Wenus żebracza

Wenus żebracza – poemat Antoniego Langego^[1] wydany w 1890 w Warszawie.

Treść

Utwór opowiada o greckiej bogini Wenus, która, znudzona egejską falą, pragnie obcować wśród pijaków, prostytutek i ludzi wyrzuconych na bruk. Przesiadując w melinach i szynkowniach oczekuje, aż ktoś spoza ciemnego łachmanu dostrzeże w niej ciało nieśmiertelne; ona również wśród ludzi z marginesu społecznego szuka iskry bożej. Poeta przeciwstawia obraz nędzy tego środowiska z obrazem bogatych, lecz skazanych na zagładę dandysów-dekadentów. W efekcie uczucie, jakim darzą oni wyidealizowaną Wenus, skazuje ich na śmierć w bezpłodności wysiłku, a prawdziwą poezję zaczynają tworzyć "ludzie ulicy".

Forma

Poemat został napisany strofą sześciowersową rymowaną abaaba, układaną klasycznym trzynastozgłoskowcem ze średniówką po sylabie siódmej.

Interpretacja

Poemat odczytywać można jako krytykę dandyzmu i młodopolskiego estetyzmu. Przewiduje on również tendencje, które pojawiły się dopiero w okresie dwudziestolecia międzywojennego.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Venus Żebraczka jest częścią Poezye Cz.1, dostępnej w serwisie Polona

Dzieła Antoniego Langego Poezja Sonety wedyckie Pogrzeb Shelleya Ballady pijackie Księga proroków Logos Poezje Widzenie świętej Katarzyny Wenus żebracza Pogrobowcom Świat Fragmenta. Poezje wybrane Pocałunki Deuteronomion, czyli powtórzenie Akteon Księgi bogów Rozmyślania Pierwszy dzień stworzenia XXVII sonetów Ilia Muromiec Trzeci dzień Groteski. Wiersze ironiczne Rozmyślania. Z nowej serii Gdziekolwiek jesteś Proza Godzina Elfryda: nowele i fantazje Zbrodnia Dwie bajki Czterdzieści cztery Stypa W czwartym wymiarze Miranda Nowy Tarzan Róża polna Michałki Dramat Atylla Wenedzi Malczewski Krytyka literacka O poezji współczesnej Studia z literatury francuskiej Lord Byron Panteon literatury wszechświatowej Pochodnie w mroku Filozofia O sprzeczności sprawy żydowskiej Analfabetyzm i walka z ciemnotą w Królestwie Polskim Studia i wrażenia Rzuty Portal:Literatura Wikiprojekt:Literatura