Wiśniowo Ełckie (gmina)
gmina wiejska | |||
1945–1954 i 1973–76[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1946–54: białostockie | ||
Powiat | ełcki (do 1975) | ||
Siedziba | |||
Populacja (1974) • liczba ludności |
| ||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal Polska |
Wiśniowo Ełckie – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954 i 1973–1976[3] w woj. białostockim, a następnie w woj. suwalskim (dzisiejsze woj. warmińsko-mazurskie). Siedzibą władz gminy było Wiśniowo Ełckie.
Gmina Wiśniowo Ełckie powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. IV okręg administracyjny – Mazurski). 25 września 1945 roku gmina – jako jednostka administracyjna powiatu ełckiego – została powierzona administracji wojewody białostockiego[4], po czym z dniem 28 czerwca 1946 roku weszła w skład woj. białostockiego[5]. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina była podzielona na 14 gromad: Brodowo, Cisy, Czyńcze, Długosze, Giże, Kałęczyny, Kopijki, Krzywe, Kucze, Laski Małe, Stacze, Sypitki, Wiśniowo Ełckie i Żelazki[6]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[7].
Jednostkę reaktywowano 1 stycznia 1973 roku w tymże powiecie i województwie[8]. 1 czerwca 1975 roku gmina weszła w skład nowo utworzonego woj. suwalskiego[9]. 1 lipca 1976 roku gmina została zniesiona, a jej tereny przyłączone do gmin Ełk, Kalinowo i Prostki[10].
Przypisy
- ↑ Od 1945 pod administracją wojewody białostockiego; od 1946 jednostka administracyjna woj. białostockiego
- ↑ Liczba ludności z publikacji „Rocznik Demograficzny Polski”, GUS 1975–1995
- ↑ Do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 30 czerwca 1976
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 29, poz. 77
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1976 r. nr 23, poz. 142
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).