Wiązownica-Kolonia
Artykuł | 50°35′7″N 21°23′27″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 50°39'N, 21°22'E |
- błąd | 19697 m |
Odległość | 4 m |
kolonia | |
![]() Kościół pw. św. Michała Archanioła | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | Wiązownica-Kolonia |
Liczba ludności (2011) | 467 |
Strefa numeracyjna | 15 |
Kod pocztowy | 28-200[1] |
Tablice rejestracyjne | TSZ |
SIMC | 0807620[2] |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Wiązownica-Kolonia – kolonia w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Staszów[2][3]. Wieś stanowi sołectwo[4].
Wieś jest siedzibą parafii św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii[5].
Współczesne części kolonii
Poniżej w tabeli 1 integralne części kolonii Wiązownica-Kolonia
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1019361 | Browary | część kolonii |
1019384 | Granicznik | część kolonii |
1019390 | Grobla | część kolonii |
1019444 | Kopanina | część kolonii |
1019496 | Wronia Góra | część koloni |
Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne
W latach 70. ubiegłego wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Wiązownicy-Kolonii zawarty w tabeli 2.
Tabela 2. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych[6] Nazwa wsi — miasta Nazwy części wsi
— miastaNazwy obiektów fizjograficznych
— charakter obiektuI. Gromada WIĄZOWNICA
- Wiązownica-Kolonia
- Browary
- Dzięki
- Granicznik
- Grobla
- Kopanina
- Pod Kościołem
- Podgórze
- Poręby
- Trześnie
- Wronia Góra
- Zamłynie
- Zborniak
- Babia Góra — las
- Browary — pole
- Górecki Las — las
- Granicznik — pole
- Grobla — pole
- Fajgówka — pole, łąka
- Klimontówka — droga
- Kopanina — pole
- Kościelne — pole
- Las Nawodzki — las
- Pod Czarnym Lasem — pole
- Podgórze — pole
- Podlesie — pole
- Poręby — pole
- Rządowy Las — las
- Secemin — las
- Siedliska — wzniesienie
- Trześnie — pole
- Wronia Góra — pole
- Wulakowa Góra — pole, wzniesie-
nie- Za Wąwozem — pole
- Zamłynie — pole
- Zborniak — pole
Przynależność i podział administracyjny
W latach 1867–1954 Wiązownica znajdowała się w granicach administracyjnych gminy Osiek i dzieliła się wówczas na: Wiązownicę (osadę młyńską), Wiązownicę Małą (wieś) i następujące kolonie: Wiązownicę-Majorat, Wiązownicę Poduchowną oraz Wiązownicę Sołectwo. W granicach obecnej gminy Staszów znajduje się od 1 stycznia 1973 roku, po reaktywacji gmin w miejsce gromad. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego, a od 1999 r. do województwa świętokrzyskiego i powiatu staszowskiego[7].
Warunki naturalne
Przez miejscowość przepływa rzeka Kacanka, prawostronny dopływ Koprzywianki.
Historia
Pierwsze udokumentowane wzmianki o miejscowości pochodzą z XIII wieku (1255 r.), kiedy to książę Bolesław V Wstydliwy w swoim dyplomie stwierdza, że wybudował w Zawichoście klasztor i szpital dla ubogich, który uposaża we włości i dochody z wsi królewskich, w tym z Wiązownicy[8]. Następnym dokumentem potwierdzającym jest „Wezounice que nuns ostrow dicitur”, w którym to Wiązownica zostaje nadana klasztorowi franciszkanów w Zawichoście[9]. Za czasów Jana Długosza jest wsią królewską z kościołem pw. św. Michała Archanioła i plebanem Janem Robociczem herbu pierścień[10]. We wsi był zagrodnik i sołtys, należało do niej 45 łanów kmiecych, działały 2 karczmy. Nad rzeką stały dwa młyny: jeden królewski z łanem ziemi, drugi sołtysa dający dziesięcinę plebanowi[11].
W roku 1578 r. wieś liczyła 34 osady, 35 łanów, 1 chałupę, 4 ubogich osadników i 2 rzemieślników[12]. W latach 1597–1602 dzierżawcą królewskiej wsi był wojewoda poznański starosta sandomierski Hieronim Gostomski. Ówczesny pleban Tomasz Starorząbski skierował na niego skargę do króla Zygmunta III za zaleganie w dawaniu dziesięcin i innych krzywd[13]. Od końca XVII wieku następował powolny upadek gospodarczy wioski, o czym mówi rozporządzenie w sprawie kościołów parafialnych: filii strzegomskiej i parafii Wiązownica, wydane przez ks. S.K. Sadowskiego po wizytacji w roku 1694[14]. W 1706 roku dzierżawcą dóbr królewskich, w tym Wiązownicy, zostaje Samuel Nahorecki, starosta kotelnicki, rotmistrz królewski[10]. Kardynał Jan Aleksander Lipski w roku 1741 afiliował parafię Wiązownica do parafii św. Bartłomieja w Stradowie[15]. W roku 1817 kościół podparto wewnątrz słupami, a nabożeństwa odprawiano w domurowanej do kościoła zakrystii. Kościół spalił się w 1820 r. od uderzenia pioruna. Przez kolejne 25 lat nabożeństwa odprawiano w szopie. Dopiero w 1844 roku, na gruntach należących do folwarku Dzięki, wybudowano nowy budynek świątyni i nową plebanię[16].
Po utracie przez Polskę niepodległości wieś Wiązownica znalazła się w zaborze rosyjskim, majoracie osieckim. Na mocy postanowienia cara Mikołaja I z dnia 4/16 października 1835 roku ziemie te otrzymał w nagrodę zasług senator i generał intendent armii paskiewiczowskiej Wasilij Pogodin (Василий Васильевич Погодин)[17]. Sam będąc wyznania prawosławnego, zaangażował się w zbudowanie kościółka w Osieku i Wiązownicy. W roku 1846 Pogodin wybudował okazały eklektyczny pałac „Dzięki” na swoją siedzibę.
W roku 1912 staraniem ks. Wł. Kłosińskiego architekt radomski Zygmunt Słomiński, późniejszy prezydent Warszawy, przygotował plan powiększenia kościoła. Zakończenie rozbudowy świątyni nastąpiło w 1924 roku[18].
Po zakończeniu I wojny światowej pałac „Dzięki” jako własność skarbu państwa przeznaczono na potrzeby odbudowywanej administracji Rzeczypospolitej. Ostatni remont pałacu przeprowadzono w 1943 roku. Po II wojnie światowej pałac był siedzibą nadleśnictwa, będąc własnością Lubelskiej Dyrekcji Lasów Państwowych. Umiejscowiono tam też ośrodek zdrowia, bibliotekę i pocztę, a w pewnym okresie siedzibę Gromadzkiej Rady Narodowej[19].
W roku 1966 zelektryfikowano miejscowość, a także oddano do użytku nowy budynek Wiejskiego Ośrodka Zdrowia. We wsi działa drużyna piłkarska Leśnik.
Kalendarium
- 1255 – 18 kwietnia Bolesław V Wstydliwy uposaża klasztor i szpital dla ubogich w Zawichoście dochodami z wsi królewskich, w tym Wiązownicy[20].
- 1257 – Wiązownica zostaje ofiarowana franciszkanom z Zawichostu przez króla Bolesława Wstydliwego. (Dokument z roku 1257: „Wezownice que nunc ostrów dictum”[21]
- 1262 – 2 marca Bolesław Wstydliwy uposaża dobrami klasztor Klarysek w Skale, wśród nich jest wieś Wiązownica[22].
- 1411 – pierwsze wzmianki o istnieniu kościoła pw. św. Michała Archanioła[23].
- 1440 – Wiązownica należy do dóbr królewskich i zostaje wymieniona w dziele „Liber Beneficjorum Dioecesis Cracoviensis” Jana Długosza[24].
- 1442 – ustanowienie dziesięciny na rzecz probostwa w Koniemłotach[25].
- 1470 – kolejne poświadczenie o istnieniu świątyni w Wiązownicy[26].
- 1529 – ustalono źródła dochodów kościoła parafialnego w Wiązownicy[27].
- 1543 – Król Zygmunt Stary zezwolił Jakubowi Glibowi na wykupienie z rąk Mateusza Koczki młyna we wsi Wiązownica, należącego do miasta Osiek[28].
- 1596 – 3 września napomnienie królewskie dotyczące naprawy ogrodzenia cmentarza parafialnego[29].
- 1597 – administratorem dóbr królewskich zostaje Hieronim Gostomski herbu Nałęcz, starosta sandomierski, wojewoda poznański[30].
- 1598 – powstaje dekanat połaniecki, do którego należy parafia Wiązownica[31].
- 1602 – pierwsza wzmianka o istnieniu szkoły parafialnej (wizytacja bp. B. Maciejewskiego). Wizytację przeprowadził w imieniu biskupa archidiakon sandomierski Marcin Wróblewski, kierownikiem szkoły był wówczas Jan ze Stopnicy[32].
- 1602 – 6 czerwca skarga do króla na wojewodę Gostomskiego, złożona przez proboszcza T. Starorzębskiego, w sprawie zaległości w dawaniu dziesięcin i innych krzywd[33].
- 1609 – dnia 20 grudnia biskup Piotr Tylicki dołączył kościół i parafię w Strzegomiu do parafii Wiązownica, w dekanacie Połanieckim, diecezji Krakowskiej[34].
- 1617 – wizytacja bp. M. Szyszkowskiego potwierdza istnienie szkoły parafialnej ze scholarką Cyprianem. Wizytację w imieniu biskupa przeprowadził oficjał radomski Wojciech Gniewosz[35].
- 1685 – 15 kwietnia skradziono naczynia liturgiczne z kościoła. Dnia 25 września tegoż roku kościół powtórnie został okradziony[36].
- 1694 – protokół powizytacyjny ks. Prot. Apost. Sadowskiego o złym stanie świątyni i zalecenie remontu[37].
- 1703 – król August II przedstawia na probostwo królewskie w Wiązownicy i Strzegomiu ks. Jana Franciszka Kalisza, późniejszego oficjała sandomierskiego[38].
- 1706 – dzierżawcą dóbr królewskich (w tym Wiązownicy), został Samuel Nahorecki, starosta kotelnicki, rotmistrz królewski[39].
- 1715 – ks. Sebastian Dębicki skarży pod sąd królewski Jakuba Słowikowskiego za nocny napad na plebanię[40].
- 1749 – dzierżawcą dóbr królewskich jest Jan Hofman, a Stanisław Tymiński, podczaszy Pilzneński Kapitan wojsk królewskich, dzierżawcą traktu osieckiego[41].
- 1760 – ufundowanie przez księży (ks. Kaczmarczyk, Zieliński i Wysokiński) monstrancji dla świątyni[42].
- 1783 – dobudowanie zakrystii z lewej strony kościoła[43].
- 1807 – parafia Wiązownica znajduje się w dekanacie staszowskim, diecezji kieleckiej[42].
- 1817 – zły stan techniczny kościoła doprowadził do jego zapieczętowania i zamknięcia[42].
- 1818 – parafia Wiązownica znajduje się w dekanacie staszowskim diecezji sandomierskiej[43].
- 1835 – wieś Wiązownica wchodzi w skład majoratu osieckiego i należy do senatora Wasylija Pogodina[17].
- 1844 – rozpoczęto budowę kościoła na dobrach osady Dzięki[44].
- 1847 – budowa pałacu Dzięki[45].
- 1848 – budowa plebanii[46].
- 1851 – poświęcenie cmentarza parafialnego[47].
- 1863 – śmierć senatora Pogodina, który został pochowany na cmentarzu parafialnym w Wiązownicy[48].
- 1865 – Aleksandra i Aleksander Pietrow fundują tzw. mały dzwon do dzwonnicy, odlany w Warszawie[46].
- 1862 – powstaje szkółka parafialna z nauczycielem Janem Wojtaszkiem z Bukowej[49].
- 1867 – parafia Wiązownica znajduje się w dekanacie sandomierskim diecezji sandomierskiej[50].
- 1905 – powstaje jednoklasowa szkoła powszechna w prywatnym domu Andrzeja Mazura[51].
- 1909 – wybudowano budynek przeznaczony na szkołę powszechną[52].
- 1912 – Pietrowowie oddają część posiadłości okolicznym chłopom i Żydom w tzw. administrowanie[53].
- 1912 – staraniem ks. Wł. Kłosińskiego architekt radomski, Zygmunt Słomiński, przygotował plan rozbudowy kościoła w Wiązownicy[54].
- 1914 – wybuch I wojny światowej i ucieczka Pietrowów w głąb Rosji[55].
- 1919 – w Wiązownicy na tle ekonomicznym doszło do krwawych starć mieszkańców wsi z policją. W tej sprawie poseł Antoni Pączek 27 stycznia złożył nawet interpelację w sejmie[56].
- 1921 – na podstawie spisu Wiązownica dzieliła się na Wiązownicę osadę młyńską i kolonie Wiązownicę majorat, Wiązownicę Poduchowną, Wiązownicę sołectwo[57].
- 1923 – 16 stycznia utworzenie Nadleśnictwa Sandomierz obręb Klimontów z siedzibą w majątku „Dzięki”[58].
- 1924 – 23 maja konsekracja nowo rozbudowanej świątyni przez ks. bp. Pawła Kubickiego, oraz trzech ołtarzy[59].
- 1934 – 1 sierpnia – parafia Wiązownica w dekanacie koprzywnickim diecezji sandomierskiej[60].
- 1936 – kierownikiem szkoły w Wiązownicy zostaje Józef Stępniewski[61].
- 1938 – dokonano rozbudowy budynku szkolnego o dwie sale lekcyjne[62].
- 1943 – remont pałacu Dzięki[63].
- 1943 – 11 marca Niemcy aresztowali i rozstrzelali w Wiązownicy Dziękach trzech pracowników nadleśnictwa[64].
- 1950 – otwarto Urząd Pocztowy i sklep spożywczy[65].
- 1954 – wpisano do rejestru pomników przyrody ożywionej Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody pod nr 685 dąb szypułkowy w parku Dzięki[66].
- 1956 – powstał punkt felczerski z siedzibą w Dziękach[67].
- 1958 – w dniu 1 września uruchomiono przedszkole w prywatnym domu państwa Lipców w Wiązownicy Małej – pierwszym kierownikiem zostaje Jadwiga Kaczmarczyk[67].
- 1964 – otwarto Szkołę Przysposobienia Rolniczego w Wiązownicy Kolonii[68].
- 1966 – elektryfikacja wsi Wiązownica Kolonia[69].
- 1966 – oddano do użytku Wiejski Ośrodek Zdrowia w Wiązownicy Kolonii[70].
- 1968 – kierownikiem szkoły w Wiązownicy Kolonii zostaje Zdzisław Kwiecień[71].
- 1975 – miejscowość administracyjnie należy do województwa tarnobrzeskiego[7].
- 1988 – konserwacja stropu i polichromii kościoła parafialnego.
- 1988 – dyrektorem szkoły wiązownickiej zostaje Maria Swatek.
- 1997 – wybudowano nowy dom parafialny poświęcony przez ks. bp. Mariana Zimałka.
- 1997 – właścicielem pałacu Dzięki zostaje Aleksander Pietrow.
- 1998 – miejscowość Wiązownica Kolonia znajduje się w województwie świętokrzyskim, powiecie staszowskim.
- 2003 – oddano do ruchu drogę asfaltową łączącą Wiązownicę Kolonię z Bukową przez Zamłynie.
- 2004 – modernizacja i remont szkoły filialnej w Wiązownicy Kolonii.
- 2005 – 31 marca wpisano do rejestru zabytków kościół parafialny, zespół pałacowo-parkowy Dzięki i cmentarz stary w Wiązownicy Małej.
- 2007 – remont dachu nad zakrystią i skarbczykiem – pokrycie miedzianą blachą.
- 2008 – oddanie do ruchu drogi asfaltowej przez przysiółek Browary.
- 2009 – 20 lutego Rada Miejska w Staszowie podjęła uchwałę o likwidacji filialnej szkoły podstawowej w Wiązownicy Kolonii.
- 2009 – wrzesień – zabezpieczenie okien witrażowych kościoła przez montaż okien osłonowych.
- 2010 – czerwiec – wydano „Inwentarz rękopisów” autorstwa prof. F. Kiryka. z którego wynika że w zbiorach Archiwum Kapitulnego i Katedralnego znajdują się dokumenty dotyczące parafii Wiązownica.
- 2010 – Odwodnienie budynku kościoła.
- 2012 – podczas uroczystości odpustowych ks. bp. E. Frankowski dokonał poświęcenia pomnika bł. Jana Pawła II ufundowanego przez rodzinę Zbigniewa i Jolanty Bąk.
Zabytki
- Późnoklasycystyczny kościół pw. św. Michała Archanioła z 1844 r. Wzniesiony na terenie osady Dzięki w zastępstwie kościoła drewnianego z 2. poł XV w. z Małej Wiązownicy, który spłonął w 1820 r. W 1916 r. świątynia została rozbudowana, powstały dwie kaplice boczne (św. Barbary i św. Michała Archanioła) i prezbiterium. W latach 1988–1990 kościół został odrestaurowany.
- "Pałac Dzięki" – Eklektyczny z dominującym stylem neogotyckim pałacyk z 1844 r. zaprojektowany najprawdopodobniej przez Adama Idźkowskiego, wybudowany na terenie osady Dzięki, skąd często nazywany jest Dzięki. Ma powierzchnię 800 m² i 26 pomieszczeń i był wiejską rezydencją senatora Wasilija Pogodina. Półokrągłe wejście i okrągła klatka schodowa w kształcie baszty nawiązują do budowli wschodnich. W jednym z wejść zachowały się drzwi z XIX w. z herbem pierwszych właścicieli. Obok znajdują się stajnia z wozownią, dom dla służby i lodownia, a na sąsiednim wzgórzu dom ogrodnika. W sąsiedztwie pałacu rośnie 500-letni dąb szypułkowy – pomnik przyrody.
Przypisy
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1446 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Staszów. Urząd Gminy Staszów. [dostęp 2015-10-18].
- ↑ Parafia św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii. diecezjasandomierska.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-17)]. na stronie diecezji sandomierskiej.
- ↑ Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 69-70, 77-96.
- ↑ a b Zdzisław Bednarczyk: Monografia wsi Wiązownica Kolonia.
- ↑ C. Niezgoda: OFMConv – Bogosławiona Salomea Piastówna. Kraków: 1996.
- ↑ F. Piekośiński: Kodeks dyplomatyczny Małopolski 1138-1386. Kraków: 1876..
- ↑ a b J. Wiśniewski: Dekanat Sandomierski. Radom: 1915.
- ↑ J. Długosz: Liber beneficjorum dioecesis cracoviensis. T. II. Kraków.
- ↑ B. Chlebowski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów Słowiańskich. T. XIII. Warszawa: 1893.
- ↑ Piotr Tylicki bp warmiński podkanclerz królewski: Sprawozdanie. Kraków: 1605.
- ↑ S.K. Sadowski: Rozporządzenie w sprawie kościołów. Wiązownica: 1694.
- ↑ B.S. Kumor: Dzieje diecezji krakowskiej do roku 1795. T. IV. Kraków: 2002.
- ↑ J. Fijałkowski, A.M. Zarębski: Sekrety zamków i pałaców ziemi staszowskiej. Staszów: STK, 1997.
- ↑ a b Postanowienie królewskie Mikołaja I Romanowa z dnia 4/16 października 1835 r. Dz. Praw Królestwa Polskiego T. XVII. Str. 339.
- ↑ Wł. Kłosiński: Pamiątka księdza proboszcza z Wiązownicy. Sandomierz: 1913.
- ↑ A.M. Zarębski i in.: Almanach Staszowski. T. I. Staszów: 1982.
- ↑ Kodeks Dyplomatyczny Małopolski. T. 2, syg. CCCXLVI. s. 99-100.
- ↑ KDM. T. 1, syg. XLIV. s. 52-53.
- ↑ KDM. T. 3, syg. LVIII. s. 70..
- ↑ „Rocznik Diecezji Sandomierskiej”, s. 29, 1861.
- ↑ J. Wisniewski: Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w stopnickim. s. 109.
- ↑ „Rocznik Diecezji Sandomierskiej”, s. 196, 1994.
- ↑ Z. Leszczyńska-Skretkowa: Księga Dochodów L.R z 1529 r.. s. 360.
- ↑ Wł. Ochmański: Lustracja Województwa Sandomierskiego 1564 – 1565. s. 102.
- ↑ J. Wiśniewski: Dekanat Sandomierski. s. 90.
- ↑ Tamże, s. 286.
- ↑ J. Rawski: Wybrane zagadnienia dotyczące administracji kościelnej w widłach Wisły i Sanu. s. 54.
- ↑ St. Kot: Szkolnictwo parafialne w Małopolsce XVI-XVIII w. s. 376.
- ↑ J. Wiśniewski: Dekanat Sandomierski. s. 290.
- ↑ Tamże, s. 239.
- ↑ St. Kot: Szkolnictwo…. s. 290.
- ↑ J. Wiśniewski: Dekanat Sandomierski. s. 291.
- ↑ BDS R 1901 102-103 /właściciel zbioru Biblioteka Diecezjalna w Sandomierzu/.
- ↑ J. Wiśniewski: Katalog Prałatów i Kanoników Sandomierskich. s. 140.
- ↑ BDS R 1901 – 84.
- ↑ BDS R 1901 – 85.
- ↑ J. Wiśniewski: Dekanat Sandomierski. s. 292.
- ↑ J.Z. Łoziński: Katalog Zabytków sztuki w Polsce. T. III województwo Kieleckie. s. 115.
- ↑ a b c J. Wiśniewski: Dekanat …. s. 287.
- ↑ a b W. Siek: Opis Historyczny Parafii i Miasta Staszów. s. 91.
- ↑ M. Bobula: Duma Parafii. s. 34.
- ↑ J. Fijałkowski, M.A. Zarębski: Zamki, pałace i dworki ziemi staszowskiej. s. 6.
- ↑ a b J. Wiśniewski: Dekanat …. s. 289.
- ↑ Wł. Kłosiński: Pamiątka księdza proboszcza z Wiązownicy. s. 10.
- ↑ „Monitor Staszowski”. Nr 6/98. s. 5.
- ↑ J. Masłowiec, J. Piwowarski: Bukowa i Bukowianie. Historia wsi i ludzi. s. 325.
- ↑ A. Bazak: Parafia św. Bartłomieja w Staszowie 1918-2000. s. 15.
- ↑ J. Feręns: Krótka historia Szkoły Podstawowej w Wiązownicy Kolonii. s. 1.
- ↑ Dzieje Szkoły Podstawowej w Wiązownicy Kolonii wg J. Stępniewskiego. s. 3.
- ↑ J. Fijałkowski, A.M. Zarębski: Zamki, pałace i dworki ziemi staszowskiej. s. 7.
- ↑ J. Myjak: Staszów i okolice. s. 76.
- ↑ J. Fijałkowski, A.M. Zarębski: Sekrety Zamków i Pałaców Ziemi Staszowskiej. s. 8.
- ↑ Stanisław Giza. Kalendarz wydarzeń historii ruchu ludowego 1895-1965. Warszawa 1967, s. 50, 52.
- ↑ W. S. Laskowski: Słownik Krajoznawczy miejscowości powiatu sandomierskiego. s. 64-65.
- ↑ Rozporz. Min. Rolnictwa nr ZOL III z dnia 16.01.1923 r.
- ↑ Archiwum Diecezjalne w Sandomierzu – Akta parafii Wiązownica syg. 151.
- ↑ „Kronika Diecezji Sandomierskiej 1934 r.”. s. 182.
- ↑ Dzieje Szkoły Podstawowej …. s. 4.
- ↑ Tamże, s. 6.
- ↑ J. Fijałkowski, A.M. Zarębski: Sekrety zamków i pałaców ziemi staszowskiej. Staszów: STK, 1997, s. 7.
- ↑ S. Kryska: Śmierć na drodze. s. 7.
- ↑ Dzieje Szkoły Podstawowej …. s. 9.
- ↑ A.T. Bieleccy: Środowisko geograficzno-przyrodnicze ziemi staszowskiej. s. 244.
- ↑ a b Dzieje Szkoły Podstawowej …. s. 10.
- ↑ Tamże, s. 12.
- ↑ Tamże, s. 11.
- ↑ Tamże, s. 13.
- ↑ J. Feręns: Krótka historia Szkoły Podstawowej w Wiązownicy Kolonii. s. 4.
Literatura
- Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970.
Linki zewnętrzne
- Strona internetowa sołectwa Wiązownica Kolonia. soltyswsi.blog.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-05)].
- Parafia pw. św Michała Archanioła w Wiązownicy-Koloni
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Świętokrzyskie Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 51.4 N
- S: 50.1N
- W: 19.6 E
- E: 22 E
Autor: Agnieszka Kwiecień (Nova), Licencja: CC BY-SA 4.0
Zabytkowy kościół pw. św. Michała Archanioła w Wiązownicy-Kolonii, Polska.
Autor: Agnieszka Kwiecień (Nova), Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek dawnej szkoły podstawowej w Wiązownicy-Kolonii, powiat staszowski, Polska. Szkoła wybudowana w 1909 r., rozbudowana w 1938, remontowana w 2004, zamknięta w 2009 r. Widok z drogi, od południa na front i boczną ścianę budynku.
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Staszów County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 50.73 N
- S: 50.30 N
- W: 20.85 E
- E: 21.54 E
Autor: Agnieszka Kwiecień, Nova, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pałac w zespole pałacowym „Dzięki” w Wiązownicy-Kolonii, gmina Staszów, województwo świętokrzyskie, Polska. Zabytek prawnie chroniony. W trakcie renowacji w 2011 r. Widok od frontu.