Wessex

Królestwo Wessex
Westseaxna rīce
519–927
Godło Wesseksu
Godło
Położenie Wesseksu
Język urzędowy

staroangielski, kornijski

Stolica

Vintan Ceaster

Ustrój polityczny

monarchia

Pierwszy król

Cerdic

Ostatni król

Athelstan

założone

519

Unifikacja Anglii przez Athelstana

927

Religia dominująca

pogaństwo (przed VII w.) chrześcijaństwo

Wessex – jedno z siedmiu państw anglosaskiej heptarchii.

Położone na południowym krańcu Brytanii, graniczyło od wschodu z Susseksem, od północy z Mercją, od południowego zachodu z Kornwalią. Na południu Wessex otaczało morze.

Nazwa

Nazwa królestwa pochodzi od West SeaxeSasi zachodni[1].

Historia

W IX wieku Wessex objął przewodnictwo w heptarchii, zawdzięczając to w dużej mierze inwazji wikingów na państwa anglosaskie. Za panowania króla Alfreda Wielkiego (871–899) Wessex jako jedyny nie został podbity przez najeźdźców duńskich.

Do 1066 Wessex był głównym państwem anglosaskim i Królestwo Wesseksu utożsamiane było z Królestwem Anglii. Dopiero w 1066, po podboju dokonanym przez Wilhelma Zdobywcę, potęga Wessexu została zniszczona, a Królestwo Anglii stało się oficjalną nazwą państwa.

Zobacz też

Przypisy

  1. wessex, Online Etymology Dictionary [dostęp 2020-09-14] (ang.).

Media użyte na tej stronie

Wyvern of Wessex.svg
Autor:
Vector:
, Licencja: CC BY 3.0
The Golden Wyvern, associated with the House of Wessex.
British kingdoms c 800.svg
This map shows kingdoms in the island of Great Britain at about the year 800. The colors indicate ethnic groups:
  • WESSEX: Anglo-Saxons (red)
  • GWYNEDD: Celts (grey)
  • FORTRIU: Picts (green).