Wetlina

Artykuł

49°9′27″N 22°28′2″E

- błąd

39 m

WD

49°8'35.9"N, 22°29'4.9"E, 49°8'52.51"N, 22°28'38.42"E

- błąd

14 m

Odległość

2140 m

Wetlina
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Powiat

leski

Gmina

Cisna

Liczba ludności (2011)

301[1][2]

Strefa numeracyjna

13

Kod pocztowy

38-608[3]

Tablice rejestracyjne

RLS

SIMC

0347927[4]

Położenie na mapie gminy Cisna
Mapa konturowa gminy Cisna, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Wetlina”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Wetlina”
Położenie na mapie powiatu leskiego
Mapa konturowa powiatu leskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Wetlina”
Ziemia49°09′27″N 22°28′02″E/49,157500 22,467222

Wetlinawieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Cisna[4][5]. Leży nad potokiem Wetlina, na granicy Ciśniańsko-Wetlińskiego Parku Krajobrazowego z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym, przy drodze wojewódzkiej nr 897.

Nazwa miejscowości pochodzi od rodzaju wierzby „wetlyny”[6]. Wieś należała do posiadłości rodu Kmitów.

Wieś prawa wołoskiego w latach 1551-1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Wetlina[4][5]
SIMCNazwaRodzaj
0347933Stare Siołoczęść wsi

Historia

Wieś lokowana na prawie wołoskim. Do 1553 Wetliną władał Piotr Kmita Sobieński, a po jego śmierci – bezdzietna wdowa Barbara Kmita z Herburtów. Po śmierci Barbary w 1580 wieś przejął jej brat, Stanisław Herburt.

W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Wetlina był Ksawery hr. Krasicki[8].

W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonowała placówka Straży Granicznej I linii „Wetlina”[9].

25 września 1944 wieś została zajęta przez wojska radzieckie[10].

Do 1945 zamieszkana przez Bojków, od 1945 całkowicie wysiedlona w wyniku walk LWP z UPA, zasiedlana ponownie na przełomie lat 50/60 XX w. Pierwszymi nowymi osadnikami byli pracownicy leśni oraz oo. bernardyni.

Wieś położona jest nieopodal źródła Wetlinki, będącej prawobrzeżnym dopływem rzeki Solinki. Od zachodu i południa otoczona jest szczytami górskimi Jawornik, Paportna (1198 m n.p.m.), od północy ciągnie się Połonina Wetlińska ze szczytem Roh (1255 m n.p.m.).

W Wetlinie znajdowała się największa cerkiew w Karpatach – pięciokopułowa na planie krzyża. Dziś na jej miejscu znajduje się kościół rzymskokatolicki.

We wsi został ustanowiony pomnik żołnierzy WOP, którzy zginęli w walkach z oddziałami UPA.

Miejscowość jest siedzibą Stowarzyszenia Rozwoju Wetliny i Okolic, które w dolinie Wetlinki wytyczyło ścieżkę historyczną przebiegającą przez tereny nieistniejących wsi Jaworzec, Łuh i Zawój, otwartą 14 czerwca 2012. Od 2013 wydaje ono corocznie Czasopismo Historyczno-Krajoznawcze „Bieszczady Odnalezione”[11], nawiązujące nazwą do wspomnianej wyżej ścieżki historycznej i zawierające m.in. kilkuczęściową monografię Wetliny czy opracowanie dziejów bieszczadzkich kolejek wąskotorowych. Redaktorem naczelnym pisma jest Zbigniew Maj. W gronie autorów zamieszczanych tekstów znajdują się m.in.: Andrzej Pelisiak, Piotr Kotowicz, Łukasz Bajda, Szymon Modrzejewski i Marcin Glinianowicz[12][13].

We wsi znajduje się rzymskokatolicki kościół drewniany pw. Miłosierdzia Bożego z 1979. W latach 2012–2017 obok świątyni drewnianej zbudowano murowany kościół pw. św. Jana Pawła II[14].

Turystyka

Wetlina stanowi jedną z głównych bieszczadzkich baz turystycznych. Przez wieś biegnie nieczynny odcinek Bieszczadzkiej Kolejki Leśnej. W 2006 wokół Wetliny wytyczonych zostało ok. 20 km narciarskich tras biegowych. We wsi znajduje się Dom Wypoczynkowy PTTK, Schronisko Młodzieżowe oraz jeden hotel, wiele pensjonatów i kilka lokali gastronomicznych.

Do 2005 roku w Górnej Wetlinie odbywał się Festiwal Sztuk Różnych „Bieszczadzkie Anioły”. W 2006 roku przeniesiono go do Dołżycy k. Cisnej. W 2010 roku w Wetlinie, Ciśnie i Dołżycy zorganizowano pierwszą edycję Bieszczadzkich Spotkań ze Sztuką „Rozsypaniec”, będących kontynuacją festiwalu „Bieszczadzkie Anioły”.

Od 2003 roku w każde wakacje odbywa tu się Festiwal „Jazz w Starym Siole” (zazwyczaj ok. 6 koncertów), a od maja 2007 odbywa się festiwal muzyki reggae.

Szlaki turystyczne

Demografia

  • 1881 wieś liczyła 819 mieszkańców, własność większościowa należała do Stanisława hr. Konarskiego.
  • 1921 – Wetlinę zamieszkiwało 805 osób (w 135 domach mieszkalnych):
    • 770 wyznania greckokatolickiego
    • 27 wyznania rzymskokatolickiego
    • 8 wyznania mojżeszowego
  • 1991 – 296 osób
  • 2004 – 307 osób

Cerkiew parafialna pw. św. Wielkiego Męczennika Dymitra (zbudowana w 1786), kolejna murowana pw. Chrystusa Króla (zbudowana w 1928)

Liczba wiernych:

  • 1890 – 832
  • 1918 – 1042
  • 1938 – 1015

Zobacz też

Przypisy

  1. Wieś Wetlina w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2018-03-18] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-18].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1444 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. Pochodzenie nazwy. [dostęp 2008-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-15)].
  7. Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: Studia z Geografii Politycznej i Historycznej tom 5 (2016), s. 31.
  8. Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 234.
  9. Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999, s. 28. ISBN 83-87424-77-3.
  10. ВОВ-60 – Сводки. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-18)].
  11. Pierwsza recenzja czasopisma „Bieszczady Odnalezione”, wetlina.org [dostęp 2016-01-14] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-21].
  12. Nowe bieszczadzkie czasopismo!, Karpaccy.pl [dostęp 2016-01-03].
  13. „Bieszczady Odnalezione” po raz trzeci, Karpaccy.pl [dostęp 2016-01-03].
  14. bernardyni.pl Konsekracja kościoła w Wetlinie

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Subcarpathian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Podkarpackie Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 50.9 N
  • S: 48.95 N
  • W: 21.03 E
  • E: 23.66 E
Powiat leski location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map
POL województwo podkarpackie flag.svg
Flaga województwa podkarpackiego
POL Szlak żółty.svg
Żółty szlak turystyczny.
POL Szlak czerwony.svg
Czerwony szlak turystyczny.
POL Szlak czarny.svg
Czarny szlak turystyczny.
POL Szlak zielony.svg
Zielony szlak turystyczny.
POL Szlak niebieski.svg
Niebieski szlak turystyczny.
Wetlina, kościoły Miłosierdzia Bożego (drewniany) i św. Jana Pawła II (HB2).jpg
Autor: Henryk Bielamowicz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wetlina, kościoły Miłosierdzia Bożego (drewniany) i św. Jana Pawła II
Wetlina bars.jpg
Autor: Silar, Licencja: CC BY 2.5
village Wetlina - bars
Wetlina- Droga koło kościoła w kierunku Ustrzyk Górnych i Wołosatego.jpg
Autor: Genimous69, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wetlina- Droga koło kościoła w kierunku Ustrzyk Górnych i Wołosatego
Połonina Wetlińska - Smerek 03.jpg
(c) Paweł Marynowski / Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
Szczyt Smerek na Połoninie Wetlińskiej.
Cisna (gmina) location map.png
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map