Wenera 12

Wenera-12 – radziecka automatyczna sonda międzyplanetarna programu Wenera, przeznaczona do badania Wenus.

Start Wenery 12 miał miejsce 14 września 1978 roku o godzinie 02:25:13 UTC z kosmodromu Bajkonur, za pomocą rakiety Proton K. Celem misji było wspólne radziecko-francuskie badanie planety Wenus w ramach misji SIGNE 2. W misji tej udział brała również sonda Wenera 11 oraz Prognoz 7. Siostrzana Wenera 11 została wysłana 5 dni wcześniej. Jednak u celu pierwsza znalazła się Wenera 12, która do Wenus dotarła już 21 grudnia 1978, czyli w 98 dniu licząc od daty startu. Dwa dni wcześniej odłączył się od niej lądownik z aparaturą naukową, który wszedł w atmosferę planety. Informacje przekazywał nie tylko podczas opadania, ale jeszcze w ciągu 110 minut po wylądowaniu na powierzchni planety. Każda z sond składała się z platformy przelotowej i lądownika. Oba statki miały taki sam zestaw instrumentów. Platforma miała urządzenia pozwalające na badania składu wiatru słonecznego, błysków gamma, promieniowania UV i gęstości elektronów w jonosferze Wenus. Po oddzieleniu się lądownika Wenera 12 minęła Wenus i weszła na orbitę heliocentryczną. Przekazywała na Ziemię dane zbierane przez lądownik dopóki nie wyszła z zasięgu, a potem kontynuowała badania przestrzeni międzyplanetarnej^[1]. Misja sondy zakończyła się w kwietniu 1980.

Przypisy

Bibliografia

• Venera 11 & Venera 12 (ang.). NASA's HEASARC. [dostęp 2013-07-18].

Program Wenera Program Wenera (1961-1983) Tiażołyj sputnik Wenera 1 Sputnik 19 Sputnik 20 Sputnik 21 Wenera 2 Wenera 3 Kosmos 96 Wenera 4 Kosmos 167 Wenera 5 Wenera 6 Wenera 7 Kosmos 359 Wenera 8 Kosmos 482 Wenera 9 Wenera 10 Wenera 11 Wenera 12 Wenera 13 Wenera 14 Wenera 15 Wenera 16 Program Wenera-D (2024-) Wenera-D(2024) Program Wenera-Glob (2030-) Wenera-Glob(2030)