Werner Klemke

(c) Bundesarchiv, Bild 183-1985-1108-301 / Brüggmann, Eva / CC-BY-SA 3.0

Werner Klemke, 1985

Ilustracja do „Dekamerona” Boccaccio

Okładka miesięcznika „Magazin”

Werner Klemke (ur. 12 marca 1917 w Berlinie-Weißensee, zm. 26 sierpnia 1994 tamże) – niemiecki grafik, ilustrator, pedagog.

Życiorys

Werner Klemke urodził się w rodzinie stolarza, zamieszkałego w dzielnicy Weissensee na północnym wschodzie Berlina.

Po maturze 1936 rozpoczął studium zawodu nauczyciela rysunku we Frankfurcie nad Odrą, ale po kilku miesiącach porzucił naukę. W roku 1937 rozpoczął pracę w wytwórni filmów rysunkowych.

Po wybuchu II wojny światowej został powołany do Wehrmachtu i służył na terenie okupowanej Holandii w jednostce artylerii przeciwlotniczej jako pisarz. Korzystając z nabytych umiejętności, sporządzał fałszywe dokumenty pomagające przetrwać Żydom holenderskim. W roku 1942 ożenił się z koleżanką z wytwórni filmów rysunkowych.

Po wojnie znalazł się w obozie we wschodniej Fryzji, gdzie zapoznał się z techniką litografii. Wkrótce rozpoczął wydawanie książeczki dla dzieci o „Muzykantach z Bremy”, odbijając ręcznie po 15 egzemplarzy dziennie.

W roku 1946 powrócił do Berlina. Utrzymywał się z dorywczych prac graficznych, publikował rysunki w różnych czasopismach. W roku 1948 otrzymał zlecenie na ponad 100 drzeworytów do książki Georga Weertha „Szkice humorystyczne z życia niemieckiego handlu”.

W roku 1951 został mianowany docentem Szkoły Wyższej Sztuk Pięknych i Użytkowych, 1956 został profesorem grafiki książkowej i typografii.

W roku 1956 został Klemke współzałożycielem Pirckheimer-Gesellschaft – stowarzyszenia bibliofilów im. Willibalda Pirckheimera (1470-1530).

W roku 1961 został mianowany członkiem rzeczywistym Akademii Sztuki NRD. Trzykrotnie został odznaczony Nagrodą Państwową NRD.

Włoskie miasto Certaldo nadało mu godność honorowego obywatela za ilustracje do Dekamerona, dzieła związanego z tym miastem Giovanniego Boccaccia.

W roku 1982 przeszedł Klemke na emeryturę, cztery lata później uległ wylewowi, który pozbawił go możliwości pracy twórczej.

Twórczość

Werner Klemke opracował graficznie ponad 800 książek, zarówno z literatury klasycznej, jak i literatury dziecięcej. Do miesięcznika „Das Magazin” stworzył od stycznia 1955 do lutego 1990 ponad 400 dowcipnych okładek, na których zawsze pojawiał się czarny kotek – jego znak firmowy. Projektował też znaczki poczty NRD. Zajmował się chętnie drzeworytem, szczególnie precyzyjnym drzeworytem sztorcowym. Projektował także witraże. Jego prace graficzne ukazywały się nie tylko w NRD; wiele ilustrowanych przez niego książek ukazywało się poza granicami tego państwa.

Dla berlińskiej Biblioteki Państwowej wykonał nieodpłatnie wiele prac, za co otrzymał godność „honorowego czytelnika”.

Klemke był ojcem trzech córek i syna. Córki ukończyły studia plastyczne i dwie z nich zajmują się obecnie spuścizną ojca w archiwum jego imienia.

Bibliografia

HorstH. Kunze HorstH., Werner Klemke: Lebensbild und Bibliographie seines buchkünstlerischen Werkes, Rudolstadt: Burgart-Presse, 1999, ISBN 3-910206-30-1, OCLC 43871598 .
Werner Klemke. Mit einem Beitrag des Künstlers und einer Einleitung von Bernhard Nowak. VEB Verlag der Kunst Dresden, 1963.
Sophie Kahane und Jörg Köhler (Hrsg.): Werner Klemke. Das große Bilderbuch. Schwarzkopf und Schwarzkopf Verlag GmbH Berlin, 1996.