Wiśniowa (gmina w województwie tarnobrzeskim)
| gmina wiejska | |||
| 1919-1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | 1919–39: kieleckie (II RP) | ||
| Powiat | 1919-54: sandomierski | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Wiśniowa (także Wiśniewa) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku oraz w latach 1973-1977[3] w woj. kieleckim, a następnie w woj. tarnobrzeskim (dzisiejsze woj. świętokrzyskie). Siedzibą władz gminy była Wiśniowa.
Za Królestwa Polskiego gmina Wiśniowa należała do powiatu sandomierskiego w guberni radomskiej. 13 stycznia 1870[4] do gminy przyłączono pozbawioną praw miejskich Bogorię[5].
W okresie międzywojennym gmina Wiśniowa należała do powiatu sandomierskiego w woj. kieleckim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 15 gromad: Bogoria Kolonia, Bogoria os., Czajków, Dobra, Kopanina, Łaziska Grocholskie, Maławieś, Mostki, Poddębowiec, Podmaleniec, Rosołówka, Sztombergi, Wiśniowa, Wola Wiśniowska i Zimnowoda[6]. Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7].
Gminę Wiśniowa reaktywowano 1 stycznia 1973 roku[8], lecz w powiecie staszowskim w woj. kieleckim. 1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. tarnobrzeskieego[9]. 1 września 1977 roku gmina została zniesiona przez połączenie z dotychczasową gminą Staszów w nową gminę Staszów[10].
Przypisy
- ↑ Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. kieleckiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
- ↑ Do 28 września 1954 od 1 stycznia 1973 do 31 sierpnia 1977
- ↑ 1 stycznia 1870 wg kalendarza juliańskiego
- ↑ Postanowienie z 24 października (5 listopada) 1869, ogłoszone 1 (13 stycznia) 1870 (Dziennik Praw, rok 1869, tom 69, nr 239, str. 419)
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1977 r. nr 27, poz. 116
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).