Web-based Distributed Authoring and Versioning

WebDAV (ang. Web-based Distributed Authoring and Versioning) – rozszerzenie protokołu HTTP 1.1 o metody COPY, LOCK, MKCOL, MOVE, PROPPATCH, PROPFIND, UNLOCK. Pozwala na zarządzanie i kontrolę wersji plików na serwerze WWW. Jedyną przeglądarką posiadającą funkcję zapisu poprzez protokół DAV jest Konqueror.

Implementacja WebDAV na serwerze WWW Apache odbywa się poprzez rozszerzenie mod_dav.

Dodane metody

  • PROPFIND – pobierz własności zasobu
  • PROPPATCH – zmień lub skasuj różne własności zasobu w atomowej operacji
  • MKCOL – utwórz „kolekcję” (katalog)
  • COPY – skopiuj zasób z jednego adresu na drugi
  • MOVE – przenieś zasób z jednego adresu na drugi
  • LOCK – zablokuj zasób (zarówno dzielone jak i wyłączne blokady)
  • UNLOCK – usuń blokadę z zasobu.

Implementacje

Windows

Początkowo WebDAV w produktach Microsoft pojawił się w Windows 98 w opcji o nazwie „Foldery sieci web”. W kolejnych wersjach systemu protokół został zintegrowany z przeglądarką plików Eksplorator Windows i działa w postaci usługi systemowej. Ścieżki podane przez użytkownika są zamieniane z postaci http://maszyna/sciezka/ na \\maszyna\sciezka\ dla zachowania kompatybilności z API systemu plików.

Linux

Użytkownicy Linuksa mogą montować elementy udostępnione za pomocą WebDAV przez davfs2 lub fusedav. KDE oraz Nautilus posiada natywne wsparcie dla WebDAV jako część kio_http. Serwer HTTP Apache udostępnia moduły WebDav bazując na davfs oraz Subversion. Apache Subversion używa protokołu bazującego na mod_dav, nie w pełni jednak zgodnego ze standardami.

Zobacz też

Linki zewnętrzne