Wenecja Euganejska

Ten artykuł od 2017-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Wenecja Euganejska

Veneto

region
Palazzo Balbi – siedziba władz
Herb Flaga
Państwo	Włochy
Siedziba	Wenecja
Prezydent	Luca Zaia
Powierzchnia	18 264 km²
Populacja  • liczba ludności	4 699 950
• gęstość	258 os./km²
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba prowincji	7
Liczba gmin	581
Położenie na mapie Włoch

Wenecja Euganejska (wł. Veneto) – region administracyjny w północno-wschodnich Włoszech o powierzchni 18 377 km² ze stolicą w Wenecji (331,4 tys. mieszkańców). Od północy graniczy z Austrią, od wschodu z regionem Friuli-Wenecja Julijska, od południa z Emilią-Romanią, a od zachodu z Trydentem-Górną Adygą i Lombardią. Najdłuższe rzeki w regionie to Pad oraz Adyga, a najwyższym wzniesieniem jest Marmolada.

Etymologia

W języku włoskim i w większości języków nazwa regionu jest jednoczłonowa, a nazwa polska „Wenecja Euganejska” pochodzi od półmitycznego ludu Euganejczyków, który zajmował te ziemie w I i II w. p.n.e. Sama nazwa miasta Wenecja pochodzi od ludu Wenetów Adriatyckich.

Historia

Wenetowie Adriatyccy zamieszkiwali ziemie Wenecji Euganejskiej od 1500 r. p.n.e., a przybyli na tereny Morza Adriatyckiego z Azji Centralnej wraz z innym ludami indoeuropejskimi. Pierwsza wzmianka o plemieniu nazywanym Wenetami pochodzi z IV w. p.n.e. Plemię zostało niemal całkowicie wyniszczone podczas bitwy pod Kannami w 216 r. p.n.e. W V w. tereny Wenecji Euganejskiej zostały najechane przez Alaryka I, a następnie przez Attylę Huna. W połowie VI w. za sprawą cesarza Justyniana I Wielkiego Wenecja Euganejska dostała się pod wpływy Bizancjum. W połowie VIII w. została częścią Imperium Karolińskiego, a w X w. została włączona do Świętego Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego. Po włączeniu w XII w. do Włoch Północnych, w 1222 r. ufundowano jeden z najstarszych we Włoszech Uniwersytet w Padwie. W tym czasie rozpoczął się trwający do XVI w. okres świetności, nazywany Republiką Wenecką, który w XVII w. został zahamowany przez ekspansję Imperium Osmańskiego. Po najeździe Napoleona pod koniec XVIII w. część Wenecji Euganejskiej weszła w granice Cesarstwa Austriackiego, a część w granice Republiki Cisalpińskiej. W 1866 r. połączona Wenecja Euganejska została przyłączona do Włoch.

Separatyzm

W regionie panują silne nastroje separatystyczne. W nieoficjalnym internetowym głosowaniu w 2014 r. za odłączeniem od Włoch opowiedziało się 89% uczestników. Frekwencja wyniosła 73% uprawnionych do głosowania (2,3 mln)^[1].

Prowincje

Prowincje

W skład regionu wchodzi 7 prowincji:

• Belluno
• Padwa
• Rovigo
• Treviso
• Vicenza
• Wenecja (od 2015 jako miasto metropolitalne)
• Werona.

Gospodarka

• Rolnictwo – uprawa owoców, warzyw, winorośli, kukurydzy, pszenicy
• Przemysł – metalurgiczny (metalowy), lekki (włókienniczy, obuwniczy), drzewno-papierniczy (meblarski), mineralny (ceramiczny)

Gastronomia

Wenecja Euganejska jest ojczyzną m.in. wina valpolicella. Wytwarzany jest tu ser Grana Padano.

Zabytki

Teatro Olimpico w Vicenzy to pierwszy wolno stojący i pokryty dachem budynek centralny nowożytności. Został on zbudowany przez Andreę Palladia w 1580 r. – roku jego śmierci.

W regionie znajdują się 24 wille zaprojektowane przez Palladia^[2].

W XVIII wieku zbudowano wille połączone systemem podziemnych tuneli powietrznych. Dzięki temu do pomieszczeń dostawało się zimą ciepłe powietrze, a latem – zimne.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona internetowa regionu Wenecja Euganejska