Werner Voss

Werner Voss

48 zwycięstw
Leutnant
Data i miejsce urodzenia	13 kwietnia 1897 Krefeld, Cesarstwo Niemieckie
Data i miejsce śmierci	23 września 1917 okolice Frezenberga, Belgia
Przebieg służby
Lata służby	1914–1917
Siły zbrojne	Luftstreitkräfte
Jednostki	Kasta 20, Jagdstaffel 2, Jagdstaffel 5, Jagdstaffel 29, Jagdstaffel 14, Jagdstaffel 10
Stanowiska	dowódca Jagdstaffel 5, Jagdstaffel 29, Jagdstaffel 14, Jagdstaffel 10
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
Odznaczenia

Srebrno-zielony Fokker Dr.I Wernera Vossa

Werner Voss (Voß) (ur. 13 kwietnia 1897 w Krefeld, zm. 23 września 1917) – niemiecki lotnik, jeden z czołowych asów myśliwskich z czasów I wojny światowej. Odniósł 48 zwycięstw powietrznych.

Życiorys

Voss urodził się w Nadrenii w mieście Krefeld i był najmłodszym z trzech synów Maxa Vossa, właściciela fabryki farb. Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowania techniczne, interesował się szczególnie motocyklami. W kwietniu 1914 roku, w wieku 17 lat, wbrew woli ojca wstąpił ochotniczo do armii jako kawalerzysta. Swą karierę wojskową zaczął w 11 Westfalskim Pułku Huzarów. Z chwilą wybuchu I wojny światowej walczył na froncie wschodnim przeciwko Rosji, gdzie wykazał się walecznością, odwagą i brawurą. W styczniu 1915 roku został awansowany do stopnia kaprala i został odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. W maju 1915 otrzymuje stopień plutonowego.

W połowie 1915 złożył wniosek o przeniesienie z kawalerii do służby w lotnictwie. W sierpniu 1915 roku został przyjęty do szkoły lotniczej w Kolonii, która podlegała pod Fliegerersatz Abteilung Nr 7. W jednostce szkoleniowej okazało się, że Voss był niezwykle pojętnym uczniem. Bardzo szybko nauczył się szkoły pilotażu, a przełożeni widząc jego wrodzony talent, skierowali go na instruktora i wkrótce rozpoczął szkolenie nowych pilotów. W lutym 1916 roku otrzymał skierowanie na front zachodni i 2 marca 1916, jako sierżant sztabowy, rozpoczął służbę w Kampfstaffel 4 (Eskadra Bojowa 4), a w maju 1916 został przeniesiony do Kampfstaffel 20 (Eskadra Bojowa 20). Doświadczenie lotnicze zyskał jako obserwator na maszynach dwumiejscowych w misjach rozpoznawczych i bombowych nad terytorium wroga. W maju 1916 otrzymał odznakę pilota, a we wrześniu 1916 został podporucznikiem. W listopadzie 1916 Voss dostał przydział do jednostki myśliwskiej Jagdstaffel 2, którą dowodził Oswald Boelcke, as myśliwski.

27 listopada 1916 roku, zaledwie w sześć dni od przybycia do jednostki, Werner Voss odniósł swoje dwa pierwsze zwycięstwa powietrzne. W uznaniu tego sukcesu został 2 grudnia 1916 roku odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy. Uchodził za niezwykle utalentowanego pilota i często nazywano go „szybkostrzelnym”, gdyż miał prawdziwy dar do odnoszenia w bardzo krótkim czasie wielu zwycięstw. W marcu 1917 osiągnął 15. zwycięstwo, za co został odznaczony Orderem Rodu Hohenzollernów z Mieczami. W kwietniu 1916 uzyskał kolejnych 7 zwycięstw, co dało mu 24 odniesione zwycięstwa powietrzne i kolejne odznaczenie – order Pour le Mérite.

W maju 1917 roku Voss osiągnął swoje pierwsze potrójne zwycięstwo. Po tym sukcesie 20 maja 1917 został przeniesiony i otrzymał dowództwo jednostki Jagdstaffel 5, gdzie osiągnął kolejne 6 zwycięstw, a następnie Jagdstaffel 29 i Jagdstaffel 14. W lipcu 1917 Voss jako jeden z najlepszych pilotów trafił do słynnej jednostki lotniczej, której dowódcą był Manfred von Richthofen. Był to Jagdgeschwader Nr. I (1 Dywizjon Myśliwski), który składał się z następujących eskadr Jagdstaffel 4, Jagdstaffel 6, Jagdstaffel 10 i Jagdstaffel 11. Richthofen powierzył mu końcem lipca 1917 roku dowództwo nad Jagdstaffel 10. Miał wtedy uzyskane 34 zwycięstwa powietrzne. Voss nie najlepiej czuł się na stanowisku dowódczym i szybko z niego zrezygnował. Latał wówczas Albatrosem D.III, z charakterystycznymi dwoma sercami na bokach kadłuba, do czego w późniejszym okresie dodał swastykę otoczoną wieńcem. W sierpniu 1917 roku przesiadł się na słynnego trójpłata – Fokkera Dr.I (nr seryjny 103/17). Miał wówczas na swoim koncie 38 zestrzeleń. Fokker Dr I Vossa został przemalowany całkowicie na jednolity, zielony kolor i to na nim osiągnął ostatnie 10 zwycięstw bojowych.

Z reguły Werner Voss odbywał samotne loty, albowiem lubił odbywać je w pojedynkę. Ostatnią swoją walkę powietrzną stoczył z 7 brytyjskimi samolotami, należącymi do 56 Dywizjonu, dowodzonego przez Jamesa McCuddena, do którego należeli najlepsi piloci brytyjscy. Zginął 23 września 1917 w walce powietrznej nad Zachodnią Flandrią, rozbijając się o ziemię.

W czasie wojny latał na takich dwupłatach myśliwskich jak: Albatros D.I, Albatros D.III i Albatros C.III, Pfalz D.III oraz trójpłacie Fokker Dr.I Podczas swojej bogatej kariery lotniczej osiągnął godną podziwu liczbę dziewięciu podwójnych zwycięstw powietrznych i jedno potrójne zwycięstwo. Przez wielu uważany za najlepszego pilota I wojny światowej z uwagi na fakt, że spośród 48 samolotów, które zestrzelił, 46 to myśliwce i lekkie samoloty wielozadaniowe, używane często jako myśliwce.

Odznaczenia

• Pour le Mérite – 8 kwietnia 1917
• Królewski Order Rodu Hohenzollernów
• Krzyż Żelazny I Klasy
• Krzyż Żelazny II Klasy

Bibliografia

• Norman L. R. Franks, Frank W. Bailey, Russell Guest: Above the Lines - The Ace and Fighter Units of German Air Service, Naval Air Service and Flanders Marine Corps 1914 - 1918. Londyn: Grub Street, 1993. ISBN 0-948817-73-9.

Linki zewnętrzne

• Biografia Wernera Vossa
• Sylwetka Wernera Vossa
• The Aerodrome: Werner Voss (lista zwycięstw) (ang.). [dostęp 2009-02-22].