista | 10. | 25 lipca 2004 | Indianapolis | Twarda | Kevin Ullyett | Jordan Kerr Jim Thomas | 7:6(7), 6:7(3), 3:6 |
| Finalista | 11. | 7 listopada 2004 | Paryż | Dywanowa (hala) | Kevin Ullyett | Jonas Björkman Todd Woodbridge | 3:6, 4:6 |
| Finalista | 12. | 14 listopada 2004 | Tennis Masters Cup, Houston | Twarda | Kevin Ullyett | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 5:7, 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 17. | 29 stycznia 2005 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Kevin Ullyett | Bob Bryan Mike Bryan | 6:4, 6:4 |
| Finalista | 13. | 3 kwietnia 2005 | Miami | Twarda | Kevin Ullyett | Jonas Björkman Maks Mirny | 1:6, 2:6 |
| Finalista | 14. | 7 sierpnia 2005 | Waszyngton | Twarda | Kevin Ullyett | Bob Bryan Mike Bryan | 4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 18. | 14 sierpnia 2005 | Montreal | Twarda | Kevin Ullyett |  Jonatan Erlich Andy Ram | 6:7(5), 6:3, 6:0 |
| Finalista | 15. | 21 sierpnia 2005 | Cincinnati | Twarda | Kevin Ullyett | Jonas Björkman Maks Mirny | 6:7(3), 2:6 |
Przypisy
- ↑ Doubles delight for Zimbabwe (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2001-09-07].
- ↑ Black & Ullyett win doubles title (ang.). bbc.co.uk. [dostęp 2005-01-29].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Sports-reference (ang.). sports-reference.com. [dostęp 2014-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 stycznia 2011)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).