Wendy Holdener

Wendy Holdener
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1993
Unteriberg

Klub

SC Drusberg

Wzrost

168 cm

Debiut w PŚ

23.10 2010, Sölden
(DNQ1 - gigant)

Pierwsze punkty w PŚ

28.11 2010, Aspen
(18. miejsce - slalom)

Pierwsze podium w PŚ

10.03 2013, Ofterschwang (2. miejsce - slalom)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwajcaria
Igrzyska olimpijskie
złotoPjongczang 2018Drużynowo
srebroPjongczang 2018Slalom
srebroPekin 2022Superkombinacja
brązPjongczang 2018Superkombinacja
brązPekin 2022Slalom
Mistrzostwa świata
złotoSankt Moritz 2017Superkombinacja
złotoÅre 2019Superkombinacja
złotoÅre 2019Drużynowo
srebroSankt Moritz 2017Slalom
Mistrzostwa świata juniorów
złotoCrans-Montana 2011Kombinacja
srebroCrans-Montana 2011Zjazd
srebroQuébec 2013Drużynowo
brązCrans-Montana 2011Gigant
Puchar Świata
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2017/2018
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2018/2019
Puchar Świata (Slalom)
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2017/2018
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2015/2016
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2016/2017
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2018/2019
Puchar Świata (Superkombinacja)
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
2015/2016
FIS Crystal Globe.svg Mała Kryształowa Kula
2017/2018
FIS Crystal Globe.svg 2. miejsce
2019/2020
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2016/2017
FIS Crystal Globe.svg 3. miejsce
2018/2019
Strona internetowa

Wendy Holdener (ur. 12 maja 1993 w Unteribergu) – szwajcarska narciarka alpejska, czterokrotna medalistka igrzysk olimpijskich, czterokrotna medalistka mistrzostw świata oraz czterokrotna medalistka mistrzostw świata juniorów.

Kariera

Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Wendy Holdener zaprezentowała się 27 listopada 2008 roku podczas zawodów FIS Race w szwajcarskim Zinal. Zajęła wtedy 18. miejsce w slalomie. W 2010 roku wystartowała na mistrzostwach świata juniorów w Mont Blanc, gdzie jej najlepszym wynikiem było piąte miejsce w zjeździe. Rok później, podczas mistrzostw świata juniorów w Crans-Montana, zdobyła trzy medale: złoty w kombinacji, srebrny w zjeździe i brązowy w slalomie gigancie.

W Pucharze Świata zadebiutowała 23 października 2010 roku w austriackim Sölden, gdzie nie zakwalifikowała się do drugiego przejazdu w gigancie. Pierwsze pucharowe punkty zdobyła miesiąc później, 28 listopada 2010 roku w amerykańskim Aspen, zajmując 18. pozycję w slalomie. Na podium zawodów tego cyklu po raz pierwszy znalazła się 10 marca 2013 roku w Ofterschwang, zajmując drugie miejsce w slalomie. Na podium stanęły również Tina Maze ze Słowenii oraz Mikaela Shiffrin z USA. W marcu 2016 roku wywalczyła Małą Kryształową Kulę za superkombinację. W ostatnich zawodach tej konkurencji sezonu 2015/2016 wygrała w Lenzerheide i dzięki temu z czwartej lokaty awansowała na najwyższą w klasyfikacji generalnej superkombinacji. Tym samym zrzuciła z podium dotychczasową liderkę Marie-Michèle Gagnon. W tym samym sezonie zajęła też trzecie miejsce w slalomie. W obu tych klasyfikacjach Szwajcarka uplasowała się na trzeciej pozycji w sezonie 2016/2017. Kolejny sezon zakończyła na drugiej pozycji w klasyfikacji generalnej i klasyfikacji slalomu, ulegając tylko Shiffrin. Ponadto po raz drugi w karierze zwyciężyła też w klasyfikacji superkombinacji. Łącznie jedenaście razy stawała na podium zawodów w tym sezonie, odnosząc przy tym jedno zwycięstwo. W sezonie 2018/2019 była trzecia w klasyfikacji generalnej oraz w klasyfikacjach slalomu i superkombinacji. W drugiej z tych konkurencji była też druga w sezonie 2019/2020.

W 2011 roku wzięła udział w slalomie na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, zajmując 29. miejsce w gigancie, a rywalizacji w slalomie nie ukończyła. Na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w Schladming była między innymi jedenasta w slalomie. Podczas mistrzostw świata w Vail/Beaver Creek nie ukończyła slalomu, zajęła jednak siedemnaste miejsce w gigancie. W międzyczasie wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Soczi, jednak nie ukończyła żadnej konkurencji. Pierwszy medal wśród seniorek zdobyła w 2017 roku, wygrywając superkombinację podczas mistrzostw świata w Sankt Moritz. Wyprzedziła tam swą rodaczkę Michelle Gisin oraz Austriaczkę Michaelę Kirchgasser. Parę dni później wywalczyła również srebrny medal w slalomie, w którym lepsza była tylko Mikaela Shiffrin. Kolejne medale zdobyła na igrzyskach w Pjongczangu, gdzie zwyciężyła w zawodach drużynowych, była druga w slalomie oraz trzecia w superkombinacji. Kolejne dwa medale zdobyła na mistrzostwach świata w Åre w 2019 roku. Najpierw zwyciężyła w kombinacji, wyprzedzając na podium Petrę Vlhovą ze Słowacji i Norweżkę Ragnhild Mowinckel. Następnie wspólnie z Aline Danioth, Danielem Yule i Ramonem Zenhäusernem zdobyła złoty medal w zawodach drużynowych. Z mistrzostw świata w Cortina d’Ampezzo wróciła bez medalu. Dwukrotnie była blisko podium: w slalomie i zawodach drużynowych zajmowała czwarte miejsce. Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie w 2022 roku zajęła drugie miejsce w superkombinacji, rozdzielając Michelle Gisin i Włoszkę Federicę Brignone. Zdobyła tam także brązowy medal w slalomie, w którym uplasowała się za Vlhovą i Austriaczką Kathariną Liensberger.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwyciężczyni
DNF118 lutego2014Rosja SocziGigant2:36,87Słowenia Tina Maze
DNF121 lutego2014Rosja SocziSlalom1:44,54Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
9.15 lutego2018Korea Południowa PjongczangGigant2:20,02+1,25Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
2.Silver medal.svg16 lutego2018Korea Południowa PjongczangSlalom1:38,63+0,05Szwecja Frida Hansdotter
3.Bronze medal.svg22 lutego2018Korea Południowa PjongczangSuperkombinacja2:20,90+1,44Szwajcaria Michelle Gisin
1.Gold medal.svg24 lutego2018Korea Południowa PjongczangDrużynowo---
9.7 lutego2022 PekinGigant1:55,69+1,63Szwecja Sara Hector
3.Bronze medal.svg9 lutego2022 PekinSlalom1:44,98+0,12Słowacja Petra Vlhová
2.Silver medal.svg17 lutego2022 PekinSuperkombinacja2:25,67+1,05Szwajcaria Michelle Gisin

Mistrzostwa świata

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwyciężczyni
29.17 lutego2011Niemcy Ga-PaGigant2:20,54+5,26Słowenia Tina Maze
DNF219 lutego2011Niemcy Ga-PaSlalom1:45,79-Austria Marlies Schild
26.14 lutego2013Austria SchladmingGigant2:08,06+5,57Francja Tessa Worley
11.16 lutego2013Austria SchladmingSlalom1:39,85+1,77Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
17.12 lutego2015Stany Zjednoczone Vail/Beaver CreekGigant2:19,16+3,54Austria Anna Fenninger
DNF214 lutego2015Stany Zjednoczone Vail/Beaver CreekSlalom1:38,48-Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
1.FIS gold medal.png10 lutego2017Szwajcaria Sankt MoritzSuperkombinacja1:58,88--
2.FIS silver medal.png18 lutego2017Szwajcaria Sankt MoritzSlalom1:37,27+1,64Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
14.5 lutego2019Szwecja ÅreSupergigant1:04,89+1,10Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
1.FIS gold medal.png8 lutego2019Szwecja ÅreSuperkombinacja2:02,13--
1.FIS gold medal.png12 lutego2019Szwecja ÅreDrużynowo---
15.14 lutego2019Szwecja ÅreGigant2:01,97+2,70Słowacja Petra Vlhová
17.16 lutego2019Szwecja ÅreSlalom1:57,05+2,26Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
DNF115 lutego2021Włochy Cortina d’AmpezzoSuperkombinacja2:07,22-Stany Zjednoczone Mikaela Shiffrin
7.16 lutego2021Włochy Cortina d’AmpezzoGigant równoległy--Włochy Marta Bassino
Austria Katharina Liensberger
4.17 lutego2021Włochy Cortina d’AmpezzoZawody drużynowe-- Norwegia
8.18 lutego2021Włochy Cortina d’AmpezzoGigant2:30,66+1,68Szwajcaria Lara Gut-Behrami
4.20 lutego2021Włochy Cortina d’AmpezzoSlalom2:30,66+2,34Austria Katharina Liensberger

Mistrzostwa świata juniorów

MiejsceDzieńRokMiejscowośćKonkurencjaCzas bieguStrataZwyciężczyni
31.31 stycznia2010Francja Region Mont BlancSupergigant1:32,21+2,28Francja Marine Gauthier
36.1 lutego2010Francja Region Mont BlancSlalom1:34,47+7,42Niemcy Christina Geiger
5.4 lutego2010Francja Region Mont BlancZjazd1:20,89+1,26Francja Jéromine Géroudet
41.5 lutego2010Francja Region Mont BlancGigant1:38,34+4,36Norwegia Mona Løseth
15.5 lutego2010Francja Region Mont BlancKombinacja38,85 pkt?Norwegia Mona Løseth
2.FIS silver medal.png1 lutego2011Szwajcaria Crans-MontanaZjazd1:32,11+0,34Norwegia Lotte Smiseth Sejersted
3.FIS bronze medal.png2 lutego2011Szwajcaria Crans-MontanaGigant2:28,27+1,17Szwecja Sara Hector
4.3 lutego2011Szwajcaria Crans-MontanaSlalom1:40,32+1,71Austria Jessica Depauli
1.FIS gold medal.png5 lutego2011Szwajcaria Crans-MontanaKombinacja?--
5.21 lutego2013Kanada QuébecSlalom1:52,10+0,81Szwecja Magdalena Fjällström
14.22 lutego2013Kanada QuébecGigant2:22,23+2,18Austria Lisa-Maria Zeller
2.FIS silver medal.png23 lutego2013Kanada QuébecDrużynowo-- Szwecja

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w zawodach

  1. Szwecja Sztokholm23 lutego 2016 (slalom równoległy)
  2. Szwajcaria Lenzerheide13 marca 2016 (superkombinacja)
  3. Szwajcaria Lenzerheide26 stycznia 2018 (superkombinacja)
  4. Stany Zjednoczone Killington27 listopada 2022 (slalom)
  5. Włochy Sestriere11 grudnia 2022 (slalom)

Pozostałe miejsca na podium w zawodach

  1. Niemcy Ofterschwang10 marca 2013 (slalom) – 2. miejsce
  2. Austria Innsbruck29 grudnia 2014 (slalom) – 3. miejsce
  3. Austria Lienz29 grudnia 2015 (slalom) – 2. miejsce
  4. Andora Soldeu28 lutego 2016 (superkombinacja) – 2. miejsce
  5. Słowacja Jasná6 marca 2016 (slalom) – 2. miejsce
  6. Finlandia Levi12 listopada 2016 (slalom) – 2. miejsce
  7. Stany Zjednoczone Killington27 listopada 2016 (slalom) – 3. miejsce
  8. Włochy Sestriere11 grudnia 2016 (slalom) – 3. miejsce
  9. Austria Semmering29 grudnia 2016 (slalom) – 3. miejsce
  10. Słowenia Maribor8 stycznia 2017 (slalom) – 2. miejsce
  11. Austria Flachau10 stycznia 2017 (slalom) – 3. miejsce
  12. Finlandia Levi11 listopada 2017 (slalom) – 3. miejsce
  13. Austria Lienz28 grudnia 2017 (slalom) – 2. miejsce
  14. Norwegia Oslo1 stycznia 2018 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  15. Chorwacja Zagrzeb3 stycznia 2018 (slalom) – 2. miejsce
  16. Słowenia Kranjska Gora7 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  17. Szwajcaria Lenzerheide28 stycznia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  18. Szwecja Sztokholm30 stycznia 2018 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  19. Szwajcaria Crans-Montana3 marca 2018 (supergigant) – 3. miejsce
  20. Niemcy Ofterschwang10 marca 2018 (slalom) – 2. miejsce
  21. Szwajcaria Sankt Moritz9 grudnia 2018 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  22. Austria Semmering29 grudnia 2018 (slalom) – 3. miejsce
  23. Norwegia Oslo1 stycznia 2019 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  24. Chorwacja Zagrzeb5 stycznia 2019 (slalom) – 3. miejsce
  25. Słowenia Maribor2 lutego 2019 (slalom) – 3. miejsce
  26. Szwajcaria Crans Montana24 lutego 2019 (superkombinacja) – 3. miejsce
  27. Czechy Szpindlerowy Młyn9 marca 2019 (slalom) – 2. miejsce
  28. Andora Soldeu16 marca 2019 (slalom) – 2. miejsce
  29. Finlandia Levi23 listopada 2019 (slalom) – 2. miejsce
  30. Francja Courchevel17 grudnia 2019 (gigant) – 3. miejsce
  31. Austria Altenmarkt12 stycznia 2020 (superkombinacja) – 2. miejsce
  32. Niemcy Garmisch-Partenkirchen9 lutego 2020 (supergigant) – 3. miejsce
  33. Słowenia Kranjska Gora15 lutego 2020 (gigant) – 3. miejsce[1]
  34. Słowenia Kranjska Gora16 lutego 2020 (slalom) – 2. miejsce
  35. Austria Flachau12 stycznia 2021 (slalom) – 3. miejsce
  36. Słowacja Jasná6 marca 2021 (slalom) – 3. miejsce
  37. Szwecja Åre13 marca 2021 (slalom) – 3. miejsce
  38. Stany Zjednoczone Killington28 listopada 2021 (slalom) – 3. miejsce
  39. Słowenia Maribor9 stycznia 2022 (slalom) – 2. miejsce
  40. Finlandia Levi20 listopada 2022 (slalom) – 2. miejsce

Przypisy

  1. ex aequo z Metą Hrovat

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Alpine skiing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Alpine skiing
FIS Crystal Globe.svg
Autor: Staszek Szybki Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kryształowa Kula FIS
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Silver medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
The joining of the rings is not correct drawn.
Bronze medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Gold medal.svg
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
FIS gold medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
FIS silver medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
FIS bronze medal.png
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Civil Ensign of Switzerland (Pantone).svg
Autor: Zscout370, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Civil Ensign of Switzerland using the Pantone 485 shade.
Wendy Holdener ZellamSee 04.JPG
Autor: Wald1siedel, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wendy Holdener after winning the European Cup Giant Slalom 2 in Zell am See - Ebenberg, Salzburg (state), Austria. Wendy Holdener, born 12th of May 1993 in Unteriberg, Switzerland, Ski Club SC Drusberg, member oft he Swiss National Alpine skiing team. Best results: 2nd place Slalom World Cap race in Ofterschwang 2013, 4th place at the city-event in Moscow 2013; five times under the top ten in Slalom Worldcup races in 2013; Swiss Champion 2013 in Slalom, Giant Slalom and Super–Combination;