Wesley Moodie
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 14 lutego 1979 |
| Wzrost | 196 cm |
| Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny | 2000 |
| Zakończenie kariery | lipiec 2011 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 1 |
| Najwyżej w rankingu | 57 (10 października 2005) |
| Australian Open | 2R (2006) |
| Roland Garros | 1R (2006) |
| Wimbledon | 3R (2003) |
| US Open | 3R (2006) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 6 |
| Najwyżej w rankingu | 8 (3 sierpnia 2009) |
| Australian Open | SF (2008) |
| Roland Garros | F (2009) |
| Wimbledon | W (2005) |
| US Open | QF (2009, 2010) |
Wesley Arthur Moodie (ur. 14 lutego 1979 w Durbanie) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Wimbledonu 2005 w grze podwójnej, reprezentant swego kraju w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Karierę tenisową rozpoczął w 2000 roku, natomiast zakończył w lipcu 2011 roku[1].
W grze pojedynczej pierwsze sukcesy zaczął odnosić w roku 2001 wygrywając turnieje z serii ITF Men's Circuit. W zawodach kategorii ATP Challenger Tour pierwsze zwycięstwo odniósł w lutym 2003 roku w walijskim Wrexham, a drugi triumf w czerwcu w Surbiton. W roku 2005 doszedł do półfinału rozgrywek rangi ATP World Tour w Delray Beach, eliminując po drodze obrońcę tytułu z 2004 roku, Ricardo Mello; przegrał z Jiřím Novákiem. W lipcu tegoż samego sezonu awansował do półfinału rozgrywek w Newport, gdzie pokonał m.in. Taylora Denta. Pojedynek o finał przegrał z Gregiem Rusedskim. Na początku października wystartował w turnieju w Tokio, gdzie odniósł swoje pierwsze zwycięstwo singlowe w turniejach ATP World Tour. Moodie pokonał m.in. Radka Štěpánka, a w finale wynikiem 1:6, 7:6(7), 6:4 Mario Ančicia. W roku 2007 ponownie dotarł do półfinału w Newport, jednak tym razem został wyeliminowany przez Fabrice'a Santoro.
W grze podwójnej Moodie wygrał sześć turniejów rangi ATP World Tour, w tym wielkoszlemowy Wimbledon 2005. Partnerem deblowym Moodiego był wówczas Stephen Huss. Debel Moodie–Huss wyeliminował po drodze trzy najwyżej rozstawione pary, w ćwierćfinale debel nr 3. Mark Knowles–Michaël Llodra, w półfinale duet nr 1. Jonas Björkman–Maks Mirny, a w finale parę Boba i Mike'a Bryanów grających z nr 2. Ponadto jest uczestnikiem siedmiu finałów turniejów ATP World Tour. Jednym z nich jest m.in. wielkoszlemowy French Open 2009, kiedy to grał wspólnie z Dickiem Normanem. Mecz finałowy przegrali z parą Lukáš Dlouhý–Leander Paes.
Od roku 2002 Moodie był regularnym reprezentantem kraju w Pucharze Davisa. Rozegrał łącznie dla reprezentacji 24 pojedynki (głównie w singlu) wygrywając z nich 18 spotkań.
W rankingu gry pojedynczej Moodie najwyżej był na 57. miejscu (10 października 2005), a w klasyfikacji gry podwójnej na 8. pozycji (3 sierpnia 2009).
Finały w turniejach ATP World Tour
| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 9 października 2005 | Tokio | Twarda |  Mario Ančić | 1:6, 7:6(7), 6:4 |
Gra podwójna (6–7)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 2 lipca 2005 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta |  Stephen Huss |  Bob Bryan Mike Bryan | 7:6(4), 6:3, 6:7(2), 6:3 |
| Finalista | 1. | 30 października 2005 | Bazylea | Dywanowa (hala) | Stephen Huss |  Agustín Calleri Fernando González | 5:7, 5:7 |
| Finalista | 2. | 5 lutego 2006 | Delray Beach | Twarda |  Chris Haggard |  Mark Knowles Daniel Nestor | 2:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 7 stycznia 2007 | Adelaide | Twarda | Todd Perry |  Novak Đoković Radek Štěpánek | 6:4, 3:6, 15–13 |
| Zwycięzca | 3. | 15 kwietnia 2007 | Walencja | Ceglana | Todd Perry |  Yves Allegro Sebastián Prieto | 7:5, 7:5 |
| Finalista | 3. | 5 stycznia 2008 | Ad-Dauha | Twarda | Jeff Coetzee |  Philipp Kohlschreiber David Škoch | 4:6, 6:4, 9–11 |
| Zwycięzca | 4. | 20 kwietnia 2008 | Estoril | Ceglana | Jeff Coetzee |  Jamie Murray Kevin Ullyett | 6:2, 4:6, 10–8 |
| Finalista | 4. | 2 listopada 2008 | Paryż | Twarda (hala) | Jeff Coetzee |  Jonas Björkman Kevin Ullyett | 2:6, 2:6 |
| Finalista | 5. | 17 maja 2009 | Madryt | Ceglana | Simon Aspelin | Daniel Nestor Nenad Zimonjić | 4:6, 4:6 |
| Finalista | 6. | 6 czerwca 2009 | French Open, Paryż | Ceglana |  Dick Norman | Lukáš Dlouhý Leander Paes | 6:3, 3:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 5. | 14 czerwca 2009 | Londyn | Trawiasta |  Michaił Jużny |  Marcelo Melo André Sá | 6:4, 4:6, 10–6 |
| Zwycięzca | 6. | 21 czerwca 2009 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Dick Norman | Johan Brunström Jean-Julien Rojer | 7:6(3), 6:7(8), 10–5 |
| Finalista | 7. | 11 kwietnia 2010 | Houston | Ceglana | Stephen Huss | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 5:7 |
Przypisy
- ↑ Kamakshi Tandon: Here's who's enjoying their downtime (ang.). espn.go.com, 21 lipca 2011. [dostęp 2011-12-12].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-03] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-08-03] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-08-03] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
.svg)
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
Autor: Robbie Mendelson, Licencja: CC BY-SA 2.0
U.S. Open
Sept. 3, 2010