Wes Brown
 | |||||||||||||||||||||||||
| Pełne imię i nazwisko | Wesley Michael Brown | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 185 cm[1] | ||||||||||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Wesley Michael "Wes" Brown (ur. 13 października 1979 w Manchesterze) - angielski piłkarz występujący na pozycji prawego lub środkowego obrońcy.
Kariera klubowa
Wes pochodzi z Manchesteru. W wieku 12 lat dołączył do juniorskiego zespołu miejscowego Manchesteru United. Brown wraz z młodzieżową ekipą zdobył Młodzieżowy Puchar Anglii. Został także wybrany Młodym Graczem Roku[2]. 4 listopada 1996 podpisał zawodowy kontrakt z Czerwonymi Diabłami. W Premier League zadebiutował 4 maja 1998 w meczu z Leeds United. W następnym sezonie Wes wystąpił już w kilku spotkaniach, od pierwszej minuty grając na pozycji prawego, jak i również środkowego obrońcy. Rok później Wes wraz z Manchesterem został Mistrzem Anglii, zdobył Puchar Anglii i wygrał Ligę Mistrzów. W sezonie 1999/00 Manchester znów wygrał ligę, jednak Wes nie wystąpił w żadnym spotkaniu. W następnym sezonie Brown zagrał już w 28 ligowych pojedynkach i powtórzył wcześniejszy sukces. Mistrzem Anglii został także w sezonie 2002/03. Wystąpił wtedy w 22 pojedynkach. Zdobył także wówczas Tarczę Wspólnoty. Rok później Wes wystąpił w finale Pucharu Anglii przeciwko Millwall F.C. wygranym przez jego ekipę 3-0. Następnym trofeum zdobytym przez Browna był Puchar Ligi Angielskiej zdobyty dwa lata później. W następnych dwóch sezonach Wes dalej był podstawowym zawodnikiem swojego klubu. W tym czasie zdobył wraz z nim dwa Mistrzostwa Anglii, Tarczę Wspólnoty, a także Ligę Mistrzów. W listopadzie 2008 roku przeszedł operację kostki i do końca roku nie wystąpił w żadnym spotkaniu[3]. Dotychczas[4] w Manchesterze United zaliczył 232 ligowe występy, w których zdobył 3 bramki.
7 lipca 2011 podpisał kontrakt z klubem Sunderland.[5]
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji swojego kraju Wes zadebiutował 26 kwietnia 1999 roku w zremisowanym 1-1 towarzyskim spotkaniu z reprezentacją Węgier. 3 lata później Sven-Göran Eriksson powołał go na odbywający się w Japonii oraz Korei Południowej Mundial. Na tym turnieju Anglia dotarła do ćwierćfinału, w którym przegrała 1-2 z Brazylią a sam Brown nie wystąpił w żadnym spotkaniu. Od roku 2003 Wes przestał grać w kadrze. Do reprezentacji powrócił 9 lutego 2005, kiedy to wystąpił w zremisowanym 0-0 meczu z Holandią. 20 sierpnia 2008 w towarzyskim meczu z Czechami strzelił swojego pierwszego i jedynego gola dla reprezentacji. Dotychczas[4] w barwach narodowych wystąpił 23 razy. W sierpniu 2010 zakończył karierę w reprezentacji.
Przypisy
- ↑ Wes Brown. safc.com. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
- ↑ Wes Brown, wychowanek, Anglia, Obrońca - Manchester United. manusite.pl. [dostęp 2008-08-26].
- ↑ Zawodnik MU nie zagra do końca roku. sport.onet.pl, 21 listopada 2008. [dostęp 2008-11-21].
- ↑ a b Stan na 28 maja 2011
- ↑ Official: Sunderland complete signing of Wes Brown from Manchester United on four-year deal | Goal.com, www.goal.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
Linki zewnętrzne
- Wes Brown w bazie Soccerbase (ang.)
- Profil na oficjalnej stronie Manchesteru United (ang.)
- Wes Brown w bazie National Football Teams (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.