Wełykyj Łuh
Wełykyj Łuh (ukr. Вели́кий Луг) – bagnista nizina znajdująca się na lewym brzegu Dniepru, sięgająca rzeki Konka, o powierzchni ponad 400 km². Obecnie Wełykyj Łuh zalany jest wodami Zbiornika Kachowskiego.
Pokryta była lasem liściastym, trzcinami i szuwarami. W pobliżu zwykle znajdowała się Sicz Zaporoska, z której Kozacy wypędzali tam na pastwiska konie i inne zwierzęta gospodarskie. Znajdowali tam również dobre schronienie w wypadku zagrożenia. Dlatego Wełykyj Łuh był dla nich symbolem bezpieczeństwa i wolności. W pieśniach Kozacy nazywali go Ojcem:
- Ой Січ — мати, а Великий Луг — батько,
- Що в Лузі заробити, то в Січі пропити.
Bibliografia, literatura
- Великий Луг w: Смолій В., Кульчицький С., Майборода О. та ін. Малий словник історії України, Київ 1997, wyd. Либідь, ISBN 5-325-00781-5
- Великий Луг w: Енциклопедія історії України: Т. 1. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. - Київ 2003, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2