Wenceslaus Kinold
| Biskup | |
| Data i miejsce urodzenia | 7 lipca 1871 |
|---|---|
| Data śmierci | 22 maja 1952 |
| Prefekt apostolski Sapporo | |
| Okres sprawowania | 1915–1929 |
| Wikariusz apostolski Sapporo | |
| Okres sprawowania | 1929–1941 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | franciszkanie |
| Prezbiterat | 1 lipca 1897 |
| Nominacja biskupia | 18 marca 1929 |
| Sakra biskupia | 9 czerwca 1929 |
| Data konsekracji | 9 czerwca 1929 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Mario Giardini B | ||||
| Współkonsekratorzy | |||||
| |||||
Wenceslaus Kinold OFM (ur. 7 lipca 1871 w Giershagen, zm. 22 maja 1952) – niemiecki duchowny rzymskokatolicki, misjonarz, biskup, prefekt i wikariusz apostolski Sapporo.
Biografia
Wenceslaus Kinold urodził się 7 lipca 1871 w Giershagen w Niemczech. 1 lipca 1897 otrzymał święcenia prezbiteriatu i został kapłanem Zakonu Braci Mniejszych. Należał do Prowincji Fulda Zakonu Braci Mniejszych. W styczniu 1907 przybył do Japonii i w kolejnym roku został przełożonym misji franciszkańskiej. 14 września 1908 w Sapporo powstał klasztor franciszkański[1].
13 kwietnia 1915 papież Benedykt XV mianował go pierwszym prefektem apostolskim Sapporo. 18 marca 1929 papież Pius XI podniósł prefekturę apostolską Sapporo do rangi wikariatu apostolskiego i mianował o. Kinolda wikariuszem apostolskim i biskupem tytularnym Panemotichus. 9 czerwca 1929 przyjął sakrę biskupią z rąk delegata apostolskiego Japonii abpa Mario Giardiniego B. Współkonsekratorami byli arcybiskup tokijski Jean-Baptiste-Alexis Chambon MEP oraz wikariusz apostolski Wonsanu Bonifatius Sauer OSB.
W latach 1934 - 1938 był administratorem apostolskim prefektury apostolskiej Karafuto. W 1941, podobnie jak inni zagraniczni hierarchowie katoliccy, został zmuszony przez rząd japoński do rezygnacji z katedry[1]. Zmarł 22 maja 1952.