Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu
| |||
| graviditas obsoleta | |||
| |||
| |||
| abortus internus (missed abortion) | |||
| |||
Wewnątrzmaciczne obumarcie płodu – zgon płodu następujący przed całkowitym jego wydaleniem lub wydobyciem z ustroju matki. Zakończenie ciąży wskutek obumarcia zarodka lub płodu przed 22. tygodniem ciąży określa się jako poronienie. Śmierć płodu na wczesnym etapie rozwoju z zatrzymaniem obumarłego płodu wewnątrz jamy macicy określa się jako poronienie chybione.
Przyczyny
- infekcje bakteryjne i wirusowe,
- wady wrodzone płodu,
- cukrzyca lub nadciśnienie tętnicze u matki,
- urazy mechaniczne,
- choroby metaboliczne płodu,
- obrzęk płodu,
- ciąża wielopłodowa,
- ograniczony wewnątrzmaciczny rozwój płodu,
- czynniki łożyskowe (łożysko przodujące, niewydolność łożyska),
- konflikt serologiczny,
- nieznane.
Rzadko stosowanym określeniem na wewnątrzmaciczne obumarcie płodu z nieznanej przyczyny jest SADS – zespół nagłej śmierci przed urodzeniem (ang. sudden antenatal death syndrome)[1].
Wewnątrzmaciczny zgon jednego z płodów jest jednym z powikłań, które częściej występują w ciąży wielopłodowej[2].
Profilaktyka
Jest stosowana przed, jak i w trakcie ciąży u kobiet z grupy ryzyka. Najczęściej polega na ustabilizowaniu stanu zdrowia kobiet z chorobami przewlekłymi, takimi jak nadciśnienie tętnicze.
Przypisy
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.