Welamen

Srebrzysty welamen na korzeniach falenopsisa

Welamen (łac. velamen = okrycie, suknia) – gąbczasta warstwa obumarłych komórek skórki na korzeniach powietrznych epifitów z rodziny storczykowatych i obrazkowatych. Służy do gromadzenia i wychwytywania wody z atmosfery oraz przytwierdzania roślin do nierówności pni. Gruba warstwa pustych komórek ma barwę srebrzystą w stanie suchym. Korzenie z welamenem nasączone wodą stają się zielone. U niektórych gatunków warstwa komórek welamenu jest postrzępiona w formie filcowato zbitych włosków (np. storczykowate z rodzaju pafiopedilum).

Bibliografia

• Krystyna Oszkinis: Storczyki. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2004. 83-09-01774-X.