Weseli łowcy

Weseli łowcy (ros. Карандаш и Клякса – весёлые охотники, Karandasz i Klaksa – wiesiołyje ochotniki) – radziecki krótkometrażowy film lalkowy z 1954 roku w reżyserii Jewgienija Migunowa^[1].

Organizacja procesu produkcyjnego zdjęć do animacji została przeprowadzona przy współpracy członków wchodzących w skład grupy zajmującej się obróbką obrazu pod kierownictwem Jewgienija Migunowa. Muzyczna bajka satyryczna, której twórcami są m.in. lalkarz Wadim Dołgich, reżyser Jewgienij Migunow i operator Iosif Gołomb^[2].

Fabuła

Myśliwy Ołówek i jego wierny towarzysz – piesek Kleks wybierają się na polowanie. Niestety chłopiec nie umie posługiwać się strzelbą i na dodatek ciągle spotykają go różne przezabawne sytuacje. Dziwnym zbiegiem okoliczności na głowę spadają mu szyszki, innym razem natomiast jego buty przypadkiem lądują na drzewie. W końcu obaj zmęczeni wędrówką postanawiają wrócić do domu z pustymi rękami. Po drodze jednak zauważają sklep, gdzie decydują się kupić trofea myśliwskie^[3].

Wersja polska

Seria: Bajki rosyjskie (odc. 3)^[3]

W wersji polskiej udział wzięli:

• Monika Wierzbicka jako Myśliwy Ołówek (ros. Карандаш, Karandasz)
• Cynthia Kaszyńska jako Pies Kleks (ros. Клякса, Klaksa)

Realizacja:

• Reżyseria: Stanisław Pieniak
• Dialogi: Stanisława Dziedziczak
• Teksty piosenek i wierszy: Andrzej Brzeski
• Opracowanie muzyczne: Janusz Tylman, Eugeniusz Majchrzak
• Dźwięk: Robert Mościcki, Jan Jakub Milęcki,
• Montaż: Jolanta Nowaczewska
• Kierownictwo produkcji: Krystyna Dynarowska
• Opracowanie: Telewizyjne Studia Dźwięku – Warszawa
• Lektor: Krzysztof Strużycki

Źródło:^[4]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Weseli łowcy w bazie animator.ru
• Weseli łowcy w bazie kinopoisk.ru

Zobacz też

• Auto, skrzypce i pies Kleks